Пневмонии - это групповое понятие, включающее в себя воспалительные заболевания легких инфекционной природы с различным патогенезом и клинико-морфологическими проявлениями, которые характеризуются развитием острого воспаления преимущественно в респираторных отделах легких.

Виды пневмоний: по этиологии - бактериальные, вирусные, микотические; по патогенезу - первичные и вторичные; внебольничные и больничные (нозокомиальные); гипостатические, аспирационные, послеоперационные и т.д.; по клинико-морфологическим особенностям - долевая (крупозная, плевропневмония), очаговая (бронхопневмония) и межуточная (интерстициальная) пневмония.

Рис. 13-1. Макропрепараты (а-г). Крупозная (долевая, плевропневмония, фибринозная) пневмония: нижняя (а-в) и верхняя (г) доли легких плотной консистенции, серого цвета; плевра утолщена за счет наложений тусклых пленок фибрина (фибринозный плеврит). На разрезе легочная ткань всей пораженной доли серого цвета, маловоздушная, по виду и консистенции напоминает печень (стадия серого опеченения), над поверхностью разреза выступают суховатые «пробки» фибрина. Крупозное фибринозное воспаление паренхимы легких с аналогичным воспалением плевры (а) при тяжелом варианте пневмококковой и некоторых других пневмониях (см. также рис. 6-9); (б - препарат А.Л. Черняева, М.В. Самсоновой)

Рис. 13-1. Продолжение

Рис. 13-2. Микропрепараты (а, б). Крупозная (долевая, плевропневмония, фибринозная) пневмония: воспаление занимает весь гистологический срез ткани легкого, просветы альвеол заполнены экссудатом - сетчатыми массами фибрина и нейтрофильными лейкоцитами. Экссудат неплотно прилагает к стенкам альвеол (местами видны щелевидные просветы), по межальвеолярным ходам распространяется на соседние группы альвеол. В межальвеолярных перегородках воспаление не выражено, отмечаются только гиперемия сосудов, стаз, отек стромы. В просвете части мелких сосудов тромбы. Также отсутствуют признаки воспаления в стенках бронхов и перибронхиальной ткани. Окраска гематоксилином и эозином:х200 (см. также - окраска на фибрин по Вейгерту - рис. 6-10, в, г)

---

Рис. 13-3. Электронограмма. Резорбция фибрина при крупозной пневмонии: в участках скопления полиморфно-ядерных лейкоцитов фибрин расплавлен, в цитоплазме лейкоцитов уменьшено число лизосом (из [1])

ЖЕДЕЛ ПНЕВМОНИЯ

Жедел пневмониялар- этиологиясы мен патогенезі әр түрлі болып келетін өкпе паренхимасы мен аралық тканьнің экссудативті қабынуы . Процеске тамыр жүйесі жиі қатысады.  Классификациясы  Себебіне қарай:  1. Бактериалық пневмониялар.  2. Вирустық пневмониялар .  3. Орнитоздық пневмониялар .  4. Рикетсиалық пневмониялар.  5. Микоплазмалық пневмониялар .  6. Гриптен болған пневмониялар .  7. Аралас себепті пневмониялар .  8. Аллергиялық, инфекциялы-аллергиялық пневмониялар.  9. Себебі белгісіз пневмониялар.

Патогенезіне қарай:  1. Бірінші ретті пневмониялар.  2. Екінші ретті пневмониялар.  а) қан айналысы өзгерістермен байланысты туындайтын пневмониялар.  б) аспирация және бронхтың басылып қалуымен байланысты туындайтын пневмониялар.  в) жарақатқа байланысты пневмониялар.  г) операциядан кейінгі пневмония.  д) уланғаннан кейінгі пневмония.  е) температура әсерінен болатын пневмония.  ж) басқа табиғи факторлар әсерінен болатын пневмония.  з) сепсиске байланысты пневмония .  и) басқа екінші ретті дамитын пневмония.  Клиникалық- морфологиялық сипатына қарай:  1 Паренхиматоздық пневмония.  а) крупозды пневмония  б) түйінді пневмония  2 . Интерстициялық пневмония. Орны және көлеміне қарай 2 жақты болып бөлінеді.  1. Бір жақты ( сол не оң жақты)  а) тұтас пневмония.  б) бөлік пневмония.  в) сегментарлық пневмония.  г) тұтас бөліктік емес пневмония.  д) орталық пневмония.  2. Екі жақты пневмония (көлемін көрсету керек).  Ауырлығына қарай:  1. Өте ауыр пневмония.  2. Ауыр пневмония .  3. Орташа ауырлықты пневмония.  4. Жеңіл және абортивті пневмония.

Даму барысына қарай:  1. Жедел пневмония.  2. Ұзарған пневмония.  Этиологиясы  1. Бактериялар (пневмококк -70-96%, алтын сары стафилакокк- 0,5-5 %, Фридлиндер пневмобацилласы -3-8 %, көкшіл- ірің таяқшасы- 3-8 %, стрептакокк -1-4% ).  2. Вирустар ( А2 –грипінің вирусы – 77,1% , Б- грипінің вирусы -16,4%, С- грипінің вирусы 1%, аденовирус – 3,6% , парагрипп вирусы- 1,2% , тыныс синцитий вирусы-1,5%).  3. Орнитоз -0,6% .  4. Микоплазма- 0,5-1,5% .  5. Риккетсиялар, патогендік гриптер .  6. Аллергия.  7. Табиғи және химиялық факторлар: салқын тию, күйік, сәуле, улар.  Патогенезі (басты механизмдері)  1. Қоздырғыш организмге екі жолмен енеді:  а) эндогендік жол: стафилакокк, стрептококк, протей,пневмококк, ішек таяқссссшасы.  б) экзогендік жол орнитоз қоздырғышы, микоплазма,пневмококк.  2. Организм реактивтілігінің өзгеруі және шартты патогендік флораның бас көтеруі.  3. Инфекцияның бронх арқылы тарауы  4. Бейімдеуші факторлар әсері  5. Бронхтың секреция бөлу функциясының бұзылуы мен оның кірпікшелі эпителийінің өзгеруі .  6. Мукоцилиарлық клиренстің өзгеруі мен гуморалдық иммунитеттің төмендеуі.  7. Паренхиманың жергілікті қорғаныс механизімдерінің әлсіреуі және қан айналысының бұзылуы.  8. Өкпе тканінің инфильтрациясы пайда болу.  9. Қабыну процесінің тарауы.  Клиникасы (басты синдромдар)  1. Жай қабыну синдромы: қалтырап тоңу, дененің қызуы, бас ауруы , қан қақыру, қызба, кеуденің ауруы, ЭТЖ өсуі, лейкоцитоз, СРБ,ДФА фибриногеннің көбеюі.  2. Өкпе инфильтрациясы синдромы: кеуденің зақымданған жағының тыныс алуда қалыңқы болуы, дауыс дірілі мен бронхофонияның күшеюі, өкпе дыбысының әлсіреуі, везикула тынысының өзгеруі ,крепитация , рентгенологиялық белгілер.  3. Бронхообструктивті синдром: қақырық қиналып түсетін жөтел, экспираторлық демікпе, қысқырған өкпе дыбысының қорап реңі болуы, құрғақ сырылдардың естілуі.  4. Тыныс жетіспеушілік синдромы: демікпе,цианоз,ӨТС мен Тиффно-Вотчал тестігінің азаюы.  5. Жүрек әлсіздігінің белгілері болуы мүмкін  6. Астения синдромы: делсалдық, әлсіздік, тәбеттің болмауы, тез шаршау.  7. Басқа органдар мен жүйелер зақымдану синдромы:асқазан-ішек жолы, бүйрек, нерв жүйесі өзгерістері.

---

Емдеу принциптері  - Ауруханаға жатқызу , жатқан орында жеткілікті ауа болу,құнарлы тамақтандыру және тамақтың ішінде белоктің, майдың ,көмірсудің, витаминдердің жеткілікті мөлшерде болуы.  - Антибактериалық терапия , антибиотиктерді қосып беру және оларды сульфаниламидтермен беру.  Биспецификалық ем:  - Дезинтоксикация емі .  - Өкпе тканіндегі микроцикуляция жақсарту  - Артериалық гипотонияда- тамызғыш арқылы преднизолонның 30-40мг венаға жіберу.  - Тыныс аналептиктері  - Жүрек гликозидтері (строфантин, корглюкон)  - Наркотиктер тобына жатпайтын жөтел дәрілері  - Обструктивті синдромда эуфилин, сальбутамол,солутан

1.Кіріспе бөлім: Жалпы пневмония белгілері Ø Пневмонияның түрлері

2.Негізгі бөлім:

• Бала пневмониясы

• Бала пневмониясының жіктелуі, өту ағымы ерекшеліктері

• Ересек адамдағы пневмония көрінісі

• Ересек адамдағы пневмониясының жіктелуі, өту ағымы

3.Қорытынды 4. Пайдаланған әдебиеттер.

Пнемония – себебі негізінен бактериялық инфекция болатын, өкпенің респираторлық бөлшектерін зақымдап, альвеола ішінде экссудация, қабыну клеткаларынынң инфильтрациясы падйа болатын, паренхимаға экссудат сіңіп, бұрын болмаған, басқа аурулармен байланысты емес жергілікті қабынудың клиникалық-рентгенологиялық белгілері бой көрсететін жедел инфекциялық ауру.

Пневмония ең жиі кездесетін аурулардың бірі ( әр 1000 тұрғын ішінде 3-15 адам ауырады). Ауруханадан тыс пневмонияда өлім 5% жағдайда, нозокомиялық пневмонияда 20% жағдайда кездеседі. Пневмонияның диагнозын қоюда жіберілетін қатенің жиілігі 20%. Алғашқы үш күн ішінде дұрыс диагноз 35% жағдайда қойылады.

Аурулардың Халықаралық классификациясының «Пневмония» деген тарауынан физикалық, химиялық және аллергиялық факторлар себеп болатынн және тамыр зақымдануына байланысты пайда болатын аурулар алынып тасталған. Пневмонияға инфекциялық ауруларда (оба, іш сүзегі, туляремия, қызылша, грипп т.б.) болатын өкпенің зақымдануы да кірмейді.

Этиологиясы және патогенезі. Пневмонияны қазіргі уақытта кездесетін барлық инфекциялық агенттер тудыра алады, бірақ практикада микроорганизмдердің шектелген саны ғана пневмонияның басым қоздырғышы болып табылады.

Әр кез сайын нақтылы түрде аурудың қоздырғышын анықтау қиын болғандықтан, пневмонияны тулыратын агентке бір бағытта баға беру үшін барлық пневмония аурухандан тыс пневмония, аурухана ішілік пневмония, аспирациялық және иммунитет жетіспеушілік пневмония болып бөлінеді.

---

Инфекция өкпенің респираторлық бөліктеріне бронхогендік, гематогендік (өкпеден тыс орналасқан инфекция ошағынан), лимфогендік (кеуде торы жарақаттанғанда) жолдар арқылы және зақымданған көрші тіндерден (бауыр абцессі) тікелей жұғу арқылы тарайды.

Халықаралық консесусқа сәйкес пневмонияның төмендегідей түрлерін ажыратады:

1. Ауруханадан тыс жүре падйа болған пневмония(бірінші ретті, үй пневмониясы).

2. Госпиталдық пневмония (екінші ретті,ауруханаішілік, нозокомиалық).

3. Аспирациялық пневмония.

4. Иммунитет жетіспеушлігіндегі пневмония.

Этиологоиясына қарай:

1. Бактериялық

2. Вмрустық

3. Микоплазмалық

4. Хладмидялық

5. Легионелезездік

6. Саңырауқұлақтық

7. Паразиттік

8. Аралас сабепті пнвмония

9. Қоздырғышы анықталмаған пневмония.

Клиникалық-морфологиялық белгілеріне қарап:

1. Плевронпевмония (крупозды)

2. Бронхопневмония (ошақты)

Тарау дәрежесіне және орнына қарай:

1. Лобулярлық

2. Субсегменттік

3. Бөліктік

4. Біржақты

5. Екіжақты

Ауырлық дәрежесіне қарай:

1. Жеңіл пневмония

2. Орташа ауыртпалықты пневмония

3. Ауыр пневмония

Пневмонияның асқынулары:

1. Инфекциялық – токсикалық шок

2. Экссудатты плеврит

3. Дистресс – синдром

4. Тамыріші себінді қан ұю синдромы

5. Инфекциялық деструкция

6. Инфекциялы-аллергиялық миокардит

7. Бронхоспазм синдромы

Клиникасы. Пневмонияның клиникалық белгілері ауру қоздырғышының ерекшеліктері мен науқас адам организінің күйіне байланысты болады.

Пневмониямен ауыратын адамның басты шағымдары – жөтел, қақырық бөлу, кеуденің ауыруы, ентігу, дене қызуының көтерілуі.

Жөтел құрғақ және қақырықты болады. Қақырық кілегейлі, кілегейлі-іріңді және тот түсті болады. Кеуде қабырғасының ауыруы қосымша плевритке байланысты өкпе қабы беттерінің бір-бірімен үйкелісінен пайда болады, ол тынысты терең алған кезде және жөтел кезінде күшейе түседі, науқас адам ауру жақ бүйіріне жатқанда азаяды. Дене қызу көтерілуінің пневмонияның себебіне байланысты шектелуіне байланысты бой көресетеді. Дене қызуы көтерілуінің пневмонияның себебіне байланысты сипаты әр түрлі болып келеді. Крупозды пневмонияда қызба тұрақты болады, оған қоса қалтырап тоңу кездеседі.

---

Басқа шағымдардан басқа интоксикацияға байланысты шағымдар да болады: бас ауырыуы, миалгия, диарея т.б.

Өкпе жағынан болатын белгілер: дем алған кезде кеуденің ауру жақ жартысынң қалыңқы болуы және өкпе тінінің тығыздалуы синдромының белгілері: дауыс дірілінің күшеюі, өкпенің қабынған бөлігінің үстінде перкуссиялық өкпе дыбысының тұйықиалуы (әлсіреуі) немесе тынық дыбыс, тыңдағанда – бронх тынысы, крепитация және плевраның үйкеліс шуы.

Пневмонияның диагнозын қоюдағы ең маңызды тәсіл – рентгенологиялық тексреу, ол өкпе тінінің инфильтрациясын ( оның мөлшерін, түрін және орнын), плевра қуысындағы сұйықтықты және өкпе тініндегі деструкция белгілерін анықтауға көмектеседі.

Компьютерлік томография өкпенің деструкциясы немесе ісік болуы мүмкін деген күдік туған кезде қолданады.

Бала пневмониясы. Жедел пневмония.Пневмониямен аурушандық жиілігі бір жасқа дейінгі мың балаға 10-15,ал 3 жастан асқан мың балаға 5-6 аурудан келеді.

Этиологиясы. Балалардың басым көпшілігінде пневмониялар этиологиясы инфекциялық. Соңғы кездегі мәліметтерге қарағанда пневмококктар ауруханадан тыс өрбитін пневмониялардың себебі ретінде байқалуда.

Сәбилерде пневмония өрбуіне бейімделуші жайларға ауыр перинаталдық дерттер (құрсақішілік гипоксия, асфиксия, асфиксия, туу кещзінде ми мен жұлын зақымдары, пневмопатиялар т.б.), аспирациялық синдром, гипотрофиялар, іштен болатын жүрек ақаулары, өкпенің даму ақаулары, тұқым қуалайтын иммундық кемістік, гиповитаминоздар жатады. Мектеп жасындағы балаларда пневмонияға бейімделуші жайларға созылмалы ЛОР, инфекция ошақтары, рецидивті бронхиттер, темекі шегу жатады.

Жіктелуі. Ресей денсаулық қорғау министрлігінің, бала пульмологиясы мен өкпенің тұқым қуалайтын аурулары жайлы проблемалық комиссиясы балалар пневмониясының жұмысшы жіктелуін ХІ-1995 жылы қабылдаған.

Госпиталдық пневмониялар – стационарда болғанна 48 сағат өткен соң не одан шығарылғаннан кейін 48 сағат өткен соң дамиды. Бұлардың ішінен ерте және кеш вентиляциялық түрін ажыратады.

Ошақты – пневмонияның ең жиі тараған түрі, ошақ көлемі 1 см одан үлкен.

Ошақты-қосылған – ошақты инфильтративті өзгерістер бірнеше сегменттерге не өкпенің түгел бөлігінде; бұнда тығыздау инфильтрация ошақтары және деструкция қуысы.

Сегментарлық – процесске сегмент түгел қатысып, ателектаз не гиповентиляция күйінде болады.

---

Смотрите также файлы

• диф зачет стом 3к каз.doc

• Гормоны.docx

• БХ.docx

• Болезни роста у хирурга..doc

• Ардак микруша.docx