ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 04.12.2023
Просмотров: 795
Скачиваний: 1
ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.
3 болды. Кроманьондық адамның беттұрпатыңда және дене бітімінде осы заманғы адамдарға тән ерекшеліктер айқын білінеді. Олар: жазық маңдай, иіліңкі қас сүйегі, сопақ бас сүйегі, шығыңқы иек, жіңішкелеу мұрын, кішірейген көз шұңқыры, сүйектердегі бұлшық ет бедерлері, тік жүру және т.б.
Ғалымдардың көпшілігі адам тектес тіршілік иелерінің алғашқы Отаны Солтүстік- Шығыс Африка деген тоқтамға келіп отыр. Өйткені, алғашқы адамдардың қазынды қалдыктарының көпшілігі осы аймақтан табылған және осы аймақтың жылы тропиктік климаты да бұған негіз береді.
Адамзат тарихы тас дәуірі, қола дәуірі және темір дәуірі кезеңдеріне бөлінеді. Тас дәуірі адамзат тарихындағы ең ұзақ кезең. Тас дәуірінің бұл кезеңі тарих ғылымыңда палеолит деп (ежелгі тас ғасыры) аталады. Тарих ғылымындағы қазіргі жүйелеу бойынша ежелгі тас ғасыры үш дәуірді -ежелгі, орта және жоғарғы палеолитті қамтиды. Ал ежелгі палеолиттің өзі үш дәуірге: дошелль, шелль, ашель, орта палеолит: соңғы ашель, мустье, жоғарғы палеолит: ориньяк, солютре және мадлен болып бөлінеді.
Өткен ғасырдың 60-70 жыддарыңда бұл схемаға кейбір өзгерістер енгізілді. Бұл өзгерістер бойынша палеолит екі дәуірге - ежелгі палеолит пен соңғы палеолитке бөліңді. Африкадан табылған жаңа деректер бойынша дошель қазіргі уақытта олдувэй дәуірі деп аталады. Бұл дәуір (олдувэй) 2,5 млн. жылдан 800 мың жылға дейін созыдды. Шелль мен ашель 800 мың жылдан 140 мың жылға дейінгі уақытты, соңғы ашель мен мустье 140-40 мың жылдықты, ал ориньяк, солютре және мадлен 40 мың жылдықтан 10 мың жылдықты қамтиды.
Ежелгі тас ғасыры палеолит пен жаңа тас ғасыры неолитті жалғастыратын өтпелі кезең мезолит (орта тас ғасыры) деп аталады. Мезолиттің б.з. бұрынғы 12-5 мың жылдықты қамтитындығы дәлелденген. Жаңа тас ғасыры неолит б.з. бұрынғы 5-2 мың жылдықтарға созылған.
Қазақстан аумағынан ежелгі адамдардың қазынды қалдықтары қазірше табылған жоқ. Біздің елдегі ең ежелгі адамдардың мекеңдеуі үшін қолайлы аймақтардың бірі Қаратау жотасы. Алғашкы адамдардың қалдықтары табылмағанымен, осы Қаратау жотасынан олардың мекен-жайлары, тұрақтары табылып зерттелді. Қазақстан аумағы ежелгі адамның қалыптасқан және дамыған аймақтарының бірі. Ерте палеолит дәуірінде Қазақстан жерінің ауа-райы жылы және ылғалды, шөбі шалғынды, жан-жануарларға бай аймақ болды. Жиі жауған жылы жаңбырдан алуан түрлі өсімдіктер қаулап өсті, субтропиктік ормандар жайқалып тұрды. Осы жағдайлар ежелгі адамдардың өмір сүруіне өте қолайлы жағдай жасады. Қазақстан аумағындағы ежелгі адамдардың іздері және осы аймақтан табылған оларға тиесілі еңбек құралдары шапқыш, қырғыш, үшкір тас және тағы басқалар б.з. 1 млн жыл бұрынғы ерте палеолитке жатады. Қазіргі зерттеулер мен археологиялық материалдар ежелгі адамдардың Қазақстан аумағын 600—800 мың жыл бұрын мекендей бастағанын дәлелдеп отыр. Бұл адамдар өзінің эволюциялық дамуында «тік жүретін адамның» қалпына сәйкес келеді. Қазақстан аумағындағы ежелгі адамдар пайдаланған еңбек құралдары Қаратау жотасының оңтүстік-батысыңдағы Арыстанды өзенінің алқабына орналасқан Кеңірдек ауылы маңынан табылды. Бұлар негізінен ауыр, тік бұрышты, соғуға арналған еңбек құралдары болып табылады.
Табылған археологиялық материалдар ежелгі адамдардың Кіші Қаратау жотасының солтүстік-шығыс өңіріңде оқшау қыраттарда, аласалау төбелерде, мүйістерде, ежелгі тас құралдары жасалатын негізгі зат болып табылатын шақпақтастары жиі кездесетін жерлерде жиірек тұрғандығын көрсетеді. Бұл өңірден 40-70-шаршы км-дей аумақтан 12 палеолиттік тұрақ табылып, олардан шақпақ тастан жасалған бес мыңнан аса құрал табылды. Шабақты, Тәңірқазған, Боріқазған қойнауларынан табылған бұл тас құралдар негізінен кескіштер, тілгіштер, үшкір тастар болып келеді. Осы дәуірге жататын ірі ескерткіштердің бірі Бетпақ далада, Шу өзенінің оң жақ жағасынан табылды. Қазанғап шатқалынан табылған бұл қүралдардың жатқан жерінің геологиялық сипаттамасы олардың жасының төменгі палеолитпен түстас келетіндігін көрсетті. Ұзақ уақыт бойы қабатталып жиналған саз бен құм басып қалған тұрақтан археологтар 300-ге жуық қүралдар тапты.
Арыстанды өзенінің оң жағасындағы Қарасу қойнауынан табылған ежелгі адамдардың тұрағы мүлдем басқаша. Бес мәдени қабаттан тұратын бұл тұрақтан адамзат дамуының бірнеше кезеңінің ізін табуға болады. Мәдени қабаттар сары топырақтар арқылы бөлінген. Он мыңдаған жылдар бойы адамдар мекені болған бұл орыннан 15 мыңға жуық тас құралдар табылды.
Қаратау өңірінен табылған тас құралдары формаларының және оларды өңдеу тәсілдерінің Африкада, Үндістанда, Қытайда табылған ежелгі заттармен ұқсастығы Оңтүстік Қазақстанда адамдар төменгі палеолит дәуірінің алғашқы кезеңіңде-ақ мекеңдеген деуге толык мумкіндік береді. Алғашқы адамдардың тұрақтары Оңтүстік Қазақстаннан, сонымен бірге Шабақты, Алғабас, Үшбұлак, Майбұлақ, Бүркітті, Шөлтоғай, Шалсай және т.б жерлерден табылды. Табылған материалдар Оңтүстік Қазақстандағы Қаратау жотасының Қазақстан аумағындағы алғашқы адамдардың мекені болғандығын толық растай алады.
Ежелгі адамдар Орталық Қазақстанды Қаратау жотасына қарағанда көп кейінірек мекендей бастаған. Орталық Қазақстандағы ежелгі тұрақтардың ең көнесі Қарағанды облысындағы Обалысай. Бұл жерден табылған құралдар тас құралдар жасаудың қаратаулық дәстүрлерінің сақталғандығын көрсетеді. Бұл құралдардың көңіл аударарлығы екі жақты шапқы құралдар. Орталық Қазақстандағы ежелгі адамдардың тұрақтары Мұзбел, Қос-мола, Құдайкол, Хантау ескерткіштері болса, Шығыс Қазақстанда олардын тұрақтары Жоғарғы Ертіс өңірінен табылды.
Тас дәуіріндегі адамдар баспана ретінде табиғи үңгірлерді, қуыстарды пайдаланды. Кейде ашық алаңқайларды да, суаттар мен бұлақтардың басын да мекендеді. Тас қаруларды шетінен бастап ортасына қарай жару аркылы жасады. Жару үшін тастан, сүйектен және мүйізден жасалған сыналар қолданылды. Олар еңбек құралдарын үнемі жетілдіріп отырды. Бұған мыңдаған, он мыңдаған жылдар керек болды. Отты пайдалану ежелгі адамдар өміріндегі үлкен жетістік болып саналды. От адамдарды суықтан, жырт-қыш аңдардан қорғады, еңбек қүралдарын өндеуді жеңілдетті, тағамдары жұғымды бола түсті. Олар жанған отты өшіріп алмауға тырысты, оны жанын сала қорғады. Орта палеолит дәуірінде ғана адамдар ағаш қабығын бір-біріне үйкеу арқылы немесе шақпақтастарды ұрып, ұшқын шығарып от жағуды үйренді. Осы дәуірде адам ойы мен дүниетанымында да кеп ілгері басушылық болғанын байкаймыз. Олар өлген адамды бір қырыннан жатқызып, аяғын бүгіп жерледі, өмір мен өлім туралы түсінік, өлгендерге құрметпен қарау белгілері пайда болды.
Жоғары патеолит дәуіріндегі «саналы адамдар» («Нота яаріепх») еңбек құралдарын жасау әдістерін одан әрі жетілдіре түсті. Жоғары палеолит дәуірі - жер шарының барлық климаттық аймақтарына адамның кеңінен тарай қоныстанған және нәсілдер мен нәсілдік топтардың қалыптасу уақыты. Қазақстан аумағынан жоғары палеолит тұрақтары көп табыла қойған жоқ және осы дәуірге тән адамдар мекені - баспаналар да табылмай отыр. Бірақ бұлар Қазақстан аумағында жоғары палеолит дәуірінде баспаналардың болмағаңдығын білдірмейді. Қазақстан аумағындағы жоғары палеолит дәуірінің ескерткіштері Оңтүстік Қазакстаңдағы Ащысай, Орталық Қазақстандағы Қарабас, Батпақ, Ангренсор, Шығыс Қазақстандағы Қанай, Үңгір тұрақтарынан табылды. Жоғары палеолитте қоғамдық катынастар жетіліп, адамдардың бірлескен ұйымының алғашқы түрі рулық қауым қалыптаса бастады.
Қазақстан аумағында жоғары палеолит дөуіріне тән ескерткіштердің аздығына және олардың көп зерттелмегеніне қарамастан, осы дәуірдің қолдағы бар материалдары тас ғасыры дәуірі адамдарының материалдык мәдениеті дамуының ешбір үзілмей, үнемі жүріп отырғанын және Қазакстан аумағындағы қоныстану процесінің тоқтамағандығын дәлелдейді.
2. Жоғары палеолитті алмастыратын мезолит (б.з. бұрынғы 12-5 мың жылдықтар) ежелгі тас ғасыры палеолит пен жаңа тас ғасыры неолит арасын жалғастыратын көпір сияқты. Орта тас ғасыр кезінде ауа райы күрт жылынып, мамонттар мен қалың жүңді мүйіз тұмсықтардың қырылуына әкеп соқты. Бұл дәуірдің ең үлкен жетістігі садақ пен жебенің және тас өңдеудегі жаңа микротехникалық әдістерінің пайда болуы.
Жаңа тас ғасырыңда садақ пен жебенің ойлап шығарылуымен бірге тас өндеу техникасы едәуір жетілдірілді: олардың мөлшері тастың мөлшеріне байланысты болған жоқ. Бұл қыстырма техникасының арқасында мүмкін болды. Сонымен бірге бұлардың қыстырма қалақшалар тым шағындығымен ерекшеленеді, сондықтан «микролиттер» деп атаған. Микролиттер - үшбұрыш, ромб, трапеция, сигмент тәрізді ұсақ өткір қалақтар пайда болды. Бұның өзі жебенің ұштары мен қыстырма құралдар жасауға септігін тигізді, бұл құраддардың жүзі өткір бола түсті. Тас оңдеуде тегістеу, бұрғылау, аралау пайда болды, тастың қиын өңделетін түрлерінің бәрі қажетке асырыл-ды. Тас балталар, кетпен шоттар, дән үккіштер, келісаптар жасалынды. Тас ғасыры үшін қысқа уақытты қамтыған мезолит дәуірінің ескерткіштері Қазақстан аумағында тым аз кездеседі.
Қазіргі кезде дейін Қазақстан аумағында мезолит кезеңі аз зерттелген. Бұл уақыттың материалдық мәдениеті туралы алғашқы ақпарат 50-шы жылдарда ғана пайда болды. 70-80 жылдардағы В.Зайберттің Есіл өңірінде, В.Логвиннің Қостанай маңы мен Торғайда жүргізген далалық зерттеу жұмыстары ғана мезолит және оның далалық өңіріндегі айрықша белгілері туралы жалпы сипатта алғашқы түсініктер алуға мүмкіндік берді. 80- жылдардың аяғы мен 90-жылдардың басында Батыс жіәне Оңтүстік Қазақстанда археологиялық зерттеулер жандандырылып, бірнеше жаңа тұрақ ашылды.
Б.з.б. VIII мыңжылдыққа қарай қазіргісінен әлдеқайда жұмсақ болған жылы климат ұзақ мерзімді, жылы және басқа тұрғын жайлар салуды қажет етпеді, сондықтан аңшылар өз тұрақтарының оңай әрі тез ауыстырып отырды. Қызылжар қаласына жақын Есіл бойынан Мичурин, Боголюбов 2, Явленко 2 тұрақтар табылды. ұАтбасар маңында Тельман 7, 8а. 9а, 14, одан да оңтүстікте Қарағанды маңында Виноградовка 2а, 12 тұрақтары табылды Торғай ойпаңы ауданында Дузбай 6, Қостанай қаласы маңында Дачная және Евгеньевка тұрақтары орналасқан.
Неолит (жаңа тас ғасыры) және энеолит (мыстытас ғасыры)
дәуіріне сипаттама.
1.Неолитке жалпы сипаттама. «Неолит революциясы».
2.Мал шаруашылығы мен егіншіліктің пайда болуы.
3.Неолит кезеңінің мәдениеті мен тұрақтар.
4.Энеолит кезеңіне сипаттама.
5.Энеолит кезеңінің мәдениеті мен ескерткіштері.
Жаңа тас ғасыры неолит тас ондеу индустриясының жоғары дамыған кезеңі. Бұл кезенде адамдар жабайы жануарларды қолға үйретіп, жер ондеудің қарапайым түрімен айналыса бастады. Егіншілік пайда болды. Өндіруші шаруашылықтың пайда болуы адамның табиғатқа деген тәуелділігін азайта түсті. Мал осіру мен егіншіліктің пайда болуы адам-ның еңбек кәсібінің саласын кеңейтті және мәдени-тұрмыстық жаңалық-тардың шығуына ықпал етті.
Бұл дәуірде кен кәсібі мен тоқымашылық және керамикалык ыдыс жасаудың алғашқы бастамалары шықты. Саз балшықтан жасалып отқа күйдірілген ыдыстар қолмен жасалынды және өте қарапайым болды. Ыдыс-ты күйдірмей тұрып жұмсақ кезінде оған онша күрделі емес геометриялық өрнектер салды. «Неолиттік төңкеріс» деп аталған егіншілік шаруашы-лықтың одан әрі дамуы мен оның жаңа түрлерінің пайда болуына себеп-кер болды. Жинақталған тәжірибелер ұрпақтан ұрпақка жалғасып адам-зат қоғамының даму қарқыны арта түсті.
Археологиялықматериалдар бойынша Қазақстан аумағындағы неолит пен энеолит (тас-мыс ғасыры) арасындағы уақытжеткілікті айқындалма-ған. Сондықтан да Қазақстан тарихында неолит пен энеолит бірге қарасты-рылады. Бұл дәуір Қазақстан тарихында б.з. бұрынғы 5—2 мың жылдық-тарды қамтиды.
Қазіргі уақытта Қазақстан аумағында 400-ден аса неолиттік және энеолиттік ескерткіштер табылды, бірак олардың басым көпшілігі зерт-телген жоқ. Неолиттік дәуірдің көптеген тұрақтары Оңтүстік Қазақстан-нан, Қаратаудан табыдды. Орта Азиялық келтеминар мәдениетіне ұқсас Қараүңгір тұрағының материалдары үңгір тұрғындарының керамикалық ыдыстарды қолмен жапсырып жасау әдісін жақсы меңгергендігін көрсетеді. Сүйектен жасалған біздер, тескіштер, көзі бар инелер, тегістегіш жон-ғыштар, тас қалақтар, шот-балталар, қырғыш-пышақтар, жебелер, тас келісаптар үңгір тұрғындарының аңшылықпен, егіншілікпен және тоқы-машылықпен айналысқанын дәлелдейді.
Қазақстан аумағындағы неолиттік тұрақтар Оңтүстік Қазакстаннан басқа да жерлерде, Арал маңыңда (Сексеуіл), Батыс Қазақстаңда (Қара-торғай), Орталық Қазақстаңда (Иманборлық), Солтүстік Қазақстаңда (Мақанжар, Дүзбай, Железинка) және Шығыс Қазақстаңда (Уст-Нарым) табылды. Қазақстанның әртүрлі аймағындағы неолиттік тұрақтардан та-былған материалдар осы дәуір адамдарының Орта Азия және Батыс Сібір тайпаларымен қарым-қатынаста болғандығын көрсетеді.
Неолиттік ескерткіштердің келесі бір үлкен тобы Сырдарияның бұ-рынғы Іңкәрдария сағасынан табылды. Арал маңынан табылған ескерт-кіштердің ең ірілерінің бірі Сексеуіл маңыңдағы неолит дәуірі адамдары-ның түрағы. Жалпақ қойнауындағы алты тұрақтан жапсырылған керами-каның сынықтары және кварциттен жасалған құралдар табыдды. Балшық-тан жасалған ыдыстардын көпшілігінің мойны жоғары шығарылып жасал-ған үлкен қыш құмыралар мен дөңгелек тостағаңдар. Бұлардың екеуініңде түбі томпақ. Ыдыстардың сырты тісті қалыппен басылған және сызып жасалған қарапайым ©рнекпен безеңдірілген. Сексеуіл I және Ақеспе неолитгік тұрақтарынан трапеция қалпындағы қыстырмалар, көптеген ұсақ және дұрыс қырланған пышақ тәрізді қалақтар көптеп табылды.
Неолит дәуірінің жеткілікті зерттелмегеніне қарамастан, оның өзіне тән көптеген ерекшеліктері мен белгілері, даму сипаты мен деңгейі қазірдің өзіңде белгілі болып отыр. Бұл дәуір дала аңшыларының мәдениеті дамы-ған кезең еді. Аңшылар мен балықшылардың шаруашылық аясы кеңейді, олар дайын онімдерді тұтынушы ғана емес, өвдірушілерде болып санадды. Неолит дәуірі әлеуметтік сипаты жағынан рулыққауымдаржәнеұжым-дық еңбек пен өндіріс құраддарына қоғамдық меншіктің үстемдік құрып
тұрған кезеңіне жатады.
Неолиттік тұрақтардан табылған жерленген адам сүйектері діни нанымның пайда болу нышандарын білдіреді. Неолиттік адамдар өлгендерді соған дейін өмір сүрген жерінде жерлеп, ездері басқа жаққа көшіп кететін болған. Олар өлген адамды арнайы қазылған қабірге жерлеген, мәйітпен бірге қабірге әр түрлі әшекей заттар, тас қарулар, ыдыстар және тамақ қойған. Аналық рулық қауымда өмір сүрген жаңа тас дәуірінің адамдарында отқа табыну рәсімі де болған сияқты. Бұл болжам-ды Солтүстік Қазақстандағы Железинка селосының маңындағы Пеньки тұрағынан табылған археологиялық материалдар да дәлелдей түседі.
Ғалымдардың көпшілігі адам тектес тіршілік иелерінің алғашқы Отаны Солтүстік- Шығыс Африка деген тоқтамға келіп отыр. Өйткені, алғашқы адамдардың қазынды қалдыктарының көпшілігі осы аймақтан табылған және осы аймақтың жылы тропиктік климаты да бұған негіз береді.
Адамзат тарихы тас дәуірі, қола дәуірі және темір дәуірі кезеңдеріне бөлінеді. Тас дәуірі адамзат тарихындағы ең ұзақ кезең. Тас дәуірінің бұл кезеңі тарих ғылымыңда палеолит деп (ежелгі тас ғасыры) аталады. Тарих ғылымындағы қазіргі жүйелеу бойынша ежелгі тас ғасыры үш дәуірді -ежелгі, орта және жоғарғы палеолитті қамтиды. Ал ежелгі палеолиттің өзі үш дәуірге: дошелль, шелль, ашель, орта палеолит: соңғы ашель, мустье, жоғарғы палеолит: ориньяк, солютре және мадлен болып бөлінеді.
Өткен ғасырдың 60-70 жыддарыңда бұл схемаға кейбір өзгерістер енгізілді. Бұл өзгерістер бойынша палеолит екі дәуірге - ежелгі палеолит пен соңғы палеолитке бөліңді. Африкадан табылған жаңа деректер бойынша дошель қазіргі уақытта олдувэй дәуірі деп аталады. Бұл дәуір (олдувэй) 2,5 млн. жылдан 800 мың жылға дейін созыдды. Шелль мен ашель 800 мың жылдан 140 мың жылға дейінгі уақытты, соңғы ашель мен мустье 140-40 мың жылдықты, ал ориньяк, солютре және мадлен 40 мың жылдықтан 10 мың жылдықты қамтиды.
Ежелгі тас ғасыры палеолит пен жаңа тас ғасыры неолитті жалғастыратын өтпелі кезең мезолит (орта тас ғасыры) деп аталады. Мезолиттің б.з. бұрынғы 12-5 мың жылдықты қамтитындығы дәлелденген. Жаңа тас ғасыры неолит б.з. бұрынғы 5-2 мың жылдықтарға созылған.
Қазақстан аумағынан ежелгі адамдардың қазынды қалдықтары қазірше табылған жоқ. Біздің елдегі ең ежелгі адамдардың мекеңдеуі үшін қолайлы аймақтардың бірі Қаратау жотасы. Алғашкы адамдардың қалдықтары табылмағанымен, осы Қаратау жотасынан олардың мекен-жайлары, тұрақтары табылып зерттелді. Қазақстан аумағы ежелгі адамның қалыптасқан және дамыған аймақтарының бірі. Ерте палеолит дәуірінде Қазақстан жерінің ауа-райы жылы және ылғалды, шөбі шалғынды, жан-жануарларға бай аймақ болды. Жиі жауған жылы жаңбырдан алуан түрлі өсімдіктер қаулап өсті, субтропиктік ормандар жайқалып тұрды. Осы жағдайлар ежелгі адамдардың өмір сүруіне өте қолайлы жағдай жасады. Қазақстан аумағындағы ежелгі адамдардың іздері және осы аймақтан табылған оларға тиесілі еңбек құралдары шапқыш, қырғыш, үшкір тас және тағы басқалар б.з. 1 млн жыл бұрынғы ерте палеолитке жатады. Қазіргі зерттеулер мен археологиялық материалдар ежелгі адамдардың Қазақстан аумағын 600—800 мың жыл бұрын мекендей бастағанын дәлелдеп отыр. Бұл адамдар өзінің эволюциялық дамуында «тік жүретін адамның» қалпына сәйкес келеді. Қазақстан аумағындағы ежелгі адамдар пайдаланған еңбек құралдары Қаратау жотасының оңтүстік-батысыңдағы Арыстанды өзенінің алқабына орналасқан Кеңірдек ауылы маңынан табылды. Бұлар негізінен ауыр, тік бұрышты, соғуға арналған еңбек құралдары болып табылады.
Табылған археологиялық материалдар ежелгі адамдардың Кіші Қаратау жотасының солтүстік-шығыс өңіріңде оқшау қыраттарда, аласалау төбелерде, мүйістерде, ежелгі тас құралдары жасалатын негізгі зат болып табылатын шақпақтастары жиі кездесетін жерлерде жиірек тұрғандығын көрсетеді. Бұл өңірден 40-70-шаршы км-дей аумақтан 12 палеолиттік тұрақ табылып, олардан шақпақ тастан жасалған бес мыңнан аса құрал табылды. Шабақты, Тәңірқазған, Боріқазған қойнауларынан табылған бұл тас құралдар негізінен кескіштер, тілгіштер, үшкір тастар болып келеді. Осы дәуірге жататын ірі ескерткіштердің бірі Бетпақ далада, Шу өзенінің оң жақ жағасынан табылды. Қазанғап шатқалынан табылған бұл қүралдардың жатқан жерінің геологиялық сипаттамасы олардың жасының төменгі палеолитпен түстас келетіндігін көрсетті. Ұзақ уақыт бойы қабатталып жиналған саз бен құм басып қалған тұрақтан археологтар 300-ге жуық қүралдар тапты.
Арыстанды өзенінің оң жағасындағы Қарасу қойнауынан табылған ежелгі адамдардың тұрағы мүлдем басқаша. Бес мәдени қабаттан тұратын бұл тұрақтан адамзат дамуының бірнеше кезеңінің ізін табуға болады. Мәдени қабаттар сары топырақтар арқылы бөлінген. Он мыңдаған жылдар бойы адамдар мекені болған бұл орыннан 15 мыңға жуық тас құралдар табылды.
Қаратау өңірінен табылған тас құралдары формаларының және оларды өңдеу тәсілдерінің Африкада, Үндістанда, Қытайда табылған ежелгі заттармен ұқсастығы Оңтүстік Қазақстанда адамдар төменгі палеолит дәуірінің алғашқы кезеңіңде-ақ мекеңдеген деуге толык мумкіндік береді. Алғашқы адамдардың тұрақтары Оңтүстік Қазақстаннан, сонымен бірге Шабақты, Алғабас, Үшбұлак, Майбұлақ, Бүркітті, Шөлтоғай, Шалсай және т.б жерлерден табылды. Табылған материалдар Оңтүстік Қазақстандағы Қаратау жотасының Қазақстан аумағындағы алғашқы адамдардың мекені болғандығын толық растай алады.
Ежелгі адамдар Орталық Қазақстанды Қаратау жотасына қарағанда көп кейінірек мекендей бастаған. Орталық Қазақстандағы ежелгі тұрақтардың ең көнесі Қарағанды облысындағы Обалысай. Бұл жерден табылған құралдар тас құралдар жасаудың қаратаулық дәстүрлерінің сақталғандығын көрсетеді. Бұл құралдардың көңіл аударарлығы екі жақты шапқы құралдар. Орталық Қазақстандағы ежелгі адамдардың тұрақтары Мұзбел, Қос-мола, Құдайкол, Хантау ескерткіштері болса, Шығыс Қазақстанда олардын тұрақтары Жоғарғы Ертіс өңірінен табылды.
Тас дәуіріндегі адамдар баспана ретінде табиғи үңгірлерді, қуыстарды пайдаланды. Кейде ашық алаңқайларды да, суаттар мен бұлақтардың басын да мекендеді. Тас қаруларды шетінен бастап ортасына қарай жару аркылы жасады. Жару үшін тастан, сүйектен және мүйізден жасалған сыналар қолданылды. Олар еңбек құралдарын үнемі жетілдіріп отырды. Бұған мыңдаған, он мыңдаған жылдар керек болды. Отты пайдалану ежелгі адамдар өміріндегі үлкен жетістік болып саналды. От адамдарды суықтан, жырт-қыш аңдардан қорғады, еңбек қүралдарын өндеуді жеңілдетті, тағамдары жұғымды бола түсті. Олар жанған отты өшіріп алмауға тырысты, оны жанын сала қорғады. Орта палеолит дәуірінде ғана адамдар ағаш қабығын бір-біріне үйкеу арқылы немесе шақпақтастарды ұрып, ұшқын шығарып от жағуды үйренді. Осы дәуірде адам ойы мен дүниетанымында да кеп ілгері басушылық болғанын байкаймыз. Олар өлген адамды бір қырыннан жатқызып, аяғын бүгіп жерледі, өмір мен өлім туралы түсінік, өлгендерге құрметпен қарау белгілері пайда болды.
Жоғары патеолит дәуіріндегі «саналы адамдар» («Нота яаріепх») еңбек құралдарын жасау әдістерін одан әрі жетілдіре түсті. Жоғары палеолит дәуірі - жер шарының барлық климаттық аймақтарына адамның кеңінен тарай қоныстанған және нәсілдер мен нәсілдік топтардың қалыптасу уақыты. Қазақстан аумағынан жоғары палеолит тұрақтары көп табыла қойған жоқ және осы дәуірге тән адамдар мекені - баспаналар да табылмай отыр. Бірақ бұлар Қазақстан аумағында жоғары палеолит дәуірінде баспаналардың болмағаңдығын білдірмейді. Қазақстан аумағындағы жоғары палеолит дәуірінің ескерткіштері Оңтүстік Қазакстаңдағы Ащысай, Орталық Қазақстандағы Қарабас, Батпақ, Ангренсор, Шығыс Қазақстандағы Қанай, Үңгір тұрақтарынан табылды. Жоғары палеолитте қоғамдық катынастар жетіліп, адамдардың бірлескен ұйымының алғашқы түрі рулық қауым қалыптаса бастады.
Қазақстан аумағында жоғары палеолит дөуіріне тән ескерткіштердің аздығына және олардың көп зерттелмегеніне қарамастан, осы дәуірдің қолдағы бар материалдары тас ғасыры дәуірі адамдарының материалдык мәдениеті дамуының ешбір үзілмей, үнемі жүріп отырғанын және Қазакстан аумағындағы қоныстану процесінің тоқтамағандығын дәлелдейді.
2. Жоғары палеолитті алмастыратын мезолит (б.з. бұрынғы 12-5 мың жылдықтар) ежелгі тас ғасыры палеолит пен жаңа тас ғасыры неолит арасын жалғастыратын көпір сияқты. Орта тас ғасыр кезінде ауа райы күрт жылынып, мамонттар мен қалың жүңді мүйіз тұмсықтардың қырылуына әкеп соқты. Бұл дәуірдің ең үлкен жетістігі садақ пен жебенің және тас өңдеудегі жаңа микротехникалық әдістерінің пайда болуы.
Жаңа тас ғасырыңда садақ пен жебенің ойлап шығарылуымен бірге тас өндеу техникасы едәуір жетілдірілді: олардың мөлшері тастың мөлшеріне байланысты болған жоқ. Бұл қыстырма техникасының арқасында мүмкін болды. Сонымен бірге бұлардың қыстырма қалақшалар тым шағындығымен ерекшеленеді, сондықтан «микролиттер» деп атаған. Микролиттер - үшбұрыш, ромб, трапеция, сигмент тәрізді ұсақ өткір қалақтар пайда болды. Бұның өзі жебенің ұштары мен қыстырма құралдар жасауға септігін тигізді, бұл құраддардың жүзі өткір бола түсті. Тас оңдеуде тегістеу, бұрғылау, аралау пайда болды, тастың қиын өңделетін түрлерінің бәрі қажетке асырыл-ды. Тас балталар, кетпен шоттар, дән үккіштер, келісаптар жасалынды. Тас ғасыры үшін қысқа уақытты қамтыған мезолит дәуірінің ескерткіштері Қазақстан аумағында тым аз кездеседі.
Қазіргі кезде дейін Қазақстан аумағында мезолит кезеңі аз зерттелген. Бұл уақыттың материалдық мәдениеті туралы алғашқы ақпарат 50-шы жылдарда ғана пайда болды. 70-80 жылдардағы В.Зайберттің Есіл өңірінде, В.Логвиннің Қостанай маңы мен Торғайда жүргізген далалық зерттеу жұмыстары ғана мезолит және оның далалық өңіріндегі айрықша белгілері туралы жалпы сипатта алғашқы түсініктер алуға мүмкіндік берді. 80- жылдардың аяғы мен 90-жылдардың басында Батыс жіәне Оңтүстік Қазақстанда археологиялық зерттеулер жандандырылып, бірнеше жаңа тұрақ ашылды.
Б.з.б. VIII мыңжылдыққа қарай қазіргісінен әлдеқайда жұмсақ болған жылы климат ұзақ мерзімді, жылы және басқа тұрғын жайлар салуды қажет етпеді, сондықтан аңшылар өз тұрақтарының оңай әрі тез ауыстырып отырды. Қызылжар қаласына жақын Есіл бойынан Мичурин, Боголюбов 2, Явленко 2 тұрақтар табылды. ұАтбасар маңында Тельман 7, 8а. 9а, 14, одан да оңтүстікте Қарағанды маңында Виноградовка 2а, 12 тұрақтары табылды Торғай ойпаңы ауданында Дузбай 6, Қостанай қаласы маңында Дачная және Евгеньевка тұрақтары орналасқан.
Неолит (жаңа тас ғасыры) және энеолит (мыстытас ғасыры)
дәуіріне сипаттама.
1.Неолитке жалпы сипаттама. «Неолит революциясы».
2.Мал шаруашылығы мен егіншіліктің пайда болуы.
3.Неолит кезеңінің мәдениеті мен тұрақтар.
4.Энеолит кезеңіне сипаттама.
5.Энеолит кезеңінің мәдениеті мен ескерткіштері.
Жаңа тас ғасыры неолит тас ондеу индустриясының жоғары дамыған кезеңі. Бұл кезенде адамдар жабайы жануарларды қолға үйретіп, жер ондеудің қарапайым түрімен айналыса бастады. Егіншілік пайда болды. Өндіруші шаруашылықтың пайда болуы адамның табиғатқа деген тәуелділігін азайта түсті. Мал осіру мен егіншіліктің пайда болуы адам-ның еңбек кәсібінің саласын кеңейтті және мәдени-тұрмыстық жаңалық-тардың шығуына ықпал етті.
Бұл дәуірде кен кәсібі мен тоқымашылық және керамикалык ыдыс жасаудың алғашқы бастамалары шықты. Саз балшықтан жасалып отқа күйдірілген ыдыстар қолмен жасалынды және өте қарапайым болды. Ыдыс-ты күйдірмей тұрып жұмсақ кезінде оған онша күрделі емес геометриялық өрнектер салды. «Неолиттік төңкеріс» деп аталған егіншілік шаруашы-лықтың одан әрі дамуы мен оның жаңа түрлерінің пайда болуына себеп-кер болды. Жинақталған тәжірибелер ұрпақтан ұрпақка жалғасып адам-зат қоғамының даму қарқыны арта түсті.
Археологиялықматериалдар бойынша Қазақстан аумағындағы неолит пен энеолит (тас-мыс ғасыры) арасындағы уақытжеткілікті айқындалма-ған. Сондықтан да Қазақстан тарихында неолит пен энеолит бірге қарасты-рылады. Бұл дәуір Қазақстан тарихында б.з. бұрынғы 5—2 мың жылдық-тарды қамтиды.
Қазіргі уақытта Қазақстан аумағында 400-ден аса неолиттік және энеолиттік ескерткіштер табылды, бірак олардың басым көпшілігі зерт-телген жоқ. Неолиттік дәуірдің көптеген тұрақтары Оңтүстік Қазақстан-нан, Қаратаудан табыдды. Орта Азиялық келтеминар мәдениетіне ұқсас Қараүңгір тұрағының материалдары үңгір тұрғындарының керамикалық ыдыстарды қолмен жапсырып жасау әдісін жақсы меңгергендігін көрсетеді. Сүйектен жасалған біздер, тескіштер, көзі бар инелер, тегістегіш жон-ғыштар, тас қалақтар, шот-балталар, қырғыш-пышақтар, жебелер, тас келісаптар үңгір тұрғындарының аңшылықпен, егіншілікпен және тоқы-машылықпен айналысқанын дәлелдейді.
Қазақстан аумағындағы неолиттік тұрақтар Оңтүстік Қазакстаннан басқа да жерлерде, Арал маңыңда (Сексеуіл), Батыс Қазақстаңда (Қара-торғай), Орталық Қазақстаңда (Иманборлық), Солтүстік Қазақстаңда (Мақанжар, Дүзбай, Железинка) және Шығыс Қазақстаңда (Уст-Нарым) табылды. Қазақстанның әртүрлі аймағындағы неолиттік тұрақтардан та-былған материалдар осы дәуір адамдарының Орта Азия және Батыс Сібір тайпаларымен қарым-қатынаста болғандығын көрсетеді.
Неолиттік ескерткіштердің келесі бір үлкен тобы Сырдарияның бұ-рынғы Іңкәрдария сағасынан табылды. Арал маңынан табылған ескерт-кіштердің ең ірілерінің бірі Сексеуіл маңыңдағы неолит дәуірі адамдары-ның түрағы. Жалпақ қойнауындағы алты тұрақтан жапсырылған керами-каның сынықтары және кварциттен жасалған құралдар табыдды. Балшық-тан жасалған ыдыстардын көпшілігінің мойны жоғары шығарылып жасал-ған үлкен қыш құмыралар мен дөңгелек тостағаңдар. Бұлардың екеуініңде түбі томпақ. Ыдыстардың сырты тісті қалыппен басылған және сызып жасалған қарапайым ©рнекпен безеңдірілген. Сексеуіл I және Ақеспе неолитгік тұрақтарынан трапеция қалпындағы қыстырмалар, көптеген ұсақ және дұрыс қырланған пышақ тәрізді қалақтар көптеп табылды.
Неолит дәуірінің жеткілікті зерттелмегеніне қарамастан, оның өзіне тән көптеген ерекшеліктері мен белгілері, даму сипаты мен деңгейі қазірдің өзіңде белгілі болып отыр. Бұл дәуір дала аңшыларының мәдениеті дамы-ған кезең еді. Аңшылар мен балықшылардың шаруашылық аясы кеңейді, олар дайын онімдерді тұтынушы ғана емес, өвдірушілерде болып санадды. Неолит дәуірі әлеуметтік сипаты жағынан рулыққауымдаржәнеұжым-дық еңбек пен өндіріс құраддарына қоғамдық меншіктің үстемдік құрып
тұрған кезеңіне жатады.
Неолиттік тұрақтардан табылған жерленген адам сүйектері діни нанымның пайда болу нышандарын білдіреді. Неолиттік адамдар өлгендерді соған дейін өмір сүрген жерінде жерлеп, ездері басқа жаққа көшіп кететін болған. Олар өлген адамды арнайы қазылған қабірге жерлеген, мәйітпен бірге қабірге әр түрлі әшекей заттар, тас қарулар, ыдыстар және тамақ қойған. Аналық рулық қауымда өмір сүрген жаңа тас дәуірінің адамдарында отқа табыну рәсімі де болған сияқты. Бұл болжам-ды Солтүстік Қазақстандағы Железинка селосының маңындағы Пеньки тұрағынан табылған археологиялық материалдар да дәлелдей түседі.