Файл: Денсаулы психологиясы.docx

Соңғы жылдары біздің елімізде де, шетелде де – ДЕНСАУЛЫҚ ПСИХОЛОГИЯСЫ ғылыми бағыт ретінде қалыптасуда. Білімнің бұл саласы психология мен валеологияның синтезі болып табылады және психологтарды, дәрігерлерді, мұғалімдерді, әлеуметтік қызметкерлерді, әлеуметтанушыларды және басқаларды өз міндеттерін шешуге тарта отырып, пәнаралық ғылым болып табылады.

Денсаулық психологиясы жаңа ғылыми бағыт ретінде профилактикалық медицинаның пайда болуымен байланысты. Белгілі ғалым В. А. Ананьев Денсаулық психологиясының негізгі өнімі жеке тұлғаны жетілдіру болуы керек деп санайды, осы арқылы денсаулықты нығайту және өмір сапасының деңгейін арттыру. "Денсаулық психологиясы" кітабында ол денсаулық психологиясы адамның өмір сүру тәсілін қалыптастыруға, адамның қалыптасуының шексіз процесінің бағытын, қозғалыс векторын, кеңістігін анықтауға, адамның нақты идеалын қалыптастыруға және оған қол жеткізуге ықпал етуге шақырылғанын көрсетеді.

Ол сонымен қатар: денсаулық психологиясының объектісі-белгілі бір шарттылықпен алғанда дені сау, ауру емес тұлға болып табылады, денсаулық психологиясы ауру емес адамдарды қалай сау ету керектігін өзінің міндеті ретінде қарастырады. Психолог В. Н. Панкратов өзінің "психикалық денсаулықтың өзін-өзі реттеуі" кітабында психологиялық компонент тұлға денсаулығының негізі екенін көрсетеді: … егер адам өзінің мінез-құлқын, эмоцияларын, ойларын сезініп және басқаруды үйренсе, онда ол оңтайлы салмақты сақтауға, отбасылық және жыныстық қатынастарды үйлестіруге, толық өмір сүруге кедергі келтіретін әдеттерден арылуға үйренеді.

Психологиялық денсаулықтың деңгейі мен сапасы адамның әлеуметтік, әлеуметтік-психологиялық және жеке-психикалық бейімделу көрсеткіштерімен сипатталады.

Денсаулық психологиясы сау адамды өзінің сараптауының орталығына қояды, оның жеке психологиялық ерекшеліктері, психикалық ресурстары, қоршаған ортаның патогендік факторларының әсерінен денсаулығын сақтауға мүмкіндік береді.

ДП-ның негізгі міндеттерінің бірі-адамның денсаулығын сақтауға, нығайтуға және дамытуға ынталандыру тәсілдерін дамыту. Денсаулық психологиясының ілеспе міндеті-денсаулықтың рухани, психикалық, әлеуметтік және соматикалық компоненттерін сақтау, нығайту және тұтас дамыту.

Денсаулықты дамытудың басты қағидасы-денсаулықты сақтау ғана емес, сонымен бірге осы денсаулық арқылы өз миссиясын жүзеге асыру.

---

Психолог Н. М. Амосов былай деп жазды: денсаулық үшін денсаулық қажет емес, ол бақытқа қол жеткізетін тиімді қызметтің міндетті шарты болып табылатындықтан құнды.

Осылайша, денсаулық психологиясы - бұл денсаулықты нығайту және сақтау, аурулардың алдын алу және емдеу, денсаулықтың, аурудың және онымен байланысты дисфункциялардың этиологиялық және диагностикалық корреляциясын сәйкестендіру, сондай-ақ денсаулық сақтау жүйесін талдау және жақсарту және денсаулық стратегиясын (саясатын) қалыптастыру бойынша ғылыми пән ретінде психологияның нақты білім беру, ғылыми және кәсіби үлестерінің кешені.

Қарым-қатынастың интерактивті жағы
Қарым-қатынастың интерактивті жағы (ағылш. interaction — өзара әрекеттесу, бір-біріне әсер ету) — адамдардың бір-біріне әсер ете әрекеттесуінің, тұлғааралық қатынастардың пайда болуы мен дамуы мәнінің әлеуметтік-психологиялық үрдістер мен құбылыстардан туындайды және олардың өзара әрекеттесудің ортақ стратегиясын жасауынан көрініс береді.

Интерактивтік жағы – бұл адамдардың бірігіп қызмет жасауы үшін стратегиялық жоспар құруын көрсетеді. Қарым – қатынастың интерактивті жағы – адамаралық қарым  -  қатынастың, адамдардың бір – бірімен әрекеттесуімен байланысты аспектілерін белгілеуге арналған шартты термин. Қарым – қатынас барысында қатынасқа түсу үшін  тек мәлметпен алмасыпжәне өзара түсініксіздікке қол жеткізумен шектелу жеткіліксіз, әрекеттермен алмасу, ортақ іс - әрекетті жоспарлап, бірлескен әрекеттердің формалары мен нормаларын қалыптастыру да маңызды.

Қарым – қатынастың осы жағы сипаттағанда жеке адамаралық қарым – қатынастың түрлерін талдау мен қарым –қатынасқа түсушілердің әрекеттесудің қай түрін таңдауға итермелейтін мотивтерін де қарастыру керек.

Қарым-қатынастың коммуникативті жағы туралы жалпы түсінік.

Қарым-қатынаста адамдар өзара идеялар, қызығулар, көңіл-күйімен, сезімдерімен, т.б. бөліседі. Мұның бәрін әр түрлі мәлімет ретінде қарастыруға болады.

Адамдар арасындағы коммуникативті процестер техникалық қондырғылар арасындағы алмасудан өзгеше болады, оның мазмұны және формасы бойынша өзіне тән ерекше, маңызды қасиеттері бар. Олардың ерекшелігі – кері байланыс процесі, коммуникативті барьер, коммуникативтік әсер және мәлімет берудің әр түрлі деңгейі (вербальды-сөз жүзіндегі, вербальды емес-сөз жүзіндегі емес) сияқты процестермен байланысты. Әрқайсысын бөлек-бөлек талдап көрейік: тұлғааралық қарым-қатынастағы кері байланыс. Ең алдымен мәлімет бір жақты болмайды, екі жақты пікір алмасу түрінде өтеді. Мәліметті беруші – коммуникатор, оны қабылдаушы – реципиент деп аталады.

---

Сондықтан да негізгі мәліметті беруден екінші адамға беру ғана емес, қарым-қатынас барысында ортақ көзқарас, пікір, ортақ мәнге келу маңызды.

Бұл міндетті орындауда ерекше механизм – кері байланыс іске қосылады, ол реципиентің коммуникатордың іс-әрекетін қалай қабылдап, бағалауына байланысты. Сонымен, кері байланыс дегеніміз – коммуникатордың әрекетіне деген реакциясын көрсететін мәлімет. Кері байланыстың берілуі әр түрлі жолдармен іске асырылады. Ең алдымен тура және жанама. Тура кері байланыста реципиент пікірі ашық түрде беріледі. Мысалы: «сенің пікірің маған ұнамайды», «не айтып тұрғаның маған түсініксіз», т.б. және де әр түрлі қимыл-қозғалыс (жест), ренжу, қуану, т.с.с. бұл түрде тиімді болады.

Жанама кері байланыс – психологиялық мәліметті берудің астыртын түрі. Бұл жағдайда әр түрлі сұрақтар, кекету, күтпеген эмоциялық реакциялар болуы мүмкін. Мұндай жағдайда коммуникатор партнердің не айтқысы келетінін өзі түсінуі қажет. Әрине бұлай түсіну әрқашан дұрыс болмауы мүмкін, сондықтан түсінісу қиынырақ болады.

Коммуникация процесінде тек мәлімет алмасу ғана емес, оны партнерлердің бірдей тура түсінуі қажет. Яғни коммуникация процесінде келіп түскен мәліметті дұрыс түсіну (интерпретация) проблемасы туындайды. Біріншіден, мәліметтің формасы мен мазмұны коммуникатордың жеке даралық ерекшелігі, реципиент туралы көзқарасы, ол туралы өзінің пікірі және қарым-қатынас процесіндегі жағдайларға байланысты. Екіншіден, оның жіберген мәліметі реципиенттің жеке-дара психологиялық ерекшеліктеріне, көзқарасы, пікірлеріне, жағдайға байланысты өзгеріске түседі. Мәселен, бастығы мен өзінің ұлынан естіген бір мәлімет екі түрлі психологиялық реакцияға әкеледі. (Бастықтың айтқанын зейінмен тыңдаса, баласыныкіне ашулануы мүмкін). Мәліметті әр түрлі қабылдау бірнеше себептерге байланысты. Солардың ішінде маңыздысы – коммуникативтік барьердің болуы (түсініспеушілікке әкелетін тосқауыл), ол – коммуникативтік процестің екінші ерекшелігі. Түсініспеушілік барьері, әлеуметтік-мәдени барьер, қарым-қатынас барьерлері болуы мүмкін.

Түсініспеушілік барьерлерінің бірнеше түрлері болады:

1) фонетикалық барьер жатады. Әр түрлі тілде, диалектіде сөйлеу, тілдегі кемістік (немесе дикция), тілдің граматикалық құрылымының өзгеруі. Өте тез сөйлеу, сөзді анық айтпау, қосымша дыбыстардың болуы да осыған себеп болады.

2) семантикалық барьер сөз мәнінің ерекшеліктері (тезаурус) әр түрлі жаргондар, слэнгтер. Әр түрлі ортаның өзіне тән «мини-тілі» болады. Өздерінің қалжыңдары, тілінің оралымдары, т.с.с. Мұндай барьерлерден аттай білу мұғалімдер, дәрігерлер, басшылар үшін өте қажет.

---

3) стилистикалық барьер – коммуникатор тілінің стилі жағдайға сәйкес келмегенде немесе реципиенттің психологиялық көңіл-күйіне сәйкес болмағанда көрінеді.

Мысалы, балаларға берілген мәлімет қызықты, түсінікті тілде емес, қиын ғылыми тілде айтылса, осындай құбылыс байқалады. Сондықтан коммуникатор өзінің реципиенттерінің көңіл-күйі, жағдайларын сезіне білуі керек, қарым-қатынас жағдайларының өзгерістерін тез сезінеп, соған байланысты өзгерістер енгізуі қажет.

4) логикалық барьер коммуникатордың ұсынған логикалық тұжырымдары өте күрделі болғанда туындайды. «Ерлер логикасы», «әйелдер логикасы», «балалар логикасы», т.б. логикалар туралы айтуға болады.

Қарым-қатынастағы әлеуметтік-мәдени ерекшеліктерге саяси, діни, кәсіби ерекшеліктерді жатқызуға болады. Қарым-қатынас процесіндегі мәлімет алмасу деңгейлері екі түрде іске асырылады: вербалды, вербалды емес.

Вербалды (сөз арқылы) деңгейінде (негізгі) – тіл пайдаланыады. Сонымен қатар вербалды емес жүйелер де пайдаланылады: оларға оптикалық-кинестезиялық және акустикалық жүйелер жатады. Оптикалық-кинестезиялық жүйеге адамның сыртқы түрі және әсерлі қимыл-қозғалыстары, ым ишараттары, мимикасы, отырыс-тұрысы, жүрісі, т.б. жатады. Бұл жүйенің маңызды түріне көздік контакт жатады. Адамның сезімдері негізінен осылар арқылы беріледі. Партнердің сөзіне сенбегенде осыларға көңіл аударамыз.

Акустикалық жүйеге сонымен бірге коммуникатордың дауысының сапасын (тембрі, биіктігі, қаттылығы), интонация, сөйлеу темпі, дауыс екпіні және әр түрлі сөз арасындағы үзілістер (пауза), жөтелістер, күлкілері, т.б. жатқызады.

Және де коммуникативті процестің кеңістікте, уақытта уайымдастырылуы да маңызды. Қарама-қарсы отыру – дұрыс контакт, сыртынан айқайлау, керісінше бұрыс контакт болып есептелінеді.

Сонымен бірге тиімді тыңдай білу техникасы да маңызды. «Есту» және «тыңдау» күрделі еріктік процесс, зейін қойып, өз проблемасын ұмытып, өзгенің проблемасына тереңдей білу әрқашанда бола бермейді.

Тиімді тыңдаудың екі түрі бар: зейін қойып үндемей тыңдау – басын изеу, мимикалық реакциялар, көз контактысы, зейінін бөлудің әр түрлі фазалары. Кейде «Иә-иә» деген сөздерді айту немесе соңғы сөздерді қайталау да қолданылады. Екінші түрі рефлексивті тыңдау, әр түрлі сұрақтар арқылы, сөйлесушінің сөздерін басқаша айту, бір ойды басқа сөздермен жеткізу (парафраз), қорытындылау, аралық қорытындыларды айтып беру.

Қарым-қатынастың коммуникативті жағы немесе қарым-қатынас сөзінің тар мағынасында - қарым-қатынас жасайтын жеке тұлғалар арасындағы ақпарат алмасудан тұрады. Интерактивті жағы - бұл қарым-қатынас жасайтын адамдар арасындағы өзара әрекеттесуді ұйымдастыру, яғни.тек білім, идеялармен ғана емес, іс-әрекеттермен де алмасу.

---

Қарым-қатынастың перцептивті жағы қарым-қатынастағы серіктестердің бір-бірін қабылдауы мен тануы және осы негізде өзара түсіністік орнату процесін білдіреді. Әрине, бұл терминдердің барлығы өте шартты. Кейде басқалары аз-көп ұқсас мағынада қолданылады. Мысалы, қарым-қатынаста үш функция бөлінеді: ақпараттық-коммуникативті, реттеуші-коммуникативті, аффективті-коммуникативті.

Міндет-осы тараптардың немесе функциялардың әрқайсысының мазмұнын талдау, соның ішінде әр тараптың немесе функциясының құрамын эксперименттік деңгейде мұқият саралау. Әрине, шын мәнінде, бұл тараптардың әрқайсысы қалған екеуінен оқшауланбайды және оларды тек талдау үшін, әсіресе, эксперименттік зерттеу жүйесін құру үшін бөлуге болад


Қарым-қатынастың перцептивті жағы - бұл адамдардың бір-бірін қабылдау және түсіну процесі. Қарым-қатынастың барлық жағы бір-бірімен тығыз байланысты, бір-бірін органикалық түрде толықтырады және жалпы қарым-қатынас процесін құрайды.

Осылайша, біз әлеуметтік қабылдауды адамның сыртқы белгілерін қабылдау, олардың жеке қасиеттерімен байланыстыру, осы негізде оның іс-әрекеттерін түсіндіру және болжау ретінде анықтаймыз

Сондай-ақ, әлеуметтік перцепцияның төрт негізгі функциясын ажыратуға болады: өзін-өзі тану, қарым-қатынас серіктесін тану, өзара түсіністік негізінде бірлескен қызметті ұйымдастыру және эмоционалды қарым-қатынас орнату.

Әлеуметтік объектілерді қабылдау оны жансыз заттарды қабылдаудан сапалы түрде ажырататын бірқатар ерекшеліктерге ие екендігі анықталды.

Біріншіден, әлеуметтік объект (жеке тұлға, топ және т. б.) жансыз заттарды қабылдау кезіндегідей пассивті емес және қабылдаушы субъектіге бей-жай қарамайды. Қабылдау субъектісіне әсер ете отырып, қабылданған адам өзі туралы қалыптасқан ойды өз мақсаттары үшін қолайлы жағына айналдыруға тырысады. Екіншіден, әлеуметтік қабылдау субъектісінің назары, ең алдымен, қабылданған шындықты көрсету нәтижесі ретінде имидждің пайда болу сәттеріне емес, қабылдау объектісінің семантикалық және бағалау түсіндірмелеріне, соның ішінде себептеріне(кездейсоқ атрибуция) бағытталған.

Қарым-қатынастың перцептивті жағының механизмдері:

Идентификация -

---