Файл: Халыаралы Тараз Инновациялы Институты Сж таырыбы Орындаан Данышпанова ымбат Тексерген Бозжигитов А.docx
ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 03.12.2023
Просмотров: 18
Скачиваний: 1
ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.
Халықаралық Тараз Инновациялық Институты
СӨЖ
Тақырыбы:
Орындаған:Данышпанова Қымбат
Тексерген:Бозжигитов А
Пәні: Философия
Тараз-2022ж
Жоспары:
1. СТОЙЦИЗМДІҢ НЕГІЗГІ ИДЕЯЛАРЫ
1.1 Стоицизм философиясындағы бақыт мәселесі
1.2 Стоиктердің концепциясындағы ізгілік
2. ЭПИКЮРИЗМДІҢ НЕГІЗГІ ИДЕЯЛАРЫ
2.1 Эпикуршылар арасындағы бақыт мәселесі
2.2 Эпикуризм концепциясындағы өмір салты
2.3 Эпикур философиясындағы адам және қоғам
КІРІСПЕ
Бұл антикалық дәуірдің соңғы екі материалистік жүйесі ретінде стоицизм мен эпикуризмге арналған. Бұл жұмыстың тақырыбының өзектілігі жалпы Ежелгі дүние философиясының, оның ішінде эпикуризм мен стоицизм идеяларының философиялық ойдың одан әрі дамуына зор үлес қосқандығына байланысты. Бұл жұмыстың зерттеу нысаны эпикуризм мен стоицизм философиясы болып табылады. Зерттеу пәні – эпикуризм мен стоицизмнің философиялық концепцияларының ерекшеліктері, идеялары мен мәселелері.
СӨЖ мақсаты – эпикуршылар мен стоиктердің философиясының негізгі идеяларын анықтау.Зерттеу әдістері жұмыстың ерекшелігімен анықталады. Жұмыстағы міндеттерді шешу үшін пайдаланылды:
- зерттелетін мәселе бойынша ақпарат жинаудың жалпы ғылыми әдісі;
- жалпылау әдісі;
- түсіндіру әдісі.
1. СТОИЦИЗМНІҢ НЕГІЗГІ ИДЕЯЛАРЫ
Стоицизм (грек тілінен stoa – portico), эллиндік және римдік философияның негізгі ағымдарының бірі – эпикурлық мектеп пен скептицизммен қатар. Стоиктердің философиялық мектебі өз атауын «суретті Стоадан» - афиналық портиктен алған.
Стоицизмнің бірінші кезеңі (б.з.б. 3-2 ғғ.) Ежелгі Стоа деп аталады. Оның негізін салушылар – Китиондық Зенон, Ассостық Клинтес, Сольскийдің Хрисиппі және олардың шәкірттері. Стоицизмнің бұл бірінші, классикалық түрі этикалық ілімнің шектен тыс қаталдығымен және қатаңдығымен ерекшеленді, оның жұмсартылуы стоицизмнің екінші кезеңіне (б.з.б. 2-1 ғғ.) – орта стоик деп аталатын кезеңге жатады. Оның негізгі өкілдері Платон мен Аристотель әдістерін пайдаланған Панетий мен Посидониус, сондықтан бұл кезең стоиктік платонизм деп аталды. Римдік стоицизм де осы уақыттан бастау алады. Стоицизмнің үшінші кезеңі (б.з. 1-2 ғғ.) – сакралдану тенденциясымен сипатталатын кеш стоа деп аталатын Сенека, Эпиктет, Марк Аврелий және т.б. стоиктік платонизм болып саналады.Кейін стоицизм дамыды. неоплатонизм бағытында және ақырында онда еріген.