Файл: Оп 6B01901 Дефектология.docx

ВУЗ: Не указан

Категория: Не указан

Дисциплина: Не указана

Добавлен: 11.01.2024

Просмотров: 930

Скачиваний: 1

ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.


Эффективность логопедической работы по преодолению ринолалии во многом зависит от результатов операции — насколько удалось восстановить анатомическую структуру твердого и мягкого неба и обеспечить подвижность мягкого неба. Кроме того, очень большое значение для достижения положительного результата имеет психофизическое состояние ребенка, особенности его поведения и характера, его отношение к занятиям и степень помощи логопеду со стороны родителей.

Ринолалиядағы дауысты түзету бойынша логопедиялық жұмыстың ерекшеліктерін сипаттаңыз.

Ринолалиямен ауыратын балалармен логопедиялық жұмыс 2-3 жастан басталады және операцияға дейінгі және операциядан кейінгі кезеңде де жүргізіледі. Егер біз тек ринолалияны еске алсақ (сонымен бірге сөйлеудің мүмкін болатын жалпы дамымауын есепке алмасақ), логопедиялық жұмыстың түпкі мақсаты дауыстың мұрындық реңкін алып тастау және дыбыстың дұрыс айтылуын тәрбиелеу болып табылады, бұл сайып келгенде баланың сөйлеу функциясын қалыпқа келтіру.

Операция алдындағы логопедиялық терапияның және терапиялық шаралар кешенінің негізгі мақсаты - баланың дамуындағы мүмкін болатын ауытқулардың алдын алу, олар алдын ала анықталған, жырықтың болуы фактісімен бағдарламаланған. , сондай-ақ операция үшін қолайлы жағдайларды дайындау. Осы кезеңде келесілерге басты назар аудару керек.

1. Астениялық синдромның пайда болуының алдын алу. Туа біткен таңдай жырығы бар балалар әлсіз, суық тиюге бейім болатыны алдын ала белгілі болғандықтан, баланы жастайынан шыңдап, дене дамуын ынталандыру керек. Қатайту өмірдің алғашқы айларынан бастап жүзеге асырылады. Осы мақсатта ауа ванналарын, ұзақтығы бірте-бірте ұлғайатын су процедураларын, баламен ауада серуендеу, олардың ұзақтығы бірте-бірте ұлғайып, температура ауытқулары тым күрт болмаған жағдайда қолдануға болады.

2. Тілді дұрыс емес күйде бекіту туралы ескерту. Осы мақсатта нәресте өмірінің алғашқы күндерінен бастап оны арқасына қоюдан аулақ болады, осылайша бұл позицияның өзі тілдің артқа кетуіне себеп болмайды. Болашақта олар ұштың және тілдің артқы бөлігінің алдыңғы бөлігіндегі қозғалыстарды ынталандыру үшін барлық мүмкіндіктерді жасауға тырысады.

3. Тыныс алу функциясының бұзылуының алдын алу. Ринолалия кезінде мұрын арқылы ауаның ағып кетуі және дем шығарудың өзі өте қысқартылған, үнемді емес болғандықтан, тыныс алудың осы әдісін түпкілікті біріктіруге жол бермеуге тырысу керек. Негізгі міндет - жеткілікті ұзақ және үнемді, тұрақты ауызша дем шығаруды дамыту, ол бойынша тұтас сөйлемді айтуға болады.


4. Палатофарингеальды сақина бұлшықеттерінің белсендірілуі. Бұл операция алдындағы кезеңде өте маңызды, өйткені ол операция үшін жағдайды айтарлықтай жақсартады. Мұнда жеңіл жөтел, есінеу, сүттің немесе судың кішкене бөліктерін жұту сияқты жаттығуларды ұсынуға болады.

5. Дыбыстарды дұрыс айтуға тәрбиелеудің қажетті алғышарты ретінде артикуляциялық бұлшықеттердің қозғалғыштығын дамыту. Бұған ерте жастан қамқорлық жасау керек. Біріншіден, пассивті деп аталатын қозғалыстар жүзеге асырылады. Анасы баланың еріндерін саусақтарымен түтікке жинайды, содан кейін оларды күлімсіреу үшін созады; жоғарғы ерінді жоғары көтеріп, жоғарғы қызыл иекті ашады, содан кейін төменгі ерін төмен түсіп, төменгі қызыл иекті ашады. Кейінгі жаста олар бірте-бірте сол қозғалыстарды баланың өзі белсенді түрде жүзеге асыруға көшеді.

6. Дауыстың күші мен икемділігін дамыту. Жоғарыда айтылғандай, балада таңдай саңылауының болуы оның дауысының жұмсақ және күңгірт естілуіне әкеледі. Мұны біле отырып, мүмкіндігінше тезірек, ең болмағанда қарапайым профилактикалық және түзету шараларын қабылдау қажет. Сіз балаңызбен әртүрлі жануарлардың дауыстарына еліктеп ойнай аласыз

7. Баланың сөйлеу тілі мен психикалық дамуының тежелуінің алдын алу. Операция алдындағы логопедияның бұл бағыты өте маңызды, өйткені таңдай саңылауының болуы баланың сөйлеу коммуникациясының мүмкіндіктерін айтарлықтай шектейді және екінші кезекте сөйлеуді ғана емес, сонымен қатар оның психикалық дамуын да кешіктіруі мүмкін.

8. Екіншілік психикалық қабаттардың пайда болуының алдын алу. Бұл операция алдындағы логопедияның өте маңызды бағыты балаға және оның жақын туыстарына психотерапиялық әсер ету болып табылады. Мұндай әсер бала өмірінің алғашқы күндерінен бастап оның ата-анасына, ең алдымен, анасына әсер етеді.

Ринолалияны жеңу бойынша логопедиялық жұмыстың тиімділігі көбінесе операцияның нәтижелеріне байланысты - қатты және жұмсақ таңдайдың анатомиялық құрылымын қалпына келтіру және жұмсақ таңдайдың қозғалғыштығын қамтамасыз ету қаншалықты мүмкін болды. Сонымен қатар, оң нәтижеге жету үшін баланың психофизикалық жағдайы, оның мінез-құлқы мен мінезінің ерекшеліктері, оның сабаққа қатынасы және ата-ананың логопедке көмек көрсету дәрежесі үлкен мәнге ие.

  1. Укажите особенности постановки звуков при ринолалии

Коррекцию звуков начинают с наиболее доступных данному ребенку. Выбор метода и упражнений устанавливается строго индивидуально. Однако выраженные органические дефекты могут препятствовать достижению идеальной артикуляции. Рубцовые изменения губы ограничивают ее подвижность: открытый прикус, прогения, прогнатия, нарушения зубного ряда в переднем отделе верхней челюсти, постоянное ношение ортодонтического аппарата осложняет постановку губно-губных и переднеязычных звуков. Значительные рубцовые изменения уплощают небный свод и ограничивают открывание рта.



Утечка воздуха в нос при укорочениях и свищах неба ведет к раздражению давления, и сила звуков ослабляется.

Помимо этой трудности, свойственной всей группе взрывных, коррекцию звуков п, п,, б, б, может осложнять малоподвижная верхняя губа, стянутая рубцами; т, т,, д, д, - расщелина альвеолярного отростка и нарушения зубного ряда; к, к, , г, г, - выраженное укорочение неба и свищи на границе твердого и мягкого неба.

Постановка двугубного п возможна различными способами. Так, при наличии направленной воздушной струи предлагают ребенку похлопать губами во время мягкого тихого дутья. При этом слышится шепотное па-па-па. Увлажнение губ создает незначительное залипание и облегчает смыкание.

Как исходный прием можно использовать «поплевывание» губами, если ребенок уже научился делать это упражнение с высунутым языком.

При длинном подвижном небе рекомендуется надуть щеки и хлопнуть по ним ладонями, чтобы воздух изо рта резко прорвался сквозь сомкнутые губы.

Надуть щеки при небно-глоточном несмыкании невозможно. В этом случае зажимают пальцами крылья носа, чтобы уменьшить утечку воздуха, и учатся легкому «поплевыванию». Затем делают это уже упражнение с открытыми крыльями носа.

Межзубный т легко получить то «поплевывания». Для этого нужно улыбнуться, чтобы обнажить зубы, и плюнуть, слегка высунув кончик языка.

Звук т может быть вызван от п. Несколько раз подряд повторяют слоги па-па-па, положив широкий язык на нижнюю губу. Затем воспроизводят эти же слоги улыбаясь, чтобы отключить губы от артикуляции.

Звук к при ринолалии либо отсутствует, либо заменяется глоточным звуком. Его исправляют сдвигая переднюю часть спинки языка в глубину полости рта шпателем во время произнесения слогов та-та-та.

По мере перемещения языка слог та превращается в тя, затем в кя, и наконец, в ка.

По мнению Ипполитовой А. Г. , из фрикативных согласных легче всего происходит постановка звука ф. Для этого пациент по инструкции или с механической помощью приближает нижнюю губу к верхним зубам и дует на нее.

Звук с исправляют чаще всего традиционным способом. Учат дуть на ватку, дуть с просунутым между губами широким языком, дуть на язык между зубами, дуть на язык придвинутый к нижним резцам.

Звук ц легко получается от слияния звуков т и с.

При постановке звука ш много времени уходит на обучение приподниманию языка в форме «чашечки».


Для исправления звука щ достаточно произнести с, округлив губы и оттягивая назад кончик языка.

Аффрикату ц ставят от т, или от слияния т, и щ. Введение ее в слоги начинают с закрытых.

Звук х обычно трудностей не вызывает.

Звук j получают слиянием гласного с и в словах, например: иакорь вместо «якорь». Но отсутствие этой фонемы при ринолалии наблюдается только у детей младше 5 лет.

Звук л, особенно его мягкий вариант, оказывается сохранным чаще других согласных.

Вибрирующий звук р довольно редко удается поставить при недостаточности небно-глоточного смыкания. В этих случаях направленная воздушная струя не может достичь надлежащей силы, чтобы вызвать вибрацию кончика языка.

Смычно-проходные носовые звуки м, н также могут нарушаться при ринолалии.

Обычно начинают исправлять звукопроизношение с глухих звуков.


Ринолалиядағы дыбыстың жасалу ерекшеліктерін көрсетіңіз

Дыбыстарды түзету осы балаға ең қолжетімдіден басталады. Әдіс пен жаттығуларды таңдау қатаң түрде жеке белгіленеді. Дегенмен, айқын органикалық ақаулар идеалды артикуляцияға жетуге кедергі келтіруі мүмкін. Еріннің цикатриялық өзгерістері оның қозғалғыштығын шектейді: ашық тістеу, ұрпақты болу, прогнатия, жоғарғы жақтың алдыңғы бөлігіндегі тіс қатарының бұзылуы, ортодонтиялық аппаратты үнемі кию ерін және алдыңғы тіл дыбыстарының шығуын қиындатады. Елеулі цикатриялық өзгерістер палатинді сауытты тегістеп, ауыздың ашылуын шектейді.

Таңдайдың қысқаруы мен фистулалары кезінде мұрынға ауаның ағуы қысымның тітіркенуіне әкеледі, дыбыстардың күші әлсірейді.

Плосивтердің бүкіл тобына тән осы қиындықтан басқа, p, p, b, b дыбыстарын түзету тыртықтармен қатайтылған белсенді емес жоғарғы ерінмен қиындауы мүмкін; t, t,, d, d, - альвеолярлы өсіндінің жырығы және тіс қатарының бұзылуы; k, k, , g, g, - таңдайдың айқын қысқаруы және қатты және жұмсақ таңдай шекарасында фистулалар.

Екі ерінді p орнату әртүрлі жолдармен мүмкін болады. Сонымен, бағытталған ауа ағыны болған кезде балаға жұмсақ, тыныш үрлеу кезінде еріндерін шапалақтау ұсынылады. Осы кезде сыбырлаған па-па-па естіледі. Еріндерді ылғалдандыру аздап жабысқақтық тудырады және оны жабуды жеңілдетеді.

Бастапқы әдіс ретінде, егер бала бұл жаттығуды тілін ілулі етіп жасауды үйренсе, ерніңізбен «түкіруді» қолдануға болады.

Ұзақ қозғалатын таңдаймен аузыңыздағы ауа жабық еріндер арқылы күрт өтуі үшін щектеріңізді үрлеп, алақандарыңызды соғу ұсынылады.

Палатофарингеальды жабылмайтын щектерді үрлеу мүмкін емес. Бұл жағдайда ауаның ағып кетуін азайту үшін мұрынның қанаттарын саусақтарыңызбен қысыңыз және жеңіл «түкіруді» үйреніңіз. Содан кейін олар бұл жаттығуды мұрынның ашық қанаттарымен жасайды.

Тіс аралық т-ны алу оңай, содан кейін «түкіру». Мұны істеу үшін тістеріңізді ашу үшін күлімсіреу керек және тіліңіздің ұшын сәл шығарып, түкіру керек.

Т дыбысын р-ден шақыруға болады.Па-па-па буындары бірнеше рет қатарынан қайталанады, кең тілді төменгі ерінге қояды. Содан кейін олар еріндерді артикуляциядан өшіру үшін күлімдеп бірдей буындарды шығарады.

Ринолалия бар к дыбысы не жоқ, не жұтқыншақ дыбысымен ауыстырылады. Та-та-та буындарын айта отырып