ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 22.08.2024
Просмотров: 250
Скачиваний: 0
Заданні 2 і 3
Заданні прысвечаны вывучэнню фізічных асноў апрацоўкі канструкцыйных матэрыялаў рэзаннем лязовым інструментам. Неабходна выбраць тып абсталявання, інструмент, прыстасаванні і тэхналогію апрацоўкі канкрэтных дэталей на станках разнастайных груп. Памеры дэталі, якіх не дастае ў заданні, студэнт выбірае самастойна.
Поўны адказ павiнен уключаць: а) эскіз вырабу;
б) абгрунтаванне тэхналогіі апрацоўкі; в) выбар абсталявання (станка) з указаннем яго параметраў
і тэхналагічных магчымасцей; г) выбар выкарыстоўваемых інструментаў (у адпаведнасці з ДАСТ)
для апрацоўкі ўсіх паверхняў дэталі (прывесці эскізы інструмента); д) эскізы прыстасаванняў для апрацоўкі адпаведных паверхняў
(падабраць па даведніках); е) схемы аперацый апрацоўкі ўсіх паверхняў дэталі.
Заданне 4
Дадзенае заданне прысвечана аналiзу i вывучэнню заканамернасцей фарміравання структуры матэрыялаў пры пластычнай дэфармацыі, асноў тэхналогіі апрацоўкі матэрыялаў ціскам. Эскізы вырабаў прыведзены ў заданні. Памеры дэталі, якія не ўказаны ў заданні, студэнт выбірае самастойна.
Распрацоўка працэсу коўкі металаў пачынаецца з састаўлення чарцяжа пакоўкі па чарцяжы гатовай дэталі. Чарцёж пакоўкі адрозніваецца ад чарцяжа вырабу допускамі на памеры, прыпускамі (табл. 10) на далейшую механічную апрацоўку і напускамі, г.зн. лішкам металу для спрашчэння складаных паковак. Напускі робяць у тым выпадку, калі суседнія часткі вала (фланца, шасцярні) адрозніваюцца на 20 мм і менш.
Памеры пакоўкі з допускамі і прыпускамі прыведзены на мал. 4. Эскіз пакоўкі вала з прыпускамі паказаны на мал. 5. Памеры па-
коўкі знаходзяцца па наступных формулах:
А1 = А + а; |
В1 = В + в; |
Б1 = Б + а/2 – 2; |
Г1 = Г + г; |
Д1 = Д + д; |
Е1 = Е + е; |
С1 = А1 – (Б1 + В1);
дзе А, Б, В, Г, Д – памеры дэталі.
121
Прыпуск Напуск
|
дэт |
min |
нам |
max |
|
D |
D |
D |
D |
Мал. 4. Чарцёж пакоўкі з допускам, прыпускам і напускам: Dдэт – дыяметр дэталі; Dmin – мінімальны дыяметр пакоўкі; Dнам – намінальны дыяметр пакоўкі;
Dmax – максімальны дыяметр пакоўкі
|
Б1 |
|
В1 |
|
С1 |
|
|
|
д/2 |
|
|
г/2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Д |
е/2 |
Г1 |
|
|
Е1 |
||
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
е/2 |
г/2 |
|
|
|
|
|
|
|
в/2 |
д/2 |
|
в/2 |
а/2 |
|
|
а/2 |
||
|
|
|
|||
|
|
|
А1 |
|
|
Мал. 5. Эскіз пакоўкі вала
122
Табліца 10
|
|
|
|
Вызначэнне прыпускаў |
|
|
|
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Даўжыня |
Прыпускі |
|
|
|
|
Велічыня прыпускаў і допускаў |
|
|
||
|
ўсёй дэталі |
|
|
|
для дэталей розных дыяметраў, мм |
|
|||||
|
і допускі |
|
|
|
|
||||||
|
ці яе часткі, мм |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Да 50 |
|
50–80 |
|
80–120 |
120–180 |
|
180–250 |
250–800 |
||
|
|
|
|
|
|||||||
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Да 250 |
на дыяметр |
5−+12 |
|
6±2 |
|
8±3 |
9±3 |
|
10−+34 |
9±4 |
|
|
дэталі |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
на даўжыню |
15±6 |
|
18±6 |
|
24±8 |
27±10 |
|
30±10 |
36±12 |
|
|
дэталі |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
250–500 |
на дыяметр |
6±2 |
|
8−+23 |
|
9±3 |
10±3 |
|
12−+43 |
15−+54 |
|
|
дэталі |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
на даўжыню |
18±6 |
|
24±8 |
|
27±10 |
30±10 |
|
36±12 |
42±12 |
|
|
дэталі |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
500–800 |
на дыяметр |
7±2 |
|
9+2 |
|
10±3 |
11+3 |
|
13±4 |
15±5 |
|
|
дэталі |
|
|
−3 |
|
|
−4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
на даўжыню |
20±6 |
|
27±10 |
|
30±10 |
33±12 |
|
39±12 |
45±15 |
|
|
дэталі |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
800–1100 |
на дыяметр |
8±2 |
|
10+2 |
|
11+3 |
12±4 |
|
14+4 |
16±5 |
|
|
дэталі |
|
|
−3 |
|
−4 |
|
|
−5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
на даўжыню |
24±8 |
|
30±10 |
|
33±12 |
36±12 |
|
42±13 |
48±15 |
|
|
дэталі |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1100–1500 |
на дыяметр |
10−+23 |
|
11±3 |
|
12−+34 |
14−+45 |
|
15−+45 |
18±15 |
|
|
дэталі |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
на даўжыню |
30±10 |
|
33±10 |
|
36±12 |
42±12 |
|
45±13 |
54±15 |
|
123 |
|
дэталі |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
123
Па памерах пакоўкі азначаюць масу загатоўкі
Рзаг = Рпак + Руг + Рабс,
дзе Рпак = Vпак γ; γ = 7,85 г/см3 – шчыльнасць сталі; Руг – угар металу, прымаюць роўным 2−5 % ад масы пакоўкі ў сярэднім на нагрэў і 1,5 % на кожны падагрэў; Рабс – метал на абсечку, прымаюць у працэнтах ад масы пакоўкі (5−7 % – для валоў; 1,5−2,5 % – для фланцаў і шасцерань).
Затым знаходзяць памеры зыходнай загатоўкі: а) для вала
Fзаг = Fпакmax yк ,
дзе Fзаг – максімальнае сячэнне загатоўкі; Fпакmax – максімальнае
сячэнне пакоўкі; yк = 1,3−1,5 – ступень укоўкі металу. Па сячэнні загатоўкі вызначыць яе дыяметр:
Fзаг = πD4заг2 ;
Dзаг = 4 Fзаг / π.
Даўжыню загатоўкі вызначаюць па формуле
l =Vзаг / Fзаг ,
дзе
Vзаг = mзаг / γ;
б) для фланца (шасцярні)
hзаг = (1,5−2,5) Dзаг,
дзе hзаг – вышыня загатоўкі;
V = |
πD2 |
|
заг (1,5 −2,5)D . |
||
заг |
4 |
заг |
|
|
|
Адсюль
Dзаг = (0,8−1,0) Vзаг;
hзаг = Vзаг Fзаг .
Пасля вызначэння памеру і масы загатоўкі назначаюць кавальскія аперацыі.
Аперацыі коўкі вала паказаны на мал. 6.
124
|
|
Р |
Р |
Р |
а |
б |
в |
Мал. 6. Аперацыі коўкі вала:
а – білеціроўка; б – абрубка; в – працяжка
Паслядоўнаць коўкі фланца, шасцярні і іншых тыповых паковак паказаны на мал. 7.
Аперацыі коўкі выконваюць з некалькіх падагрэваў, напрыклад, вал куецца з трох падагрэваў, фланец − з дзвюх.
Р
Р
Р Р
а |
б |
в |
Мал. 7. Асноўныя аперацыі коўкі фланца: а – высадка; б, в – прашыўка
Для выбару машыннага абсталявання трэба ўлічваць, што эфектыўнаць коўкі ў многім залежыць ад магутнасці ўдарных імпульсаў. Практычна ўстаноўлены вызначаныя суадносіны вагі і сячэння паковак і адпаведнай ім вагі падаючых частак молата. Гэтыя суадносіны прыведзены у табл. 11.
|
Суадносіны вагі паковак, сячэння загатовак |
Табліца 11 |
||||||
|
|
|||||||
|
|
і вагі падаючых частак молата |
|
|
||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Вага молата, кг |
100 |
|
300 |
500 |
1000 |
2000 |
3000 |
5000 |
Вагапакоўкі, кг |
0,5–2 |
|
3–10 |
8–25 |
20–70 |
60–100 |
100–320 |
200–700 |
Дыяметр зага- |
|
|
|
|
|
|
|
|
товак, мм |
50 |
|
85 |
115 |
160 |
225 |
275 |
350 |
|
|
|
|
|
|
|
|
125 |