ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 28.12.2019
Просмотров: 1498
Скачиваний: 3
1941г. было створана 378 атрадау i дыверсiйных груп.Першыя групы з'явiлiся на
тэрыторыi Мiнска, Гомеля, Пiнска,дзе дзейнiчалi падпольныя партыйныя i камса-
мольскiя камiтэты.28 чэрвеня дау першы бой партызанскi атрад пад кiраунiцтвам
В.З.Каржа.У гэты ж час у Кастрычнiцкiм раёне Гомельскай вобласцi змагаецца ат-
рад пад кiраунiцтвам Ц.П.Бумажкова i Ф.I.Паулоускага "Чырвоны Кастрычнiк". Iм
першым з партызан 6 жнiуня 1941г. было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.
Усяго у 1941г. у Бел. было арганiзавана i дзейнiчала 247 партызанскiх ат-
радау i падпольных груп,200 падпольных абкомау,гаркомау,райкомау КП(б)Б i кам-
самолу..Яго удзель-нiкi правялi рад дыверсiй,ажыццявiлi аперацыю па забойству В.Кубэ (А.Мазанiк,Н.Дрозд,М.Осiпава,Н.Траян атрымалi званне Героя Савецкага Саюза).
Перамога савецкiх войск пад Масквой спрыяла развiццю партызанскага руху.
З вясны 1942г. пачынаюць з'яуляцца партызанскiя брыгады i злучэннi.1-й Бе-
ларускай брыгадай камандавау М.Шмыроу.
Партызанскi рух пачынае узмацняцца пасля стварэння 30 мая 1942г. Цэнтраль-
нага штаба партызанскага руху пад кiраунiцтвам Панамарэнкi П.К. Штаб парты-
занскага руху на Беларусi узначальвау П.Калiнiн.
У ходзе барацьбы з ворагам у канцы 1943г. партызанам удалося вызвалiць
значную частку Беларусi - 60%. З мэтай разгрому партызан фашысты праводзiлi
карныя экспедыцыiАднак гэтаэкспедыцыя не дала жаданых вынiкау ворагу.
Вышэйшым уздымам барацьбы партызан была дэзарганiзацыя ваенных перавозак -
"рэйкавая вайна
Супраць захопнiкау вялi барацьбу не толькi партызаны i падпольшчыкi, але i
насельнiцтва.
ВОПРОС№56:Освобождение Б от захватчиков. Окончание 2 мировой войны. Ее итоги.
Пасля перамогi у Курскай бiтве, Чырвоная Армiя пачала наступленне ад Неве-ля да Чорнага мора. Восенню 1943г. яна уступiла на тэрыторыю Беларусi, 23 ве-расня быу вызвалены першы раённы цэнтр БССР - г.Камарын. За восень-зiму былi вызвалены 36 раёнау i 2 абласных цэнтра - Гомель i Мазыр. Важнае значэнне у гэтым мела фарсiраванне Дняпра у раёне Львова.. Вялiкую дапамогу наступаючым часцям Чырвонай Армii аказалi падпольшчыкi i партызаны. У 1944г. пачауся завяршальны этап Вялiкай Айчыннай вайны - поунае выгнанне ворагау з савецкай зямлi, вызваленне народау Еуропы. Значную ролю у рашэннi задач на гэтым этапе адыграла Беларуская наступальная аперацыя (кодавая назва "Баграцiён"). Гiтлераускае камандаванне надавала вялiкае значэнне утрыманню Беларусi, бо яна была важным плацдармам, якi прыкрывау усходне-прусскi i вар-шауска-берлiнскi стратэгiчныя напрамкi. Былi падрыхтаваны абарончыя рубяжы на рэках Днепр, Бярэзiна, Свiслач, Нёман i iнш. Рад гарадоу аб'яулены крэпасцямi (Мiнск, Вiцебск, Орша, Магiлёу i iнш.),якiя не належалi здачы. У Беларусi бы-ла моцная групiроука нямецкiх войск У красавiку-маi генштаб Чырвонай Армii распрацавау план аперацыi "Баграцi-ён".Яго ажыццяулялi войскi наступных франтоу: 1-ы Беларускi (камандуючы гене-рал армii К.К.Ракасоускi), 2-i Беларускi (генерал-палкоунiк Г.Ф.Захарау), 3-i Беларускi (генерал-лейтэнант I.Д.Чарняхоускi), 1-ы Прыбалтыйскi (генерал ар-мii I.Х.Баграмян) пры падтрымцы Дняпроускай флатылii, авiяцыi далёкага дзеян-
ня i ПВА. Удзельнiчалi у аперацыi партызанскiя злучэннi.Савецкiя войскi пера-
узышлi ворага Задума Вярхоунага Глаунакамандавання была наступнай - франты адначасова пе-раходзяць у наступленне на Вiцебскiм, Багушэускiм, Аршанскiм i Бабруйскiм на-
прамках,разбураюць фронт абароны ворага, акружаюць i знiшчаюць яго групоукi у
раёне Вiцебска i Бабруйска i выходзяць на Мiнск з мэтай знiшчэння i акружэння
асноуных сiл групы армiй "Цэнтр" на усходзе Мiнска.
Вясной праводзiуся рад мерапрыемствау па падрыхтоуцы да наступлення
Наступленне пачалося 23 чэрвеня 1944г. Спачатку быу нанесены бомбавы удар
авiяцыяй, потым праведзена артылерыйская падрыхтоука..Ужо на 3-цi дзень была акружа-
на Вiцебская групiроука працiунiка i вызвалены Вiцебск.Да канца чэрвеня 1944г.
былi вызвалены Орша, Магiлёу, Бабруйск. Развярнулiся баi за Мiнск. Гiтлерауцы
добра умацавалi горад (былi перакiнуты дадатковыя войскi, збудавана драуляная
сцяна, за якой размяшчалiся танкi i гарматы). Аднак i гэта не астанавiла са-
вецкiх воiнау..У ба-ях за Мiнск вызначылiся многiя савецкiя воiны. Першым уварвауся у горад танк Д.Г.Фролiкава. У баях на вулiцах Мiнска вызначыуся камандзiр танкавага узвода
М.Колычау. Iм, а таксама А.С.Бурдзейнаму,было прысвоена званне "Ганаровы гра-
мадзянiн г.Мiнска". Мiнск быу вызвалены 3 лiпеня.
У раёне Мiнска была акружана 100 тыс. групоука ворага. 7 дзен спрабавалi
вырвацца фашысты з "Мiнскага катла". 70 тыс. гiтлерауцау было забiта, 35 тыс.
узята у палон. У ходзе далейшага наступлення савецкiя войскi 28 лiпеня вызва-
лiлi г.Брэст. Фашысты былi выгнаны з беларускай зямлi. Вялiкая Айчынная вайна i фашысцкая акупацыя прынелсi беларускаму народу вялiзарныя бедствы: загiнула больш за 2 млн. 200 тыс. чалавек, толькi прамыя страты склалi 75 млрд. р., былi разбураны гарады, вескi, прамысловыя прадпрыемствы. Аднаўленне эканомiкi пачыналася адразу пасля вызвалення – у канцы 1943—1944 году.
ВОПРОС№57:Международные отношения после 2 мир войны. «Холодная война».
Под конец 2мир.войнырешениями Ялтской и Постдамской конференций США, Англия и СССР разделил Европу на сферы влияния. Совец. Союзу были отданы под конроль страны вост.Европы, те, кот. В ходе воен.дйствий были заняты Красной Армией..
Сталин использовал эту ситуацию для расширения “всемирной социалистич.рев-ции”. При поддержке совецких войск во 2 пол.40-х в Албании, Болгарии, Венгрии, Польши, Румынии, Чехославакии, Югославии были сделаны “социалистич.рев-ции”, а совец. зона оккупации Герм. Была пределана в Герман.демократич.республику. Позже на путь строительства социализма стали также при поддержке СССР Китайская Народ.республика, Республика Куба, Вьетнам, Корейская республика.Большинство из них были объеденены в экономич.союз – Совет экономич. Взаемопомощи и военно-полит. блок- Организацию Варшавского Договора. Тем самым они были оторваны от всемирного рыночного хоз-ва, а в полит. сфере должны были держать направл., кот.диктовал СССР. Совец. лидеры жестко останавливали каждую попытку отхода от социализма.
Т.о. с конца 40-х Европа и мир раскололись на 2 сист.- капиталистич. и социалистич.
Характерной чертой послевоенного развития было нарастание споров м/у странами-победителями- с одной стороны СССР с зап.странами и США со второй стороны. С 1946между бывшими союзниками и между страними Европы встала “железная стена”. Этот период в ист. Получил название “холодная война”. Расходились взгляды в организации общ-полит и эконом жизни, взгляды на перспективы развития мира привели к жесткому соперничесву м/у 2-х сист. во всех сферах – экономики, политики, идеологии. Особенно опасным былопротивостояние 2-х военно-полит. блоков: НАТО и Организации Варшавского Договора. У составе СССР для Беларуси автоматически отводилась роль важного военно-стратегического плацдарма.
Раскол на военно-полит. блоки, каждый из которых имел в своём распоряжением ядерное оружие, формирование 2-хполюсной сист. мира (СССР-США) означали не только принципиальные геополитич.изменения. Перед человечеством встала проблема сохранения того мира, кот.был достигнут ценой 6-тилетней миррой войны. В 1950-1960 “холодная война” не раз грозила перерости в “горячую” и мир балансировал на границе новой глобальной войны.
ВОПРОС№58:Обновление и развитие нар хоз-ва БССР в 1945-1950гг
Вялiкая Айчынная вайна прывяла да велiзарных матэрыяльных i людскiх страт
(75 млрд. рублёу, загiнуу кожны 4 беларус). З 1943г. пачалося аднауленне пра-
мысловасцi i ужо да 1950г. яна перавысiла даваенны узровень. Быу асвоены вы-
пуск аутамабiляу, трактарау, лiцейнага абсалявання, лакамабiляу i iнш. Былi
пабудаваны рад прадпрыемствау лёгкай прамысловасцi, праведзена рэканструкцыя
iльнозаводау, абутковых прадпрыемствау.
Пачатак 50-х гадоу характэрызуецца разгортваннем навукова-тэхнiчнай рэва-
люцыi. Да сярэдзiны 50-х гадоу Беларусь дасягнула новых поспехау. Пабудавана
150 прадпрыемствау: Аршанскi завод швейных машын,Вiцебская шоука-ткацкая фаб-
рыка,малочна-кансервавыя заводы i iнш. Заводы папауняюцца новым тэхналагiчным
абсталяваннем;укараняюцца паточныя метады вытворчасцi.У вынiку павышэння тэх-
нiчнага узроуню , павысiлася прадукцыйнасць працы.
З сярэдзiны 50-х гадоу пашыраецца капiтальнае будаунiцтва, вытворчасць на-
бывае характар навукова-iндустрыяльнага тыпу. Навука становiцца удзельнiкам
механiзаванай i аутаматызаванай вытворчасцi.
За 1956-65г.г. было пабудавана 450 фабрык i заводау (Беларускi аутазавод
у Жодзiне, 2 Салiгорскiя калiйныя камбiнаты, Полацкi нафтаперапрацоучы завод
i iнш.).
Але у 40-60-ыя гады у прамысловасцi дзейнiчалi сiлы тармажэння, якiя былi
звязаны з камандна-адмiнiстрацыйнай сiстэмай. Спроба аслаблення яе заменай у
1957г. галiновага кiраунiцтва эканомiкай тэрытарыяльна-галiновым (замест мi-
нiстэрствау уведзены сауноргасы) iстотных змен не прынесла.
Вайна нанесла вялiкi урон i сельскай гаспадарцы. Таму на працягу 1945-50
гадоу iдзе аднауленне. Але ужо у гэты час сяляне пазбауляюцца права выбару
форм гаспадарання на зямлi, адхiляюцца ад сродкау вытворчасцi, пераутвараюцца
у механiчную рабочую сiлу.Калгаснiкi аказалiся у залежнасцi ад кiраунiкоу кал-
гасау, не маглi выехаць з вёскi. Гэта прывяло да крызiсу сельскай гаспадаркi.
У пачатку 50-х гадоу пачалi шукаць выхад з крызiсу, якi бачыуся у павышэн-
нi цэн на сельскагаспадарчую прадукцыю, пераразмеркаваннi бюджэту на карысць
сяла i iнш.
2)Вялікая Айчынная вайна і фашысцкая акупацыя прынеслі беларускаму народу велізарныя бедствы. Аднаўленне эканомікі пачыналася адразу пасля вызвалення.Галоўнымі напрамкамі прамысловага развіцця пасляваеннай Беларусі з’явіўся паскораны рост машынабудавання, металаапрацоўкі, электраэнергетыкі, паліўнай прамысловасці, будаўнічых матэрыялаў.Пасляваеннае машынабудаванне характарызуецца не толькі адраджэннем старых, але і стварэннем шэрагу новых яе галін.Машынабудаванне і металаапрацоўка пераўтварыліся ў вядучую галіну эканомікі рэспублікі.У ходзе пасляваеннага аднаўлення і развіцця прамысловасці рэспубліка павінна была рашыць вялікую задачу падрыхтоўкі кадраў для вытворчасці. Аднаўленне і развіццё галін цяжкай прамысловасці падрыхтавала базу для развіцця вытворчасці прадметаў спажывання.Далейшае развіццё атрымала лёгкая прамысловасць.Вялікая праца вялася ва ўсіх абласцях рэспублікі па аднаўленню харчовых, мясамалочных і іншых прадпрыемстваў, якія выраблялі прадукты харчавання.Высокімі тэмпамі ішло аднаўленне і развіццё прамысловасці ў заходніх раёнах Беларусі.Складаным было становішча ў сельскай гаспадарцы.Былі прыняты меры па матэрыяльна-тэхнічнаму ўмацаванню сельскай гаспадаркі.У калгасах і саўгасах аднаўляліся пасяўныя плошчы, павялічваліся ўраджайнасць, пагалоўе жывёлы, паляпшалася арганізацыя працы.Хуткае аднаўленне і развіццё прамысловасці, некаторыя поспехі ў развіцці сельскай гаспадаркі далі магчымасць некалькі палепшыць становішча насельніцтва, хаця жыццё большасці людзей было вельмі цяжкімю.У цэлым жа складалася эканоміка, дазволіўшая БССР заняць у далейшым значнае месца ў сістэме агульнасаюзнага падзелу працы, стварыліся ўмовы для ўсебаковага развіцця рэспублікі.
ВОПРОС№59:Общ-полит жизнь в условиях “оттепели”.Попытки реформирования экономики.
У 1946 г. адбыліся выбары ў Вярхоўны Савет СССР, у 1947 г. - у Вярхоўны Савет БССР. Рэальная ўлада па-ранейшаму знаходзілася ў руках партый-ных камітэтаў. Строга рэгламентавалася і дзейнасць прафсаюзаў. У гэты час актывізавалася дзейнасць камсамольскіх аргані-зацый. Палітыка рэпрэсій у Беларусі ў пасляваенныя гады была ў многім звязана з дзейнасцю мі-ністра дзяржаўнай бяспекі БССР Л. Цанавы (1938-1951 гг.). У канцы 40-х - пачатку 50-х гг. па яго асабістаму ўказанню былі рэпрэсіраваны многія вядомыя партыйныя і дзяржаўныя дзеячы, прадстаўнікі беларускай інтэлігенцыіРэпрэсіі закранулі і пісьменніцкую арганізацыю БССР. Вядомых дзеячаў літаратуры М. Зошчанку і Г. Ахматаву абвіна-вачвалі ў прапагандзе безыдэйнасці і апалітычнасці. Аднак, нягледзячы на рэпрэсіі, большасць народа была адданая савецкай уладзе, правадыру і настаўніку I. Сталіну. У кастрычніку 1952 г. пасля 13-гадовага перапынку адбыўся XIX з'езд партыі, які перайменаваў ВКП(б) у КПСС. Але з'езд не ўнёс ніякіх змен у грамадска-палітычнае жыццё краіны.
5 сакавіка 1953 г. памёр I. Сталін. Сакратарыят ЦК КПСС узначаліў М. Хрушчоў. Былі зроблены першыя спробы па дэмакратызацыі грамадска-палітычнага жыцця. Рэ-гулярна сталі праводзіцца партыйныя пленумы. У гэтым пра-явіўся некаторы паварот ад культу асобы да калектыўнага кіраўніцтваНовыя рысы ў жыцці краіны, у тым ліку і Беларусі, з'явіліся пасля верасня 1953 г., калі першым сакратаром ЦК, КПСС быў выбраны М. Хрушчоў. 3 гэтага часу адбыліся значныя змены ў дзейнасці партыйных, дзяржаўных і савецкіх органаў, а такса-ма грамадскіх арганізацын. Аднак да-біцца сапраўднага поўнаўладдзя Саветаў у гэты час не ўдалося.Практыка падмены функцый грамадскіх арганізацый партыйнымі органамі працягвалася.
У першай палове 50-х гг. былі здзейснены некаторыя спробы па скарачэнню адміністрацыйнага апарату, умацаванню закон-насці і правапарадкуПа-сапраўднаму значныя змены ў грамадска-палітычным жыцці краіны, у тым ліку і Беларусі, пачаліся пасля XX з'езда К.ПСС, які адбыўся 14-25 лютага 1956 г. З'езд разам з іншымі пытаннямі шмат увагі ўдзяліў развіццю дэмакратыі. На закры-тым пасяджэнні з'езда М. Хрушчоў выступіў з дакладам «Аб кульце асобы і яго выніках». У гэтых дакументах была зроблена спроба выявіць канк-рэтна-гістарычныя вытокі і прычыны ўзнікнення культу асобы Сталіна, яго сутнасць.Пасля XX з'езда КПСС былі здзейснены важныя палі-тычныя мерапрыемствы па пераадоленню культу асобы Сталіна. Перш за ўсё былі рэабілітаваны ахвяры рэпрэсій.
11 сакавіка 1957 г. Вярхоўны Савет СССР прыняў закон, паводле якога рэспублікі самі маглі вырашаць пытанні аблас-нога і краявога адміністрацыйна-тэрытарыяльнага будаўніцтва. Пашыраліся заканадаўчыя правы саюзных рэспублікУ кастрычніку 1961 г. адбыўся XXII з'езд КПСС, які прыняў праграму пабудовы камунізму. Стваральнікі праграмы не правялі глыбокага навуковага аналі-зу стану эканомікі і перспектыў яе развіцця. Былі дапушчаны пралікі ў прагнозе міжнародных абставін, якія хутка пагоршы-ліся. Адміністраванне і перагібы ўсё больш сталі праяўляцца
Ў Дзейнасці першага сакратара ЦК КПСС М. С. Хрушчова. Кастрычніцкі (1964 г.)
Пленум ЦК КПСС вызваліў яго ад партыйных і дзяржаў-
ных абавязкаў. Першым сакратаром ЦК К.ПСС быў абра-ны Л. I. Брэжнеў.
3 прыходам Л. I. Брэжнева да ўлады кароткі перыяд так званай «хрушчоўскай адлігі» завяршыўся, стаў узмацняцца чыста бюракратычны стыль кі-раўніцтва.
Рэформа прадугледжвала уключыць у дзеянне гасразлiк i таварна-грашовыя механiзмы на аснове пашырэння гаспадарчай самастойнасцi прадпрыемствау. Гэта азначала пераход да рыначнай эканомiкi,аднак, не паслабляючы камандна-адмiнi- страцыйныя пачаткi у эканомiцы. Гэтым рэформа з самага пачатку была асуджана на няудачу.Безнадзейнасць павялiчвалася таксама i iмкненнем улад не дапусцiць дэмакратызацыi грамадскага жыцця, перабудовы краiны.