ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 25.09.2020
Просмотров: 312
Скачиваний: 2
МІНІСТЭРСТВА АДУКАЦЫІ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ
УСТАНОВА АДУКАЦЫІ «БАРАНАВІЦКІ ДЗЯРЖАЎНЫ ЎНІВЕРСІТЭТ»
Кафедра агульнага і прыкладнога мовазнаўства
КСР
па беларускай мове на тэму
“Афіцыйна-справавы стыль”
Выканала
студэнтка факультэта педагогікі і псіхалогіі
2 курса, групы ГЭ – 21
Бардзюк Яна Васільеўна
Работа падрыхтавана пад кіраўніцтвам
магістра педагагічных навук
Майсюк Вольгі Мікалаеўны
Баранавічы, 2015 г.
ЗМЕСТ
ГЛАВА 1 ВІДЫ АФІЦЫЙНА-СПРАВАВЫХ ТЭКСТАЎ.
ПРАВІЛЫ НАПІСАННЯ І АФАРМЛЕННЯ АФІЦЫЙНА-СПРАВАВЫХ ПАПЕРАЎ .............................................................................................................. 3
СПІС ВЫКАРЫСТАНАЙ ЛІТАРАТУРЫ ........................................................ 12
ГЛАВА 1 ВІДЫ АФІЦЫЙНА-СПРАВАВЫХ ТЭКСТАЎ.
ПРАВІЛЫ НАПІСАННЯ І АФАРМЛЕННЯ АФІЦЫЙНА-СПРАВАВЫХ ПАПЕРАЎ
Заява
Калі афіцыйна звяртаюцца да службовай асобы, ва ўстанову, грамадскую арганізацыю, пішуць заяву.
У гэтым дакуменце звычайна просяць прыняць на вучобу, у члены арганізацыі, на работу, просяць вырашыць якое-небудзь пытанне.
Зверху ў заяве на ўвесь радок пішацца назва арганізацыі, установы ці пасада, прозвішча, імя, імя па бацьку (ініцыялы) службовай асобы; пасля з правага боку на трэцюю частку радка у слупок – прозвішча, імя, імя па бацьку таго, хто падае заяву. Калі неабходна, называецца яго пасада і адрас.
Праз адзін-два радкі пасярэдзіне ліста пішуць слова Заява. 3 чырвонага радка пачынаецца тэкст заявы. Пісаць трэба, як і ва ўсіх паперах, дакладна і проста. Калі да заявы прыкладаюцца дакументы (даведкі, пасведчанні, рэкамендацыі, акты і інш.), іх пералічваюць у канцы асноўнага тэксту.
На заяве ўнізе злева ставяць дату (дзень, месяц, год), а справа – подпіс.
Дэкану філалагічнага факультэта
дацэнту Назарэвічу I. А.
студэнта трэцяга курса
Жывіневіча Віктара Аляксеевіча
Заява
Прашу перавесці мяне на індывідуальны графік заняткаў. Усе папярэднія экзаменацыйныя сесіі я здаў на «выдатна», цяпер буду адначасова вучыцца і працаваць лабарантам кафедры беларускага мовазнаўства.
16 верасня 1998г. Жывіневіч
Даверанасць (даручэнне)
Даверанасць — дакумент, які дае каму-небудзь права дзейнічаць ад імя асобы, што выдала яго. Рэквізітамі даверанасці з'яўляюцца:
1) указанне ўстановы, якая давярае, або прозвішча, імя і імя па бацьку таго, хто давярае;
2) пасада, прозвішча, імя і імя па бацьку таго, каму давяраюць;
3) што і адкуль трэба атрымаць;
4) дата і подпіс.
У тых выпадках, калі даверанасць выдаецца ўстановай, яна падпісваецца яе кіраўніком. Калі ж даверанасць афармляецца прыватнай асобай, яе подпіс павінен быць засведчаны (заверен) ў натарыяльным парадку ці па месцы працы альбо вучобы (у аддзеле кадраў, канцылярыі або дэканаце). Да прыкладу:
Даверанасць
Я, Карпава Вольга Іванаўна, студэнтка 5-га курса юрыдычнага факультэта дзённай формы навучання Беларускага дзяржаўнага універсітэта, давяраю студэнтцы 4-га курса філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага педагагічнага універсітэта імя Максіма Танка атрымаць на пошце пасылку, дасланую на маё імя.
19 снежня 2005 г. Карпава
Подпіс студэнткі Карпавай В.І. сведчу:
Дэкан юрыдычнага факультэта
Беларускага дзяржаўнага універсітэта
19 снежня 2005 г. Подпіс
М.П.
Распіска
Распіска – дакумент, які пацвярджае факт атрымання установай альбо пэўнай асобай важных дакументаў, матэрыяльных каштоўнасцей (грошай, рэчаў, кніг і інш.).
У праве распіска з'яўляецца адным з відаў пісьмовых доказаў. Яна – сродак уліку матэрыяльных каштоўнасцей або сведчанне таго, што пэўны дакумент уручаны ў тэрмін і па прызначэнні. Неабходнымі рэквізітамі распіскі з'яўляюцца:
1) назва дакумента;
2) хто атрымаў;
3) ад каго атрымаў;
4) што атрымаў (пералік каштоўнасцяў, іх колькасць пішуцца словамі і лічбамі);
5) з якой мэтай;
6) дата, подпіс.
Распіска складаецца ў адным экземпляры і захоўваецца як каштоўны дакумент.
Да прыкладу:
Распіска
Я, Фёдараў Іван Васільевіч, атрымаў ад Шалевіча Ігара Алегавіча 3 (тры) тысячы долараў на набыццё аўтамабіля. Абавязуюся вярнуць пазначаную суму да 10 мая 2006 г.
10 лістапада 2005 г. Фёдараў
Аўтабіяграфія
Аўтабіяграфія — дакумент, у якім змешчаны афіцыйныя звесткі пра жыццёвы шлях, напісаныя ад першай асобы.
Агульнымі патрабаваннямі да аўтабіяграфіі з’яўляюцца:
1) указанне прозвішча, імя, імя па бацьку;
2) час і месца нараджэння;
3) сацыяльнае становішча;
4) кароткі выклад галоўных этапаў жыцця: гады вучобы, працоўнай і грамадскай дзейнасці.
У канцы тэксту ставіцца дата (злева) і подпіс (справа).
Аўтабіяграфія
Я, Барсукоў Уладзімір Андрэевіч, нарадзіўся ў 1972 годзе ў вёсцы Бярозаўка Слонімскага раёна Гродзенскай вобласці ў сялянскай сям’і. Бацька, Барсукоў Андрэй Сцяпанавіч, працуе ў калгасе шафёрам, маці, Барсукова Галіна Мікалаеўна, – загадчыцай фермы. Мой брат Васіль – студэнт гістарычнага факультэта Беларускага дзяржаўнага універсітэта.
У 1979 годзе я пайшоў вучыцца ў Бярозаўскую сярэднюю школу, якую скончыў у 1990 годзе. У тым жа годзе паступіў у Беларускі дзяржаўны універсітэт на юрыдычны факультэт. Пасля заканчэння вучобы ў 1995 годзе быў прызваны ў армію. Пасля дэмабілізацыі ў 1997 годзе ўладкаваўся на працу ў Фрунзенскі РУУС г. Мінска, дзе працягваю працаваць і сёння.
Сямейнае становішча — халасты.
Пражываю па адрасе: г. Мінск, вул. Зялёная, дом 13, кв. 25.
25 лістапада 2005 г. Барсукоў
Акт
Акт складаецца тады, калі трэба перадаць абсталяванне другой асобе, спісаць матэрыяльныя каштоўнасці, што сталі непрыгоднымі, прыняць зробленае па дагаворы або нешта калектыўна сцвердзіць.
Акт афармляецца наступным чынам. У пачатку тэксту называюць дату напісання паперы, прозвішчы і пасады асоб, якія складаюць акт; коратка выкладаюць тое, што трэба сцвердзіць, часам робяць вывады з фактаў; у канцы дакумента складальнікі (калі трэба, і тыя асобы, што прысутнічалі пры здачы або праверцы) ставяць подпісы.
Прыклад акта:
Акт праверкі студэнцкага клуба «Арбіта»
17 лістапада 2000 года мы, старшыня прафкома універсітэта Марчук Павел Іванавіч, член групы народнага кантролю Піліпчык Валянціна Міхайлаўна і намеснік старшыні студсавета Сацута Мікалай Трафімавіч, праверылі, як захоўваецца абсталяванне ў студэнцкім клубе «Арбіта», і выявілі наступнае:
1. Уся мэбля, атрыманая клубам, захоўваецца добра, толькі два крэслы расклеіліся, іх трэба адрамантавацъ.
2. У зале студклуба стаіць тэлевізар «Віцязь», музычны цэнтр «Панасонік», ёсць відэамагнітафон SОNI 580ЕЕ. Тэлевізар няспраўны.
3. Апаратура радыёстанцыі «Арбіта» ў парадку. Адказны за выпуск перадач Стэльмашук П. А. строга выконвае правілы тэхнічнай бяспекі.
4. Шторы на вокнах выцвілі ад сонца.
5. Часопісы і газеты падшываюцца нерэгулярна, таму асобныя нумары знайсці цяжка або зусім нельга.
Вывады камісіі:
1. Прафсаюзнаму камітэту студэнтаў набыць і перадаць студклубу новы тэлевізар, бо рамантавацъ стары ўжо немэтазгодна.
2. Прасіць гаспадарчую частку універсітэта выдаць новыя шторы, (дванаццаць метраў, шырыня 1,5 м) і дапамагчы адрамантаваць мэблю.
3. Савету студклуба сачыць, каб уся літаратура, якую перадаюць з чытальнай залы і выпісваюць, падшывалася і захоўвалася.
Марчук П. І.
Піліпчык В. М.
Сацута М. Т.
Пратакол
Пратакол – дакумент, які сведчыць аб факце вытворчасці, змесце і выніках працэсуальных дзеянняў, складзены па ўстаноўленай форме (рыс. 15).
Акрамя пратакола судовага пасяджэння ў абавязковым парадку афармляецца: пратакол вобыску або адабрання, пратакол допыту, пратакол следчага дзеяння, пратакол агляду, пратакол прад’яўлення для апазнавання, пратакол працэсуальных дзеянняў як сродку даказвання і інш.
У пратаколе павінны быць зафіксаваны ўсе істотныя моманты разбору справы або выканання асобнага працэсуальнага дзеяння. У пратаколе судовага пасяджэння, у прыватнасці, указваецца:
1) год, месяц, дата і месца судовага пасяджэння;
2) час пачатку і час заканчэння судовага пасяджэння;
3) назва суда, прозвішча, імя, імя па бацьку суддзі і сакратара судовага пасяджэння;
4) назва справы;
5) звесткі аб яўцы ўдзельнікаў судаводства і дадзеныя пра іх;
6) звесткі аб растлумачэнні судом удзельнікам судаводства іх працэсуальных правоў і абавязкаў.
ПРАТАКОЛ
судовага пасяджэння
«21» верасня 2004 года судовая калегія па крымінальных справах Мінскага абласнога суда ў складзе старшынствуючага Асташэнкі І. Р. і народных засядацеляў Пятроўскага С. К., Іваніцкай 3. Ф., Ліцвіненка М. М. пры сакратары Кузмяцовай В. К., з удзелам пракурора Сацукевіча С. Г., адваката Фёдарава І. М. разгледзеў у адкрытым судовым пасяджэнні ў г. Мінску крымінальную справу па абвінавачванні грамадзян Міхасёва В. І. і Клімава М. Р. у кватэрным крадзяжы.
Судовае пасяджэнне адкрыта а «9» гадзіне.
На судовае пасяджэнне з’явіліся: 1. Прадстаўнікі пацярпелага боку (сям’я Каваленкаў).
2. Абвінавачваемыя Міхасёў В.І. і Клімаў М. Р.
3. Сведкі здарэння Хвашчэня В. Л., Міхаленя Г.Ф.
Ход судовага пасяджэння падрабязна пратакалюецца і фіксуецца на паперы ў працэсе працы.
Іскавая заява
Адным з самых пашыраных працэсуальных дакументаў з’яўляецца іскавая заява аб узбуджэнні справы. Яе змест павінен адпавядаць агульным патрабаванням, якія прад’яўляюцца да працэсуальных дакументаў.
Кожны працэсуальны дакумент павінен мець:
1) назву суда, у які ён падаецца;
2) найменне і месца жыхарства (месца знаходжання) падаўца дакумента, а таксама яго прадстаўніка, калі працэсуальны дакумент падаецца прадстаўніком;
3) найменне і месца жыхарства (месца знаходжання) асобаў, якія маюць непасрэдную зацікаўленасць у выніку справы...;