Файл: Таырыбы 5 Аралы баылау И. М. Сеченов пен И. П. Павловты шартты рефлекстер туралы ілімі.docx
ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 12.12.2023
Просмотров: 87
Скачиваний: 1
ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.
Эмоция.Адам мен жануарлар психикасының ерекше көріністерінің бірі— эмония (лат. emavere — күйзелу, қобалжу). Ол мінезді бағыттау және жүзеге асыру амалдарын жасайтың мотивацияның құрамында маңызды орын алады.
Эмоцияның бірнеше түрі бар. Биологиялық эмоция — әртүрлі. Тіршілік (ашығу, шөлдеу т. б.) мұқтаждықтарын қанағаттандыру немесе қанағаттандырмау әрекеттерімен байланысты болады. Жоғары эмоция — әр алуанрухани (әлеуметтік, танымдық, әсемдік) әрекеттерінен туады. Кідірген эмоция — жеке адамның кейбір себептерімен, эмоциялық көріністерін тежеуі нәтижесінде байқалады. Жағымсыз эмоция — қандай болса да бір мұқтаждық қанағаттандырылмаған жағдайда ұнамсыз күйзеліс түрінде кездеседі. Жағымды эмоция — мұқтаждық қанағатта.ндырылған кезде болатын сүйкімді әсерленушілік.
Эмоция кұбылыстары аффект (долданыс) , нағыз эмоция және сезім түрінде кездеседі. Аффект — айқын қимылдар ағза көріністерімен қоса жүретін күшті және біршама қысқа мерзімді эмоциялық күйзеліс күйі. Ол жүріп жатқан тіршілік немесе әлеуметтік жағдайда кездеседі. Нағыз эмоция ұзақ уақыт және әлсіз түрде білінеді. Ол бастан кешкен немесе болашақты елестету арқылы туады. Эмоцияның үшінші түрі — заттық сезімдер. Олар кейбір белгілі немесе дәйексіз нәрселерді (мәселен, махаббат) , отанды сүю, өшпенділік т. б. елестету немесе ойлау арқылы пайда болады. Заттық сезімдер тиянақты эмоциялық қатынасты көрсетеді. Эмоциялық көтеріңкілік сәтте адамды шабыт, нұрлану, жаңалық ашу, шығармашылық қуанышы билейді. Яғни, сезініс күйі — адамның рухани және дене күшінің ең жоғары көтеріңкі сатысы.
Организмнің эмоциялық күйі эмоциялық күйзеліс және эмоциялық көрініс іспетті әсерленістерден тұрады. Эмоииялық күйзеліс деп организмнің өзін және қоршаған әлемді бейнелейтін субъективтік сезінісін айтады. Организмнің дене сезу және ағза жүйелерінде байқалатын өзгерістерді эмоциялық керіңіс деп атайды. Эмоциялық көрініс әртүрлі. Симпатикалық жүйке қатты қозғағандықтан жүректің қызметі жеделдейді, қанның қысымы көтеріледі, газ алмасу өседі, тыныс кеңейеді, организмде тотығу және энергия құбылыстарыньң қарқыны артады. Қанда, сілекейде, несепте катехоламиндер, пептидтер және глюкоза мөлшері көбейеді.
Бұлшық ет тонусы өеіп, көз қимылы жиіленеді, терінің түктері үрпиеді, эмоциялық қозу кезінде организмнің бүкіл қосалқы мүмкіндіктері жедел жұмылдырылады. Сонымен қатар түпті қарқынды іс-әрекеттің өзінде, оның әлі де зор пәрменді мүмкіншіліктері сақталады. Бұлар тек төтенше жағдайларда, эмоциялық зорлану кезінде тұтынылады.
Ойлау.Oйлау - адамның жаңа жағдайларға бейімделуі кезінде мақсаттарды жаңаша шешуге' арналған ми қыртысының ете күрделі іс-әрекеті. Ол әлемді танудың және бейнелеудің ең жоғары сатысы. Ойлау — болмысты, оның бүкіл байланыстарын, қатынастарын және заңдылықтарын жанама түрде, жалпылама бейнелеу. Ойлау арқылы заттардың және құбылыстардың түйсінбейтін мазмұны, маңызы және мағынасы танылады.Танымның алғашқы кезеңі — нақтылы сезімдік бейнелеу. Ол сезу, түйсік, елестету арқылы атқарылады. Қоршаған әлем мен организмнің өз хал-жағдайын нақтылы сезімдік бейнелеуді бірінші сигналдық жүйе атқарады.
Материалдық (мәдилік) дүниені тану сезуден басталады. Ол әртүрлі талдағышқа әсер ететін қоршаған орта құбылыстары мен заттардың жеке қасиеттерін бейнелейді. Ал түйсік біртұтас нақтылы бейне (образ) түрінде тек сезуден құралады. Сезу мен түйсік талдағыш жүйелерге, тікелей әсерден туады. Жалпы нақтылы елестету (түсінік) арқылы пайда болады.
Ойлау процестері жалпы түсінік пен уғышнан және пікір мен ой тұжырымынан тұрады. Ұғым, ең жоғары ойлаудың дәрежесі — түсінікті ой. Ол біздің сезім мүшелеріміз қабылдамайтын ең маңызды жақтарын бейнелейді. Бұлар танымның анағұрлым күрделі кезеңі — қоршаған әлемді жалпылама дерексіз бейнелеу. Ойлаудың дерексіздік (абстракциялық) , сезімдіқ, нақтылы, көрнекі әсерлі т. б. түрлері болады.
Ойлау әрекетінің нейрофизиологиялық негіздерін алғашқы ашқан И. M. Сеченов. Оның айтуынша, ойлау— нәрселерді бір-бірімен салыстыратын мидың рефлекстік құбылыстарының анализдік-синтездік әрекетінің нәтижесі. Ойлау процесінің нейрофизиологиялық негізін іс-әрекеті түзетіндігі И. П. Павловтың нактылы тәжірибелерімен дәлелденді.
И. M. Сеченов пен И. П. Павловтың еңбектерінде, ассоииация (ұлас) үғымы организмнің белсенді бейімделу іс-әрекетінің күрделі нәрселер ортасындағы мінезінің нәтижесі деп саналады. Адам мінезінің физиологиялық механизмдеріне талдау жасағанда, ол екі сигиалдық жүйенің, ми қыртысы мен қыртысасты құрылымдардың бірлескен іс-әрекеті екендігі көрінеді. Адам өз еркімен, өзінің шартты рефлекстік әсерленісін тоқтата алады.
Тіл. Тіл адамдардың қатынас құралы ретінде қалыптасты. Ол еңбектену нәтижесінде адамдар бірімен-бірі түсінісу үшін қажет болды. Тіл сөз арқылы ақпарат қабылдау, емдеу және жеткізу түрінде сипатталады. Яғни, болмыс сөйлеу әрекетімен бейнеленеді.Сөз бейнелеудің екінші сигналдық формасы. Тіл байланыстырушы, ұғындырушы және реттеуші қызмет атқарады. Тілдің байланыстырушы (коммуникациялық) әрекеті — оның адамға тән арнайы қатынас құралы болуы. Бұл айтушы мен тыңдаушы арасындағы саналы іс-әрекет. Ол өзара тығыз байланысты айтылу (экспрессивтік) , суреттелу немесе ұғыну (импрессивтік) түрлерінен тұрады. Мұның екеуі де өте күрделі психологиялық құбылыс. Бұлардың физиологиялық негізін мидың ерекше әрекеттік жүйелері атқарады.
- 1 2 3 4
Жоғары нерв қызметі туралы түсінік. Мінез-құлықтың туа біткен формалары (шартсыз рефлекстер мен инстинкттер), олардың организмнің адаптивті қызметі үшін маңызы, жіктелуі
Жоғары нерв қызметы- бұл жануарлар мен адамдардың орталық жүйке жүйесінің жоғарғы бөліктерінде болатын процестер. Бұл процестерге шартты және шартсыз рефлекстердің жиынтығы, сонымен қатар қоршаған және әлеуметтік жағдайлардың өзгеруі, ағзадағы өзгерістер кезіндегі жануарлардың (соның ішінде адамдарды) барабар әрекетін қамтамасыз ететін жоғары ақыл-ой функциялары кіреді. «Жоғары жүйке қызметі» терминін ғылымға бірінші рет И.П.Павлов енгізді, ол оны ақыл-ой әрекеті тұжырымдамасына балама деп санады. Павлов ақыл-ой әрекетінің барлық түрлерін, соның ішінде адамның ойлауы мен санасын, жоғары жүйке қызметінің элементтерін қарастырды.
Мінез-құлықтың әртүрлі формалары әдетте туа біткен және жеке даму процесінде алынған болып бөлінеді. Филогенез процесінде дененің жекелеген жүйелерінің функционалдық біртұтастығын қамтамасыз ететін және оның сыртқы ортамен әрекеттесуін қамтамасыз ететін механизмдер қалыптасты. Эволюцияның белгілі бір кезеңінде рефлекторлық белсенділік пайда болды - орталық жүйке жүйесі арқылы делдал болған қоршаған ортаға немесе ішкі әсерлерге жауаптар. Тұқым қуалайтын рефлекстер адаптивті мінез-құлық актілерінің негізінде жатыр, олар алдын-ала оқытусыз көрінеді. Олар түрге тән, яғни осы түрдің барлық өкілдерінде өзгеріссіз.
Шартсыз рефлекстер организмнің ішкі және сыртқы ынталандыруларға реакциясын көрсететін арнайы санатқа бөлінді, олар туа біткен нейрондық байланыстар негізінде жүзеге асырылады, яғни өмір сүру жағдайларына бейімделудің филогенетикалық тәжірибесін көрсетеді. Шартсыз рефлекстер салыстырмалы түрде тұрақты, белгілі бір рецептивті өрісті ынталандыруға жауап ретінде қалыптасқан және жеке тәжірибемен байланысты көптеген шартты рефлекстердің қалыптасуына негіз болады. Шартсыз рефлекстер - бұл туа біткен, генетикалық анықталған реакциялар. Шартсыз рефлекстердің ерекшелігі сол, олардың орындалуы ішкі детерминанттармен де, сыртқы ынталандыру бағдарламасымен де анықталады.
Инстинкттер - бұл туа біткен түрлерге тән мінез-құлық формасы, олардың қалыптасуы шартты рефлекстердің әсерінен және олармен өзара әрекеттесу кезінде постнатальды онтогенезде аяқталады. Инстинкттер - бұл тұтас мінез-құлық кешені, жүйелік морфофизиологиялық форма, оған ынталандырушы және күшейтетін компоненттер кіреді. Олар бірінші қажеттілік кезінде пайда болады, олардың әрқайсысы үшін «ерекше» ынталандыру пайда болады, осылайша кездейсоқ ауыспалы қоршаған орта жағдайларына қарамастан, ағзаның өмірлік маңызды функцияларын тұрақты түрде орындауды қамтамасыз етеді. Маңызды рөлді командалық нейрондар ойнайды - активтенуі тиісті мінез-құлықты қоздыратын жасушалар, бірақ олардың өздері мотор нейрондары емес.
инстинкт топтары:
1. Өмір - ағзаның жеке және түрлік сақталуын қамтамасыз етеді (тамақ, сусын, ұйқыны реттеу, қорғаныс және индикативті рефлекстер)
2. Рөлдік ойын (зоциоциальды) - тек өз түрлерінің басқа адамдарымен қарым-қатынас жасау арқылы жүзеге асады. Бұл рефлекстер жыныстық, ата-аналық, аумақтық мінез-құлық пен топтық иерархияның қалыптасуына негізделеді.
3. Өзін-өзі дамытудың инстинкттері - болашаққа бағдарланған жаңа ортаны дамытуға бағытталған. Бұл рефлекстер тобына барлау әрекеті, қарсылықтың шартсыз рефлексі (еркіндік), еліктеу және ойын жатады
7. Шартты рефлекстердің пайда болуының физиологиялық механизмдері, олардың құрылымдық-функционалдық негіздері (И.П. Павлов, П.К. Анохин).
8. Шартты рефлекторлық белсенділіктің тежелуі. Шартты тежелудің түрлері.
Шартты тежелу –жүйкенің журе иемденген қасиеті.Ол шартты рефлекс сиякты құраладыүшартты тежелудің бірнеше ерекшеліктері болады.
1.Ол тітіркендірулер нығайтылмаган жагдайда калыптасады.
2.Оны жаттыктыруга болады,ягни кайталаган жагдайда әсіресе жас кездерде рефлексті жасау жеңілдейді.
3.Шартты тежелудің көріністері жүйке жүйесінің даралама касиетыне байланысты.Кызба кісілерде , байсалды адамдарга караганда,шартты тежелу киын және баяу қалыптасады.
4.Шартты тежелу шартсыз рефлекстің нығайту күшінен тәуелді келеді.
5.Шартты тежелу бұрын қалыптастырылған рефлекстің беріктігіне байланысты болады.Мызғымайтын тұрақты шартты рефлекстер тежелуге,жаңа үйренгендерге қарағанда киын көнеді.
6.Тежелулер өзара әрекеттесіп,бірін бірі күшейтеді.
Шартты тежелуді өшіретін,ажырататын,шартты тежейтін және кешіктіретін деп 4 түрге бөледі.
Өшіретін тежелу-егер шартты тітіркендірудің шартсыз тітіркендіргішпен ұшасуы токталса,бұрынгы калыптаскан тұракты шартты рефлекс әлсірейді,кейін қолданган сигнал бірнеше рет ныкталмаса ол тіпті жойылады.Өшіретін тежелудің жасалу дәрежесі мен жылдамдыгы:1-шартты рефлекстің беріктігіне,2-нығайтушы рефлекстің күшіне,3-нығайтылмау жиілігіне байланысты болады.Кейін шартты тітіркендіргіш тагы да колданылса,өшкен шартты рефлекс қайтадан қалпына келеді.Бұл құбылысты тежелуден босау деп атайды.Өшуден тежелу ныгайтылса,өшкен рефлекспен бірге біркелкі,оган ұқсас шартты рефлекстер жойылады.Мұны екінші қаййтара өшу деп атайды.Өшуден тежелудің маңызы бейімділігі жойылган кажетсіз шартты рефлексті өшіру.