ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 11.01.2024
Просмотров: 953
Скачиваний: 1
ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.
5) сильно ударить;
6) дотянуться кончиком языка до мягкого неба;
7) поднятие мягкого неба во время зевоты.
Работу по восстановлению голоса лучше начинать пораньше. Это препятствует закреплению патологических звуковых навыков и возникновению неврологических реакций. При восстановлении нарушения голоса по его этиологии и механизму ставятся две задачи: 1) выявить и активировать компенсаторные возможности организма; 2) устранение патологического способа звучания. Для решения этих задач необходимо выполнить следующие работы:
• повышение активности нервно-мышечных функций гортанного аппарата;
• предотвращение возникновения и развития вторичных дефектов голосового аппарата - ложных органических аномалий;
• положительное воздействие на человека для устранения психогенных реакций;
• восстановление утраченных вокализационных кинестезий (сама фонация);
• формирование гармонии (координации) дыхания и фонации.
В зависимости от задачи восстановления голоса применяют дифференцированные методы обучения. Но при всех видах голосовых нарушений можно выделить общие этапы коррекционной работы:
• рациональная психотерапия;
• коррекция физиологического и фонического дыхания;
• тренировка кинестезии и координации голосового аппарата с помощью фонопедических упражнений;
• отработать сформированную фонацию.
32. Дауыс бұзылыстарының алдын алу және түзету құралы ретінде тыныс алу жаттығуларын қосыңыз.
Түзету арқылы тыныс алу жаттығулары:
1) мұрын арқылы дем алып-дем шығару (тез, терең емес дем алу, ұзақ дем шығару);
2) мұрын арқылы дем алып, ауыз арқылы дем шығару;
3) ауыз арқылы дем алып, мұрын арқылы дем шығару;
4) дем алып, дем шығару мұрынның бір жартысы, содан кейін екінші жартысы арқылы (кезекпен);
5) дем алу мұрынның бір жартысы, ал дем шығару мұрынның екінші жартысы арқылы (кезекпен);
6) мұрын арқылы дем алып, мұрын арқылы баяу, соңында күшейтіп дем шығару;
7) мұрын арқылы дем алып, толық жабылмаған еріндер арқылы дем шығару;
8) мұрын арқылы дем алып, ауаны мұрын арқылы бөлшектеп шығару (тынысын бір сәтке тоқтатып, ауаны аз мөлшермен шығару).
Тыныс алуға арналған жаттығулардың басталуынан 7-10 күннен кейін мойын, көмейдің сыртқы және ішкі бұлшық еттерін белсендіруге арналған жаттығулар қосылады.
Жаттығулар отырып орындалады:
1) бастапқы қалып — қолдары желкеде, құлып тәрізді. Қолмен кедергі жасай отырып, басты артқа шалқайту;
2) бастапқы қалып — қолды жұдырықа түйіп, иекке тірейді. Қолмен кедергі жасай отырып, басты алға қарай еңкейту;
3) бастапқы қалып — алақанмен құлақтарын жауып, қолмен кедергі жасай отырып, басты кезекпен екі иыққа қарай еңкейту;
4) төменгі жақты астыға, алдыға, оңға-солға қарай жылжыту. Жақты жұму;
5) ұрты үрлеу;
6) тіл ұшымен жұмсақ таңдайға жету;
7) есінеу кезінде жұмсақ таңдайды көтеру.
Дауысты қалпына келтіру жұмысын ерте бастаған дұрыс. Бұл патологиялық дыбыстау дағдыларын бекуінен және неврологиялық реакцияларының пайда болуынан сақтандырады. Дауыс бұзылуының этиологиясы мен механизміне қарай қалпына келтіруінде екі міндет қойылады: 1) организмнің компенсаторлы мүмкіндіктерін анықтау және іске қосу; 2) патологиялық дыбыстау тәсілін жою. Бұл міндеттерді шешу үшін келесі жұмыс атқару керек:
• көмей аппаратының нерв-бұлшық ет функцияларының белсенділігін арттыру;
• дауыс аппаратының екіншіреттік ақауларының – жалған органикалық өзгешеліктердің пайда болу – дамуын алдын алу;
• психогендік реакцияларды жою үшін тұлғаға оң әсер ету;
• жойылған дауыстау кинестезияларын (фонацияның өзін) қалпына келтіру;
• тыныс алу мен фонацияның үйлесімдігін (координациясын) қалыптастыру.
Дауысты қалпына келтіру міндетіне қарай оқытудың дифференциалды тәсілдері пайдаланылады. Бірақ дауыс бұзылуының барлық түрлері түзету жұмысының ортақ кезеңдерін белгілеуге болады:
• рационалды психотерапия;
• физиологиялық және фонациялық тыныс алуын түзету;
• дауыс аппаратының кинестезиясы мен координациясын фонопедиялық жаттығулар арқылы жаттықтыру;
• қалыптастырған фонацияны машықтандыру.
33. Продемонстрируйте структуру дефекта при ринолалии.
Нарушения голоса при ринолалии бывают разными. Основной дефект – изменение тембра голоса – неприятный носовой резонанс, который также придает всей речи глухое, глухое звучание. Назализация возникает из-за отсутствия границы между носом и ртом. Это существенно изменяет акустические характеристики фонем. Голос плоский и слабый.
По структуре речевого дефекта детей с ринолактозом можно разделить на 4 группы:
1 группа: нарушена только голосовая функция. Есть только отвращение.
2 группа: Дети с нарушением голосовой функции, проблемы с речью. Это дети, у которых речевой язык фонетически недоразвит.
3 группа: дети, у которых речевой язык фонетически и фонематически недоразвит. Наблюдается слабость распознавания звуков и признаков второй группы.
4 группа: дети с общеречевым развитием языка.
Дети 3-й и 4-й групп имеют серьезные проблемы с чтением и письмом.
33. Ринолалиядағы ақаудың құрылымын көрсетіңіз.
Ринолалия кезінде дауыстың бұзылуы әр түрлі. Негізгі ақау - дауыстың тембрінің өзгеруі - жағымсыз мұрын резонансы, ол сонымен қатар барлық сөйлеуге бұлыңғыр, күңгірт дыбыс береді. Назализация мұрын мен ауыз қуысы арасында шекара болмағандықтан пайда болады. Бұл фонемалардың акустикалық сипаттамаларын айтарлықтай өзгертеді. Дауыс біркелкі және әлсіз болады.
Сөйлеу кемістігінің құрылымы бойынша ринолалактикалық балаларды 4 топқа бөлуге болады:
1-топ: тек дауыс функциясы бұзылған. Тек гнусавость бар.
2-топ: Дауыс қызметі бұзылған, дыбыстың айтылуында ақауы бар балалар. Бұл сөйлеу тілі фонетикалық дамымаған балалар.
3-топ: сөйлеу тілі фонетикалық және фонематикалық дамымаған балалар. Дыбысты тану және екінші топ белгілерінің әлсіздігі байқалады.
4-топ: жалпы сөйлеу тілі дамымаған балалар.
3 және 4 топтағы балаларда оқу мен жазу қатты бұзылады.
34. Опишите методы и приёмы, предложенные Л. И. Вансовской, Т. Н. Воронцовой.
Л.И.Вансовская (1973-2000) использовала комплексный метод логотерапии, в основу которого положен принцип единства и одновременного обучения речевому дыханию, голосообразованию и артикуляции. Основное внимание Л.И.Вансовская уделяла развитию кинестетических ощущений, позволяющих больным с небными расщелинами почувствовать контрастность положения языка в разных позициях и направленность выдоха. Однако, в отличие от А.Г.Ипполитовой, автор предлагает начинать устранение гиперназализации не с традиционного звука а, а с гласных переднего ряда - и и э.
Т.Н. Воронцовой (1966) была проведена дифференциация логопедического воздействия после уранопластики у взрослых больных. Были выделены три группы больных и показана специфика работы с ними. Используя метод рентгенографии, Воронцова Т.Н. определяла длину мягкого неба, его подвижность, характер смыкания с задней стенкой глотки. В результате исследований было установлено, что неполная нормализация речи наступает в том случае, когда расстояние между мягким небом и глоткой больше 5-6 мм.
34. Л.И.Вансовская, Т.Н.Воронцова ұсынған әдістер мен тәсілдерге сипаттама беріңіз.
Л.И.Вансовская (1973-2000) логотерапияның кешенді әдісін қолданды, ол сөздік тыныс алуды, дауысты қалыптастыруды және артикуляцияны бір мезгілде және бір мезгілде оқыту принципіне негізделген. Л.И.Вансовская кинестетикалық түйсіктердің дамуына басты назар аударып, таңдай саңылаулары бар науқастарға тілдің әртүрлі позициялардағы орналасуының контрастын және дем шығару бағытын сезінуге мүмкіндік берді. Алайда, А.Г.Ипполитоваға қарағанда автор гиперназализацияны жоюды дәстүрлі а дыбысынан емес, алдыңғы дауысты дыбыстардан – и және е дыбыстарынан бастауды ұсынады.
Т.Н. Воронцова (1966) ересек пациенттерде уранопластикадан кейінгі логопедиялық әсерлерді саралады. Науқастардың үш тобы анықталып, олармен жұмыс істеу ерекшеліктері көрсетілді. Рентгенография әдісін қолдану арқылы Воронцова Т.Н. жұмсақ таңдайдың ұзындығын, оның қозғалғыштығын, жұтқыншақтың артқы қабырғасымен жабылу сипатын анықтады. Зерттеу нәтижесінде жұмсақ таңдай мен жұтқыншақтың арасы 5-6 мм-ден асса сөйлеудің толық қалыпқа келмейтіндігі анықталды.
35. Опишите дыхательную гимнастику как средство профилактики и коррекции голосовых расстройств.
Дыхательные упражнения:
1) вдох и выдох через нос (быстрый, неглубокий вдох, продолжительный выдох);
2) вдох через нос и выдох через рот;
3) вдох через рот и выдох через нос;
4) вдох и выдох через одну половину носа, затем другую половину (поочередно);
5) вдох через одну половину носа, выдох через другую половину носа (поочередно);
6) вдох через нос, медленный выдох через нос и, наконец, резкий выдох;
7) вдох через нос и выдох через не полностью сомкнутые губы;
8) вдох через нос и выдох воздуха через нос (на мгновение останавливая дыхание и выдыхая небольшое количество воздуха).
Через 7-10 дней после начала дыхательной гимнастики добавляют упражнения на активизацию наружных и внутренних мышц шеи, гортани.
Упражнения выполняются при:
1) исходная поза — руки на затылке, как замок. Запрокидывание головы назад, блокировка рукой;
2) исходное положение - руки сжаты в кулаки и упираются в подбородок. Наклон головы вперед с блокировкой рукой;
3) исходная поза — прикрывая уши ладонями и наклоняя голову поочередно к обоим плечам, препятствуя руками;
4) движение голени вниз, вперед, вправо-влево. Закрой свой рот;
5) сильно ударить;
6) дотянуться кончиком языка до мягкого неба;
7) поднятие мягкого неба во время зевоты.
Работу по восстановлению голоса лучше начинать пораньше. Это препятствует закреплению патологических звуковых навыков и возникновению неврологических реакций. При восстановлении нарушения голоса по его этиологии и механизму ставятся две задачи: 1) выявить и активировать компенсаторные возможности организма; 2) устранение патологического способа звучания. Для решения этих задач необходимо выполнить следующие работы:
• повышение активности нервно-мышечных функций гортанного аппарата;
• предотвращение возникновения и развития вторичных дефектов голосового аппарата - ложных органических аномалий;
• положительное воздействие на человека для устранения психогенных реакций;
• восстановление утраченных вокализационных кинестезий (сама фонация);
• формирование гармонии (координации) дыхания и фонации.
6) дотянуться кончиком языка до мягкого неба;
7) поднятие мягкого неба во время зевоты.
Работу по восстановлению голоса лучше начинать пораньше. Это препятствует закреплению патологических звуковых навыков и возникновению неврологических реакций. При восстановлении нарушения голоса по его этиологии и механизму ставятся две задачи: 1) выявить и активировать компенсаторные возможности организма; 2) устранение патологического способа звучания. Для решения этих задач необходимо выполнить следующие работы:
• повышение активности нервно-мышечных функций гортанного аппарата;
• предотвращение возникновения и развития вторичных дефектов голосового аппарата - ложных органических аномалий;
• положительное воздействие на человека для устранения психогенных реакций;
• восстановление утраченных вокализационных кинестезий (сама фонация);
• формирование гармонии (координации) дыхания и фонации.
В зависимости от задачи восстановления голоса применяют дифференцированные методы обучения. Но при всех видах голосовых нарушений можно выделить общие этапы коррекционной работы:
• рациональная психотерапия;
• коррекция физиологического и фонического дыхания;
• тренировка кинестезии и координации голосового аппарата с помощью фонопедических упражнений;
• отработать сформированную фонацию.
32. Дауыс бұзылыстарының алдын алу және түзету құралы ретінде тыныс алу жаттығуларын қосыңыз.
Түзету арқылы тыныс алу жаттығулары:
1) мұрын арқылы дем алып-дем шығару (тез, терең емес дем алу, ұзақ дем шығару);
2) мұрын арқылы дем алып, ауыз арқылы дем шығару;
3) ауыз арқылы дем алып, мұрын арқылы дем шығару;
4) дем алып, дем шығару мұрынның бір жартысы, содан кейін екінші жартысы арқылы (кезекпен);
5) дем алу мұрынның бір жартысы, ал дем шығару мұрынның екінші жартысы арқылы (кезекпен);
6) мұрын арқылы дем алып, мұрын арқылы баяу, соңында күшейтіп дем шығару;
7) мұрын арқылы дем алып, толық жабылмаған еріндер арқылы дем шығару;
8) мұрын арқылы дем алып, ауаны мұрын арқылы бөлшектеп шығару (тынысын бір сәтке тоқтатып, ауаны аз мөлшермен шығару).
Тыныс алуға арналған жаттығулардың басталуынан 7-10 күннен кейін мойын, көмейдің сыртқы және ішкі бұлшық еттерін белсендіруге арналған жаттығулар қосылады.
Жаттығулар отырып орындалады:
1) бастапқы қалып — қолдары желкеде, құлып тәрізді. Қолмен кедергі жасай отырып, басты артқа шалқайту;
2) бастапқы қалып — қолды жұдырықа түйіп, иекке тірейді. Қолмен кедергі жасай отырып, басты алға қарай еңкейту;
3) бастапқы қалып — алақанмен құлақтарын жауып, қолмен кедергі жасай отырып, басты кезекпен екі иыққа қарай еңкейту;
4) төменгі жақты астыға, алдыға, оңға-солға қарай жылжыту. Жақты жұму;
5) ұрты үрлеу;
6) тіл ұшымен жұмсақ таңдайға жету;
7) есінеу кезінде жұмсақ таңдайды көтеру.
Дауысты қалпына келтіру жұмысын ерте бастаған дұрыс. Бұл патологиялық дыбыстау дағдыларын бекуінен және неврологиялық реакцияларының пайда болуынан сақтандырады. Дауыс бұзылуының этиологиясы мен механизміне қарай қалпына келтіруінде екі міндет қойылады: 1) организмнің компенсаторлы мүмкіндіктерін анықтау және іске қосу; 2) патологиялық дыбыстау тәсілін жою. Бұл міндеттерді шешу үшін келесі жұмыс атқару керек:
• көмей аппаратының нерв-бұлшық ет функцияларының белсенділігін арттыру;
• дауыс аппаратының екіншіреттік ақауларының – жалған органикалық өзгешеліктердің пайда болу – дамуын алдын алу;
• психогендік реакцияларды жою үшін тұлғаға оң әсер ету;
• жойылған дауыстау кинестезияларын (фонацияның өзін) қалпына келтіру;
• тыныс алу мен фонацияның үйлесімдігін (координациясын) қалыптастыру.
Дауысты қалпына келтіру міндетіне қарай оқытудың дифференциалды тәсілдері пайдаланылады. Бірақ дауыс бұзылуының барлық түрлері түзету жұмысының ортақ кезеңдерін белгілеуге болады:
• рационалды психотерапия;
• физиологиялық және фонациялық тыныс алуын түзету;
• дауыс аппаратының кинестезиясы мен координациясын фонопедиялық жаттығулар арқылы жаттықтыру;
• қалыптастырған фонацияны машықтандыру.
33. Продемонстрируйте структуру дефекта при ринолалии.
Нарушения голоса при ринолалии бывают разными. Основной дефект – изменение тембра голоса – неприятный носовой резонанс, который также придает всей речи глухое, глухое звучание. Назализация возникает из-за отсутствия границы между носом и ртом. Это существенно изменяет акустические характеристики фонем. Голос плоский и слабый.
По структуре речевого дефекта детей с ринолактозом можно разделить на 4 группы:
1 группа: нарушена только голосовая функция. Есть только отвращение.
2 группа: Дети с нарушением голосовой функции, проблемы с речью. Это дети, у которых речевой язык фонетически недоразвит.
3 группа: дети, у которых речевой язык фонетически и фонематически недоразвит. Наблюдается слабость распознавания звуков и признаков второй группы.
4 группа: дети с общеречевым развитием языка.
Дети 3-й и 4-й групп имеют серьезные проблемы с чтением и письмом.
33. Ринолалиядағы ақаудың құрылымын көрсетіңіз.
Ринолалия кезінде дауыстың бұзылуы әр түрлі. Негізгі ақау - дауыстың тембрінің өзгеруі - жағымсыз мұрын резонансы, ол сонымен қатар барлық сөйлеуге бұлыңғыр, күңгірт дыбыс береді. Назализация мұрын мен ауыз қуысы арасында шекара болмағандықтан пайда болады. Бұл фонемалардың акустикалық сипаттамаларын айтарлықтай өзгертеді. Дауыс біркелкі және әлсіз болады.
Сөйлеу кемістігінің құрылымы бойынша ринолалактикалық балаларды 4 топқа бөлуге болады:
1-топ: тек дауыс функциясы бұзылған. Тек гнусавость бар.
2-топ: Дауыс қызметі бұзылған, дыбыстың айтылуында ақауы бар балалар. Бұл сөйлеу тілі фонетикалық дамымаған балалар.
3-топ: сөйлеу тілі фонетикалық және фонематикалық дамымаған балалар. Дыбысты тану және екінші топ белгілерінің әлсіздігі байқалады.
4-топ: жалпы сөйлеу тілі дамымаған балалар.
3 және 4 топтағы балаларда оқу мен жазу қатты бұзылады.
34. Опишите методы и приёмы, предложенные Л. И. Вансовской, Т. Н. Воронцовой.
Л.И.Вансовская (1973-2000) использовала комплексный метод логотерапии, в основу которого положен принцип единства и одновременного обучения речевому дыханию, голосообразованию и артикуляции. Основное внимание Л.И.Вансовская уделяла развитию кинестетических ощущений, позволяющих больным с небными расщелинами почувствовать контрастность положения языка в разных позициях и направленность выдоха. Однако, в отличие от А.Г.Ипполитовой, автор предлагает начинать устранение гиперназализации не с традиционного звука а, а с гласных переднего ряда - и и э.
Т.Н. Воронцовой (1966) была проведена дифференциация логопедического воздействия после уранопластики у взрослых больных. Были выделены три группы больных и показана специфика работы с ними. Используя метод рентгенографии, Воронцова Т.Н. определяла длину мягкого неба, его подвижность, характер смыкания с задней стенкой глотки. В результате исследований было установлено, что неполная нормализация речи наступает в том случае, когда расстояние между мягким небом и глоткой больше 5-6 мм.
34. Л.И.Вансовская, Т.Н.Воронцова ұсынған әдістер мен тәсілдерге сипаттама беріңіз.
Л.И.Вансовская (1973-2000) логотерапияның кешенді әдісін қолданды, ол сөздік тыныс алуды, дауысты қалыптастыруды және артикуляцияны бір мезгілде және бір мезгілде оқыту принципіне негізделген. Л.И.Вансовская кинестетикалық түйсіктердің дамуына басты назар аударып, таңдай саңылаулары бар науқастарға тілдің әртүрлі позициялардағы орналасуының контрастын және дем шығару бағытын сезінуге мүмкіндік берді. Алайда, А.Г.Ипполитоваға қарағанда автор гиперназализацияны жоюды дәстүрлі а дыбысынан емес, алдыңғы дауысты дыбыстардан – и және е дыбыстарынан бастауды ұсынады.
Т.Н. Воронцова (1966) ересек пациенттерде уранопластикадан кейінгі логопедиялық әсерлерді саралады. Науқастардың үш тобы анықталып, олармен жұмыс істеу ерекшеліктері көрсетілді. Рентгенография әдісін қолдану арқылы Воронцова Т.Н. жұмсақ таңдайдың ұзындығын, оның қозғалғыштығын, жұтқыншақтың артқы қабырғасымен жабылу сипатын анықтады. Зерттеу нәтижесінде жұмсақ таңдай мен жұтқыншақтың арасы 5-6 мм-ден асса сөйлеудің толық қалыпқа келмейтіндігі анықталды.
35. Опишите дыхательную гимнастику как средство профилактики и коррекции голосовых расстройств.
Дыхательные упражнения:
1) вдох и выдох через нос (быстрый, неглубокий вдох, продолжительный выдох);
2) вдох через нос и выдох через рот;
3) вдох через рот и выдох через нос;
4) вдох и выдох через одну половину носа, затем другую половину (поочередно);
5) вдох через одну половину носа, выдох через другую половину носа (поочередно);
6) вдох через нос, медленный выдох через нос и, наконец, резкий выдох;
7) вдох через нос и выдох через не полностью сомкнутые губы;
8) вдох через нос и выдох воздуха через нос (на мгновение останавливая дыхание и выдыхая небольшое количество воздуха).
Через 7-10 дней после начала дыхательной гимнастики добавляют упражнения на активизацию наружных и внутренних мышц шеи, гортани.
Упражнения выполняются при:
1) исходная поза — руки на затылке, как замок. Запрокидывание головы назад, блокировка рукой;
2) исходное положение - руки сжаты в кулаки и упираются в подбородок. Наклон головы вперед с блокировкой рукой;
3) исходная поза — прикрывая уши ладонями и наклоняя голову поочередно к обоим плечам, препятствуя руками;
4) движение голени вниз, вперед, вправо-влево. Закрой свой рот;
5) сильно ударить;
6) дотянуться кончиком языка до мягкого неба;
7) поднятие мягкого неба во время зевоты.
Работу по восстановлению голоса лучше начинать пораньше. Это препятствует закреплению патологических звуковых навыков и возникновению неврологических реакций. При восстановлении нарушения голоса по его этиологии и механизму ставятся две задачи: 1) выявить и активировать компенсаторные возможности организма; 2) устранение патологического способа звучания. Для решения этих задач необходимо выполнить следующие работы:
• повышение активности нервно-мышечных функций гортанного аппарата;
• предотвращение возникновения и развития вторичных дефектов голосового аппарата - ложных органических аномалий;
• положительное воздействие на человека для устранения психогенных реакций;
• восстановление утраченных вокализационных кинестезий (сама фонация);
• формирование гармонии (координации) дыхания и фонации.