ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 26.09.2020
Просмотров: 4887
Скачиваний: 17
Эолавыя
адклады
знаходзяцца
ў
раёнах
пашырэння
водна
-
ледав
і
ковых
,
старажытнаалюв
і
яльных
і
азёрна
-
ледав
і
ковых
пяско
ў
.
Гэтыя
адклады
ў
тварыл
і
ся
ў
вын
і
ку
перапрацо
ў
к
і
ветрам
пясчаных
наноса
ў
.
Ад
і
ншых
яны
адрозн
і
ваюцца
касой
сла
і
стасцю
і
добрай
сортнасцю
.
Складаюць
разнастайныя
па
форме
ў
згорк
і
і
дзюны
.
Найбольш
распа
ў
сюджаны
эолавыя
адклады
на
по
ў
дн
і
рэспубл
і
к
і
.
Балотныя
адклады
прадста
ў
лены
пераважна
торфам
.
У
залежнасц
і
ад
умо
ў
воднага
рэжыму
яны
падзяляюцца
на
нізінныя
,
нізінныя
засфагненыя
(
пераход
-
ныя
)
і
вярховыя
тарфян
і
к
і
.
То
ў
шча
глеба
ў
тваральнай
пароды
можа
быць
генетычна
аднароднай
(
аднач
-
ленная
будова
)
або
ў
ключаць
адклады
рознага
генез
і
су
(
двух
-,
трохчленная
будо
-
ва
).
Для
тэрыторы
і
Беларус
і
вельм
і
характэрна
двухчленная
будова
глеба
ў
тваральных
парод
.
Нярэдка
на
кантакце
покры
ў
най
і
подсц
і
льнай
парод
знаходзяцца
праслойк
і
або
грубага
пясчанага
матэрыялу
,
або
матэрыялу
больш
тонкага
складу
.
У
тым
выпадку
,
кал
і
праслойка
мае
магутнасць
больш
за
30
см
,
то
ў
шча
глеба
ў
тваральнай
пароды
вызначаецца
як
трохчленная
.
Разам
з
тым
глебавы
проф
і
ль
часта
бывае
неаднародным
па
грануламетрыч
-
ным
складзе
.
Гэта
звязана
як
з
працэсам
і
глеба
ў
тварэння
,
так
і
з
неаднароднасцю
грануламетрычнага
складу
глеба
ў
тваральных
парод
.
Ад
характару
глеба
ў
тваральных
парод
і
і
х
будовы
залежаць
х
і
м
і
чныя
,
ф
і
з
і
ка
-
х
і
м
і
чныя
і
водна
-
ф
і
з
і
чныя
ў
ласц
і
васц
і
глеба
ў
.
Ва
ў
мовах
Беларус
і
больш
багаты
м
і
нералаг
і
чны
саста
ў
маюць
пароды
,
як
і
я
сфарм
і
равал
і
ся
пад
уплывам
апошняга
паазерскага
зледзянення
.
Рэльеф
і
геамарфалогія
.
Значэнне
рэльефу
і
геамарфалог
іі
ў
фарм
і
раванн
і
глебавага
покрыва
Беларус
і
абумо
ў
лена
,
у
першую
чаргу
,
пераразмеркаваннем
атмасферных
ападка
ў
і
сонечнай
энерг
іі
па
паверхн
і
.
Дажджавая
і
снегавая
вада
,
сцякаючы
з
павышаных
элемента
ў
рэльефу
,
спрыяе
разв
і
ццю
эраз
і
йных
працэса
ў
на
сх
і
лах
.
Глебы
,
як
і
я
знаходзяцца
на
сх
і
лавых
землях
,
забяспечаны
в
і
льгаццю
прыбл
і
зна
на
30 %
менш
,
чым
глебы
ра
ў
н
і
нных
тэрыторый
.
З
другога
боку
,
у
адмо
ў
ных
элементах
рэльефу
вельм
і
часта
разв
і
ваюцца
працэсы
забалочвання
.
Сучасны
рэльеф
тэрыторы
і
Беларус
і
фарм
і
рава
ў
ся
на
працягу
до
ў
гага
часу
пад
сумесным
уздзеяннем
розных
геалаг
і
чных
працэса
ў
,
гало
ў
ным
з
як
і
х
з
'
я
ў
ляецца
дзейнасць
ледав
і
ко
ў
.
Паверхня
рэспубл
і
к
і
–-
гэта
пакатахвал
і
стая
ледав
і
кова
-
акумуляты
ў
ная
ра
ў
н
і
на
,
ускладнёная
с
і
стэмай
град
,
узгорка
ў
,
узвышша
ў
і
расчлянёная
дал
і
нам
і
рэк
.
Больш
за
40 %
плошчы
рэспубл
і
к
і
займаюць
н
і
з
і
ны
, 30 %
прыпадае
на
долю
ў
звышаных
пагоркавых
раёна
ў
і
каля
10 %
на
платападобныя
ра
ў
н
і
ны
.
Абсалют
-
ныя
значэнн
і
вышын
і
ў
звышша
ў
вагаюцца
ад
120–150
до
300–350
м
пры
сярэдн
і
х
паказчыках
180–200
м
.
Ра
ў
н
і
ны
размяшчаюцца
на
вышынях
ад
100
да
240
м
над
узро
ў
нем
мора
.
У
табл
і
цы
23.1
паказаны
адносны
расклад
плошча
ў
вышынных
ступеня
ў
у
працэнтах
ад
агульнай
плошчы
Беларус
і
.
Табліца
23.1
Расклад
плошчы
рэспубл
і
к
і
па
вышын
і
рэльефу
над
узро
ў
нем
мора
(
па
В
.
А
.
Дзяменцьеву
,
А
.
Х
.
Шкляру
,
В
.
Ф
.
Якушке
, 1959)
Вышыня
,
м
Н
і
жэй
за
100
100—
125
125—
150
150—
175
175—
200
200—
250
250—
300
Да
350
Плошча
,
%
0,1
6,7
37,4
28,9
19,0
6,7
1,7
0,1
З
табл
і
цы
бачна
,
што
большая
частка
плошчы
(85,3 %)
прыпадае
на
долю
аб
-
салютных
вышынь
ад
125
да
200
м
.
Сярэдняя
вышыня
паверхн
і
Беларус
і
складае
160
м
над
узро
ў
нем
мора
.
Для
тэрыторы
і
рэспубл
і
к
і
характэрны
наступныя
тыпы
рэльефу
,
створаныя
ў
вын
і
ку
дзейнасц
і
ледав
і
ко
ў
і
водна
-
ледав
і
ковых
патока
ў
(
табл
. 22.2).
Буйнаўзгорыста
-
градавы
марэнны
рэльеф
створаны
дзейнасцю
апошняга
вюрмскага
,
або
паазерскага
,
ледав
і
ка
ў
перыяд
верхняга
антрапагена
.
Ё
н
уя
ў
ляе
сабой
складанае
чаргаванне
крутасх
і
лавых
град
,
вало
ў
,
узгорка
ў
.
Узгорк
і
маюць
выпуклую
або
купалападобную
форму
.
Пераважаюць
абсалютныя
вышын
і
15—
250
м
,
адносныя
дасягаюць
40,
а
месцам
і
90—100
м
.
Стромкасць
сх
і
ла
ў
можа
да
-
сягаць
20—30
о
.
Асобныя
групы
град
і
ў
згорка
ў
падзелены
лагчынам
і
,
забалочаным
і
пан
і
жэнням
і
,
азёрными
катлав
і
нам
і
або
прарэзаны
дал
і
нам
і
рэк
.
Эразійна
-
ўзгорыста
-
ўвалісты
марэнны
рэльеф
з
'
я
ў
ляецца
ў
тварэннем
со
-
жскага
(
рыскага
)
ледав
і
ка
,
як
і
ме
ў
месца
ў
больш
ранн
і
перыяд
(
сярэдн
і
антрапа
-
ген
).
Формы
гэтага
рэльефу
нясуць
на
сабе
значныя
сляды
эраз
і
йна
-
дэнудацыйнай
перапрацо
ў
к
і
,
характарызуюцца
больш
пакатым
і
сх
і
лам
і
і
значнай
эраз
і
йнай
рас
-
члянёнасцю
.
Эраз
і
йныя
формы
выражаны
с
і
стэмай
рачных
дал
і
н
,
лагчын
сцёку
,
яро
ў
і
балак
.
Давол
і
часта
на
фоне
пакатахвал
і
стай
паверхн
і
вылучаюцца
буйныя
ў
згоркавыя
астанцы
першаснага
канцова
-
марэннага
рэльефу
.
Пераважаюць
абса
-
лютныя
вышын
і
ад
140
да
210
м
,
а
адносныя
–-
да
20–30
м
,
месцам
і
50–70
м
.
Плоскі
або
дробнаўзгорысты
рэльеф
марэнных
(
марэнна
-
зандравых
раўнін
)
утвары
ў
ся
ў
зоне
пашырэння
паазерскага
і
асабл
і
ва
сожскага
ледав
і
ко
ў
на
ў
частках
адклада
ў
доннай
марэны
.
Паверхня
і
х
слаба
ў
згорыстая
,
перакрыта
вод
-
на
-
ледав
і
ковым
і
адкладам
і
.
Тэрыторыя
ў
той
ц
і
і
ншай
ступен
і
падзелена
дал
і
нам
і
рэк
,
лагчынам
і
сцёку
,
балкам
і
,
ярам
і
.
Г
і
псаметрычныя
адзнак
і
марэнна
-
зандравых
ра
ў
н
і
н
знаходзяцца
на
ў
зро
ў
н
і
ад
120–130
да
180–200
м
,
адносныя
вышын
і
–-
не
больш
за
5–10
м
.
Азёрна
-
ледавіковыя
раўніны
ў
тварыл
і
ся
па
кра
і
ледав
і
ка
на
месцы
прыледав
і
ковых
азёра
ў
.
Складзены
яны
добра
сартыраваным
сла
і
стым
матэрыя
-
лам
і
адрозн
і
ваюцца
амаль
плоск
і
м
рэльефам
.
Месцам
і
і
х
паверхня
ў
складнена
эолавым
і
ў
згоркам
і
,
буграм
і
,
дзюнам
і
.
Абсалютныя
вышын
і
складаюць
130—150
м
.
Табліца
23.2
Тыпы
і
формы
рельефу
Беларус
і
Тыпы
рэльефу
Формы
рэльефу
Геамарфалаг
і
чныя
выдзелы
1
2
3
І
.
Буйна
-
і
сярэдня
-
ў
згорыста
-
градавы
Крутасх
і
лавыя
грады
,
узгорк
і
,
валы
,
лагчыны
сцёку
,
забалоча
-
ныя
пан
і
жэнн
і
,
азёрныя
катлав
і
ны
1.
Брасла
ў
ская
града
2.
Свянцянская
града
3.
Невельска
-
Гарадоцкае
ў
звышша
4.
В
і
цебскае
ў
звышша
5.
Лепельскае
ў
звышша
І
а
.
Эраз
і
йна
-
ў
згорыста
-
ў
вал
і
сты
марэнны
Грады
,
узгорк
і
,
камавыя
ў
згорк
і
,
озы
,
увалы
,
астанцы
,
лагчыны
сцёку
,
дэнудацыйныя
лагчыны
,
яры
1.
Ашмянскае
ў
звышша
2.
М
і
нскае
ў
звышша
3.
Аршанскае
ў
звышша
4.
Гродзенскае
ў
звышша
5.
Валкавыскае
ў
звышша
6.
Слон
і
мскае
ў
звышша
7.
Навагрудскае
ў
звышша
8.
Копыльскае
ў
звышша
ІІ
.
Плоск
і
або
дробна
ў
згорысты
рельеф
ма
-
рэнных
(
марэнна
-
зандравых
)
ра
ў
н
і
н
Астанцы
(
узгорк
і
,
грады
),
лаг
-
чыны
сцёку
,
дэнудацыйныя
ба
-
розды
,
балк
і
,
яры
,
западз
і
ны
1.
Чашн
і
цкая
н
і
з
і
на
2.
Л
і
дская
ра
ў
н
і
на
3.
Ста
ў
бцо
ў
ская
ра
ў
н
і
на
4.
Клецкая
ра
ў
н
і
на
ІІІ
.
Плоск
і
або
слабахвал
і
сты
рэльеф
азёрна
-
ледав
і
ковых
ра
ў
н
і
н
Астанцы
(
узгорк
і
,
грады
),
камавыя
і
озавыя
ў
згорк
і
,
бугры
,
дзюны
,
азёрныя
катлав
і
ны
,
лагчыны
сцёку
1.
Полацкая
н
і
з
і
на
2.
Суражская
н
і
з
і
на
3.
Лучоская
н
і
з
і
на
І
V.
Пакатахвал
і
сты
рэльеф
водна
-
ледав
і
ковых
ра
ў
н
і
н
Астанцы
марэнных
узгорка
ў
,
камавыя
і
эолавыя
ў
згорк
і
і
бугры
,
озавыя
ў
згорк
і
,
дзюны
,
лагчыны
сцёку
,
яры
,
балк
і
1.
Нарачана
-
В
і
лейская
н
і
з
і
на
2.
Цэнтральнабярэз
і
нская
ра
ў
н
і
на
3.
Верхнебярэз
і
нская
ра
ў
н
і
на
4.
Сярэднянёманская
н
і
з
і
на
5.
Верхнянёманская
н
і
з
і
на
6.
Баранав
і
цкая
ра
ў
н
і
на
7.
Прыбужская
ра
ў
н
і
на
8.
Аршанска
-
Маг
і
лё
ў
скае
плато
V.
Ра
ў
н
і
нна
-
слабахвал
і
сты
рэльеф
старажытна
-
алюв
і
яльных
ра
ў
н
і
н
Н
і
зк
і
я
грады
, “
астравы
”
па
ў
размытай
рыскай
марэны
,
эолавыя
бугры
,
дзюны
,
лагчы
-
ны
сцёку
1.
Прыдняпро
ў
ская
н
і
з
і
на
2.
Палеская
н
і
з
і
на
VI.
Поймы
Грывы
,
лагчыны
,
прырэчышча
-
выя
валы
,
старыцы
,
эолавыя
бугры
,
дзюны
Алювіяльна
-
зандравыя
раўніны
ў
твораны
водна
-
ледав
і
ковым
і
патокам
і
на
перыферы
і
ледав
і
ковых
(
марэнных
)
утварэння
ў
,
а
затым
перапрацаваны
ў
працэсе
фарм
і
равання
рачных
дал
і
н
.
Гэты
тып
рэльефу
характарызуецца
згладжанасцю
і
слабай
расчлянёнасцю
.
Сярэдняя
глыб
і
ня
расчлянення
не
больш
за
5
м
.
У
най
-
больш
пан
і
жаных
месцах
размяшчаюцца
балоты
,
нярэдк
і
азёры
,
як
і
я
зарастаюць
.
Абсалютныя
адзнак
і
паверхн
і
,
як
прав
і
ла
,
не
перавышаюць
140
м
.
Поймы
–
гэта
частк
і
рачных
дал
і
н
,
як
і
я
затапляюцца
ў
час
паводк
і
.
У
межах
поймы
вылучаюцца
наступныя
зоны
асадкаадкладання
:
прырэчышчавая
–-
самая
высокая
,
складзеная
буйным
алюв
і
ем
;
цэнтральная
–-
больш
н
і
зкая
,
складзеная
болей
сартыраваным
алюв
і
ем
;
прытэрасная
–-
найбольш
пан
і
жаная
забалочаная
,
складзеная
і
л
і
стым
матэрыялам
.
У
зоне
распа
ў
сюджвання
буйна
ў
згорыстага
канцова
-
марэннага
рэльефу
(
І
тып
),
утворанага
апошн
і
м
(
паазерск
і
м
)
ледав
і
ком
,
рачныя
дал
і
ны
адрозн
і
ваюцца
адноснай
маладосцю
,
таму
поймы
менш
выразныя
,
вузк
і
я
або
зус
і
м
адсутн
і
чаюць
.
Больш
старада
ў
н
і
я
рачныя
дал
і
ны
,
як
і
я
дасягнул
і
проф
і
лю
ра
ў
наваг
і
(
па
ў
днёвая
і
цэнтральная
частк
і
Беларус
і
),
маюць
шырыню
поймы
ад
2—8
да
15
км
,
а
месцам
і
20—30
км
.
Так
і
м
чынам
,
неабходна
адзначыць
,
што
рэльеф
і
геамарфалог
і
я
Беларус
і
складаныя
і
разнастайныя
.
Уплы
ў
рэльефу
на
глеба
ў
тварэнне
найбольш
выразны
ў
па
ў
ночнай
частцы
Беларус
і
.
Тут
больш
рэзка
прая
ў
ляецца
эроз
і
я
глеба
ў
,
часта
змяняецца
грануламетрычны
склад
глеба
ў
тваральных
парод
–-
ад
храшчавата
-
валунных
пяско
ў
на
ў
звышшах
да
азёрна
-
ледав
і
ковых
сугл
і
нка
ў
і
гл
і
н
на
пан
і
жэннях
.
З
рэльефам
звязана
разв
і
ццё
глеба
ў
і
і
х
змена
на
тэрыторы
і
розных
ф
і
з
і
ка
-
геаграф
і
чных
раёна
ў
рэспубл
і
к
і
.
К
л
і
м
а
т
.
Кл
і
мат
з
'
я
ў
ляецца
адным
з
найбольш
важных
фактара
ў
глеба
ў
тварэння
.
Тэрыторыя
Беларус
і
размяшчаецца
ва
ў
мерана
цёплай
і
в
і
льготнай
зоне
.
На
кл
і
мат
рэспубл
і
к
і
значны
ў
плы
ў
роб
і
ць
Атлантычны
ак
і
ян
.
Паветраныя
масы
,
як
і
я
распа
ў
сюджваюцца
з
захаду
,
прыносяць
летам
пахмурнае
і
дажджл
і
вае
надвор
'
е
,
а
з
і
мой
–-
значнае
пацяпленне
і
адл
і
гу
.
Па
ў
ночныя
вятры
перамяшчаюць
на
тэрыторыю
рэспубл
і
к
і
халоднае
арктычнае
паветра
і
абумо
ў
л
і
ваюць
яснае
надвор
'
е
.
Летам
пераважаюць
вятры
з
Атлантык
і
,
як
і
я
пры
-
носяць
в
і
льгаць
,
спрыяюць
пан
і
жэнню
тэмпературы
нагрэтай
глебы
.
Уплы
ў
ак
і
яна
слабей
пры
руху
на
ў
сход
.
Ва
ў
сходн
і
х
раёнах
узмацняецца
ў
плы
ў
унутрыматэры
-
ковых
паветраных
мас
і
ў
зрастае
кантынентальнасць
кл
і
мату
.
Ва
ў
сходн
і
х
раёнах
,
у
пара
ў
нанн
і
з
заходн
і
м
і
,
надвор
'
е
летам
больш
гарачае
,
з
і
мой
больш
марознае
,
а
вясной
і
восенню
вышэй
магчымасць
замаразка
ў
.
Па
сярэднегадавой
колькасц
і
ападка
ў
(540—700
мм
)
Беларусь
належыць
да
зоны
дастатковага
ў
в
і
льгатнення
,
і
тольк
і
па
ў
днёвая
і
па
ў
днёва
-
ў
сходняя
частк
і
яе
належаць
да
зоны
ня
ў
стойл
і
вага
ў
в
і
льгатнення
.
Найбольшая
гадавая
сума
ападка
ў
(700
мм
)
прыпадае
на
Навагрудскае
ў
звышша
,
больш
за
650
мм
выпадае
ў
межах
Слон
і
мскага
,
М
і
нскага
і
В
і
цебскага
ў
звышша
ў
,
а
таксама
на
Аршанска
-
Маг
і
лё
ў
ск
і
м
плато
.
У
межах
Полацкай
,
Нёманскай
і
Палескай
н
і
з
і
н
выпадае
менш
за
600
мм
ападка
ў
.
Каля
70 %
гадавой
сумы
ападка
ў
прыпадае
на
цёплы
перыяд
.
Вясной
і
восенню
глеба
звычайна
насычана
вадой
.
У
гэты
час
ператварэнне
арган
і
чных
рэштка
ў
адбываецца
ва
ў
в
і
льготненых
умовах
,
што
спрыяе
ў
тварэнню
рухомых
гумусавых
к
і
слот
.
У
перыяд
з
мая
па
жн
і
вень
в
і
льгац
і
часта
выпарваецца
больш
,
чым
выпадае
ападка
ў
.
У
так
і
х
умовах
наз
і
раецца
ў
зыходны
рух
вады
,
што
спрыяе
перамяшчэн
-
ню
розных
м
і
неральных
рэчыва
ў
у
верхн
і
я
гарызонты
глебы
з
н
і
жэйшых
.
Неабходна
адзначыць
,
што
ў
перыяд
акты
ў
най
вегетацы
і
расл
і
н
пры
тэмпера
-
туры
вышэй
за
10
о
С
выпадае
ў
сярэдн
і
м
ад
300
да
400
мм
ападка
ў
.
Сярэднегадавая
тэмпература
паветра
ў
межах
тэрыторы
і
рэспубл
і
к
і
паступова
пан
і
жаецца
пры
руху
з
па
ў
днёвага
захаду
на
па
ў
ночны
ў
сход
і
вагаецца
ад
7,3
о
С
у
Брэсцкай
вобласц
і
да
4,4
о
С
у
В
і
цебскай
.
Колькасць
дзён
з
тэмпературай
паветра
вышэй
за
0
о
складае
220—260.
Агульная
працягласць
вегетацыйнага
перыяду
ва
-
гаецца
ад
190
да
205
дзён
.
На
па
ў
днёвым
захадзе
ён
заканчваецца
ў
канцы
кастрычн
і
ка
,
а
на
па
ў
ночным
усходзе
–-
у
сярэдз
і
не
кастрычн
і
ка
.
Сума
тэмператур
паветра
вышэй
за
0
о
складае
2 400—3 100,
вышэй
за
5
о
–-
2 300—3 000,
вышэй
за
10
о
–- 2 000—2 700,
вышэй
за
15
о
–- 1 100—2 100.
Г
і
дратэрм
і
чны
каэф
і
цыент
ув
і
льгатнення
на
тэрыторы
і
Беларус
і
неаднолькавы
і
вагаецца
ад
1,0—1,2
у
па
ў
днёвай
частцы
да
1,5—1,7 –-
у
па
ў
ночнай
.
З
і
ма
раней
пачынаецца
ва
ў
сходняй
частцы
(9—12
л
і
стапада
)
і
працягваецца
153—162
дн
і
.
У
заходняй
частцы
яна
пачынаецца
13—22
л
і
стапада
і
працягваецца
130—150
дзён
.
Самым
халодным
месяцам
з
'
я
ў
ляецца
студзень
.
Найбольш
высокая
тэмпература
(–4
о
С
)
у
гэтым
месяцы
наз
і
раецца
на
захадзе
Брэсцкага
Палесся
,
а
самая
н
і
зкая
(
да
–9
о
) –-
ва
ў
сходняй
частцы
В
і
цебскай
вобласц
і
.
Пачатак
лета
вызначаецца
пераходам
тэмпературы
праз
13
о
і
працягваецца
ва
ў
сходняй
частцы
100—110,
у
заходняй
–- 105—119
дзён
.
Лета
ў
Беларус
і
ў
мерана
цёплае
і
дастаткова
в
і
льготнае
.
Сярэднемесячныя
тэмпературы
вагаюцца
ў
межах
13—18
о
,
а
ў
сярэдз
і
не
лета
вылучаецца
найбольш
цёплы
перыяд
з
сярэднесутач
-
най
тэмпературай
вышэй
за
15
о
.
Самым
цёплым
месяцам
з
'
я
ў
ляецца
л
і
пень
з
ся
-
рэдняй
тэмпературай
ад
17
о
на
по
ў
начы
да
19
о
у
Палесс
і
.
Па
тэрм
і
чных
рэсурсах
вегетацыйнага
перыяду
і
ступен
і
забеспячэння
яго
в
і
льгаццю
тэрыторыя
Беларус
і
падзелена
на
3
агракл
і
матычныя
вобласц
і
(
рыс
….):
І
–-
Па
ў
ночную
ў
мерана
цёплую
в
і
льготную
;
ІІ
–-
Цэнтральную
цёплую
ў
мерана
в
і
льготную
;
ІІІ
–-
Па
ў
днёвую
цёплую
ня
ў
стойл
і
ва
в
і
льготную
.
Кожная
з
вылучаных
агракл
і
матычных
абласцей
падзяляецца
паводле
ступен
і
кантынентальнасц
і
кл
і
мату
на
2
падвобласц
і
:
заходнюю
–-
менш
кантынен
-
тальную
і
ў
сходнюю
–-
больш
кантынентальную
.
За
паказчык
кантынентальнасц
і
кл
і
мату
прынята
колькасць
дзён
з
тэмпературай
паветра
ад
+5
да
+15
о
С
.
І
зал
і
н
і
я