ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 26.09.2020
Просмотров: 4881
Скачиваний: 17
колькасц
і
дзён
з
гэтай
тэмпературай
падзяляе
тэрыторыю
Беларус
і
на
дзве
частк
і
:
заходнюю
,
дзе
колькасць
так
і
х
дзён
больш
за
110,
і
ў
сходнюю
–-
менш
за
110.
Колькасць
дзён
з
адзначанай
тэмпературай
дае
магчымасць
раб
і
ць
вывад
аб
працягласц
і
веснавога
і
асенняга
перыяда
ў
,
як
і
я
маюць
важнае
значэнне
для
фарм
і
равання
глебавага
покрыва
і
планавання
тэрм
і
на
ў
правядзення
асно
ў
ных
сельскагаспадарчых
работ
.
У
якасц
і
дадатковага
паказчыка
пры
вызначэнн
і
ступен
і
кантынентальнасц
і
кл
і
мату
выкарыстаны
звестк
і
аб
глыб
і
н
і
прамярзання
супясчанай
і
лёгкасугл
і
н
і
стай
глебы
да
канца
з
і
мы
.
Агракл
і
матычныя
падвобласц
і
,
у
сваю
чаргу
,
падзелены
на
агракл
і
матычныя
раёны
.
У
аснову
і
х
вылучэння
пакладзены
ф
і
з
і
ка
-
геаграф
і
чныя
раёны
,
падобныя
пам
і
ж
сабой
тыпам
і
рэльефу
і
глебавым
покрывам
,
як
і
я
з
'
я
ў
ляюцца
вядучым
і
фактарам
і
прыроднага
асяроддзя
.
Абагульняючы
адзначанае
,
можна
зраб
і
ць
выснову
,
што
кл
і
мат
Беларус
і
мякк
і
і
багаты
на
атмасферныя
ападк
і
.
Кл
і
матычныя
ў
мовы
рэспубл
і
к
і
спрыяюць
не
тольк
і
росту
і
разв
і
ццю
прыроднай
расл
і
ннасц
і
,
вырошчванню
сельскагаспа
-
дарчых
культур
,
але
разам
з
тым
і
акты
ў
наму
разв
і
ццю
занальных
працэса
ў
глеба
ў
тварэння
.
Р
а
с
л
і
н
н
а
с
ц
ь
.
Расл
і
ннае
покрыва
як
фактар
глеба
ў
тварэння
таксама
адыгрывае
важную
ролю
ў
фарм
і
раванн
і
глеба
ў
Беларус
і
.
Самая
гало
ў
ная
ў
ласц
і
васць
глебы
–-
яе
прыродная
ў
радл
і
васць
–-
гэта
вын
і
к
узаемнай
дзейнасц
і
ў
с
і
х
б
і
ялаг
і
чных
фактара
ў
глеба
ў
тварэння
.
Асабл
і
ва
вял
і
кае
значэнне
расл
і
ннасц
і
ў
фарм
і
раванн
і
важнейшай
саста
ў
ной
частк
і
глебы
–-
яе
арган
і
чнага
рэчыва
.
Характар
накопленага
ў
верхн
і
м
сло
і
пароды
арган
і
чнага
рэчыва
залежыць
ад
х
і
м
і
чнага
саставу
расл
і
н
і
ад
умо
ў
перапрацо
ў
к
і
і
х
адмерлых
частак
.
Рэспубл
і
ка
Беларусь
размяшчаецца
ў
зоне
лясо
ў
і
падзяляецца
на
тры
лясныя
падзоны
:
i
дубова
-
цёмнахвойныя
лясы
Паазер
'
я
,
цэнтральнай
частк
і
Беларускай
грады
і
Аршанска
-
Маг
і
лё
ў
скага
плато
;
i
грабава
-
дубова
-
цёмнахвойныя
лясы
заходняй
частк
і
Беларускай
грады
;
i
шыракал
і
ста
-
сасновыя
лясы
Палесся
.
У
цяперашн
і
час
лясы
займаюць
тольк
і
32,9 %
агульнай
плошчы
рэспубл
і
к
і
,
а
астатняя
тэрыторыя
ў
зарана
або
пакрыта
лугавой
і
балотнай
расл
і
ннасцю
.
Самай
пашыранай
пародай
у
лясах
Беларус
і
з
'
я
ў
ляецца
сасна
.
Непатрабавальная
да
глебы
і
в
і
льгац
і
,
яна
займае
56,3 %
лясной
плошчы
.
На
друг
і
м
месцы
стаяць
беразняк
і
(15,7 %),
затым
чорнаалешн
і
кавыя
лясы
(9,7 %),
ельн
і
к
і
(9,1 %)
і
дубравы
(5,4 %).
Шэраалешн
і
к
і
,
ас
і
нн
і
к
і
,
л
і
пняк
і
і
і
ншыя
пароды
складаюць
тольк
і
каля
4 %
лесапакры
-
тай
плошчы
.
Найбольшыя
плошчы
лясо
ў
сканцэнтра
-
ваныя
ў
па
ў
днёвай
і
па
ў
днёва
-
заходняй
частках
рэспубл
і
к
і
,
дзе
яны
займаюць
лёгк
і
я
паводле
грануламетрычнага
складу
глебы
.
У
раёнах
сугл
і
н
і
стых
адклада
ў
,
асабл
і
ва
лёсападобных
сугл
і
нка
ў
,
ад
былых
лясных
мас
і
ва
ў
застал
і
ся
тольк
і
ад
-
носна
невял
і
к
і
я
ў
частк
і
.
Луг
і
на
тэрыторы
і
Беларус
і
займаюць
каля
15 %
агульнай
плошчы
,
у
тым
л
і
ку
на
долю
поймавых
луго
ў
прыпадае
каля
9 %
і
пазапоймавых
–-
каля
91 %.
Характар
прыроднай
расл
і
ннасц
і
цесна
звязаны
з
фарм
і
раваннем
глебавага
покрыва
.
Комплекс
фактара
ў
знешняга
асяроддзя
абумо
ў
л
і
вае
разв
і
ццё
пэ
ў
най
расл
і
ннасц
і
,
якая
моцна
ў
плывае
на
накапленне
арган
і
чнага
рэчыва
,
яго
распад
і
тым
самым
на
разв
і
ццё
глеба
ў
тваральных
працэса
ў
.
Па
характары
расл
і
ннасц
і
можна
меркаваць
аб
некаторых
уласц
і
васцях
глеба
ў
.
Так
,
сух
і
я
і
бедныя
дзярнова
-
падзол
і
стыя
пясчаныя
глебы
заняты
сасновым
і
барам
і
з
добра
разв
і
тым
л
і
шайн
і
кавым
покрывам
.
Разам
з
л
і
шайн
і
кам
і
трапляюц
-
ца
зялёныя
і
мх
і
,
брусн
і
цы
,
талакнянка
,
верас
,
а
ў
сян
і
цы
палеская
і
авечая
.
Бары
брусн
і
чныя
і
бары
верасковыя
вырастаюць
на
дзярнова
-
падзол
і
стых
часова
зал
і
шне
ў
в
і
льготненых
пясчаных
глебах
.
Сасняк
і
і
ельн
і
к
і
-
зеленамошн
і
к
і
прыста
-
саваныя
да
глеба
ў
,
як
і
я
разв
і
ваюцца
пры
тым
жа
ў
в
і
льгатненн
і
на
больш
багатых
,
звязных
паводле
грануламетрычнага
складу
пародах
,
як
і
я
падсц
і
лаюцца
марэнным
і
або
азёрна
-
ледав
і
ковым
і
сугл
і
нкам
і
і
гл
і
нам
і
.
Дзярнова
-
падзол
і
стыя
глеяватыя
глебы
звычайна
заняты
барам
і
і
ельн
і
кам
і
-
чарн
і
чн
і
кам
і
,
к
і
сл
і
чна
-
зеленамошным
і
дубравам
і
,
а
таксама
арлякова
-
чарн
і
чным
і
і
к
і
сл
і
чна
-
сн
і
ткавым
і
асацыяцыям
і
.
На
багатых
дзярнова
-
перагнойна
-
карбанатных
глебах
разв
і
ваюцца
складаныя
мнагаярусныя
лясы
,
ялова
-
грабавыя
дубравы
,
грабавыя
дубравы
з
арэшн
і
кавым
,
брызгл
і
навым
і
чаромхавым
падлескам
.
На
дзярнова
-
глеяватых
і
дзярнова
-
карбанатных
глеяватых
глебах
,
як
і
я
сфарм
і
равал
і
ся
на
карбанатных
глеба
ў
тваральных
пародах
або
пры
бл
і
зк
і
м
узро
ў
н
і
жорстк
і
х
грунтавых
вода
ў
,
лясы
складзены
з
шыракал
і
ста
-
яловых
дубра
ў
і
чорнаалешн
і
ка
ў
.
У
так
і
х
лясах
вельм
і
разв
і
ты
падлесак
,
а
травяное
покрыва
бага
-
тае
і
разнастайнае
.
Пазапоймавыя
луг
і
падзяляюцца
на
сухадольныя
і
н
і
з
і
нныя
.
Сухадолы
нармальнага
ў
в
і
льгатнення
аб
'
ядно
ў
ваюць
луг
і
на
дзярнова
-
падзол
і
стых
а
ў
таморфных
,
часова
зал
і
шне
ў
в
і
льготненых
і
глеяватых
глебах
.
Асно
ў
ным
і
расл
і
нным
і
асацыяцыям
і
на
сухадольных
лугах
з
'
я
ў
ляюцца
злакава
-
разнатра
ў
ныя
і
разнатра
ў
на
-
злакавыя
з
той
ц
і
і
ншай
доляй
бабовых
расл
і
н
.
Злак
і
прадста
ў
лены
дрыжн
і
кам
,
пахучым
каласком
,
мятл
і
цай
звычайнай
,
чырвонай
а
ў
сян
і
цай
,
с
іў
цом
і
і
нш
.
З
бабовых
расл
і
н
часцей
трапляюцца
канюшыны
лугавая
і
па
ў
зучая
,
чына
лугавая
,
гарошак
мышыны
і
рутв
і
ца
рагатая
.
Разнатра
ў
е
прадста
ў
лена
званцом
,
крап
і
нцом
,
крыва
ў
н
і
кам
,
дубро
ў
кай
гус
і
най
,
лугавым
вас
і
льком
,
марунай
,
святаянн
і
кам
і
і
нш
.
І
ншы
раз
у
травасто
і
сустракаюцца
асок
і
:
заечая
,
л
і
с
і
ная
,
пясчаная
,
калх
і
дская
.
Н
і
з
і
нныя
пазапоймавыя
луг
і
размяшчаюцца
на
глебах
грунтавога
ў
в
і
льгатнення
:
дзярнова
-
глеяватых
і
дзярнова
-
глеевых
.
Асно
ў
ныя
расл
і
нныя
групо
ў
к
і
–-
разнатра
ў
на
-
злакавыя
,
злакава
-
дробнаасаковыя
,
радзей
с
і
тавыя
;
злак
і
–-
мятл
і
ца
белая
,
метлюжок
,
а
ў
сян
і
ца
лугавая
,
вострыца
;
асок
і
–-
звычайная
,
пра
-
сяная
,
жо
ў
тая
і
дз
і
рван
і
стая
;
разнатра
ў
е
–-
ракавыя
шыйк
і
,
падвей
шматкаласко
-
вы
,
казяльцы
,
маруна
.
Часта
нара
ў
не
з
травам
і
багата
разв
і
ты
зялёныя
і
мх
і
.
Травасто
і
поймавых
луго
ў
складзены
буйным
і
злакам
і
з
вял
і
кай
удзельнай
вагой
асок
і
с
і
тавых
,
нешматл
і
к
і
м
і
бабовым
і
расл
і
нам
і
і
амаль
по
ў
най
адсутнасцю
мохавага
покрыва
.
У
пойме
Нёмана
пераважаюць
разнатра
ў
на
-
дробназлакавыя
луг
і
з
мятл
і
цай
тонкай
,
пахучым
каласком
і
с
іў
цом
.
Балотная
расл
і
ннасць
адрозн
і
ваецца
своеасабл
і
вым
комплексам
.
Найбольш
багатая
расл
і
ннасць
н
і
з
і
нных
балот
,
якая
прадста
ў
лена
лясным
і
,
кустовым
і
,
травяным
і
і
мохавым
і
асацыяцыям
і
.
Лясныя
асацыяцы
і
н
і
з
і
нных
балот
складзены
бярозавым
і
,
чорнаалешн
і
кавым
і
,
саснова
-
бярозавым
і
,
радзей
яловым
і
лясам
і
і
на
-
земным
покрывам
з
г
і
пнавых
асок
і
сфагнавых
і
мхо
ў
.
Вярховыя
балоты
прадста
ў
лены
лясным
і
і
бязлесным
і
кусц
і
кава
-
падвейна
-
сфагнавым
і
асацыяцыям
і
.
Лясная
расл
і
ннасць
складзена
з
сасны
вышынёй
ад
2
да
8
м
.
У
кусц
і
кавым
ярусе
распа
ў
сюджаны
падбел
,
багун
,
буяк
і
,
і
ншы
раз
верас
,
карл
і
кавая
бяроза
.
Па
сфаг
-
навым
дыване
растуць
журав
і
ны
,
рас
і
ца
,
вадзян
і
ца
,
падвей
похвенны
.
23.3.
КЛАСІФІКАЦЫЯ
І
ХАРАКТАРЫСТЫКА
ТЫПАЎ
ГЛЕБАЎ
БЕЛАРУСІ
Першыя
звестк
і
аб
клас
і
ф
і
кацы
і
глеба
ў
Беларус
і
з
'
яв
і
л
і
ся
ў
працы
прафесара
В
.
Г
.
Касатк
і
на
“
Аб
глебах
Беларус
і
”,
надрукаванай
у
1923
г
.,
у
якой
паказана
,
што
для
рэспубл
і
к
і
занальным
і
глебам
і
з
'
я
ў
ляюцца
падзол
і
стыя
.
Ступень
ападзоленасц
і
і
х
звязана
з
грануламетрычным
складам
і
ў
мовам
і
залягання
па
рэльефу
.
Пры
гэтым
моцна
-
і
сярэднепадзол
і
стыя
глебы
был
і
вылучаны
на
сугл
і
н
і
стых
пародах
,
на
супясчаных
і
пясчаных
,
як
і
я
падсц
і
лаюцца
марэнным
сугл
і
нкам
, –-
глыбока
ападзоленыя
,
а
на
магутных
пясках
–-
скрытападзол
і
стыя
(“
баравыя
глебы
”).
Я
.
Н
.
Афанасье
ў
(1926)
на
аснове
абагульнення
матэрыяла
ў
рэкагнасцы
-
ровачных
глебавых
даследавання
ў
адзначае
,
што
на
ў
с
і
х
павышаных
участках
рэльефу
сфарм
і
равал
і
ся
падзол
і
стыя
глебы
.
У
залежнасц
і
ад
грануламетрычнага
складу
глеба
ў
тваральных
парод
яны
падзяляюцца
на
слаба
-,
сярэдне
-
і
моцнападзол
і
стыя
.
Я
.
Н
.
Афанасье
ў
,
Г
.
І
.
Пратасеня
,
А
.
Г
.
Мядзведзе
ў
у
сумес
-
най
працы
(1933),
прысвечанай
аграх
і
м
і
чнай
характарыстыцы
глеба
ў
Беларус
і
,
ад
-
значаюць
,
што
фарм
і
раванне
глеба
ў
рэспубл
і
к
і
адбываецца
пад
уздзеяннем
дзяр
-
нова
-
лугавога
,
падзол
і
стага
,
балотнага
і
саланчаковага
працэса
ў
.
У
падрыхтаванай
пад
рэдакцыяй
І
.
С
.
Луп
і
нов
і
ча
і
П
.
П
.
Рагавога
манаграф
іі
(1952),
якая
падагульняе
глебавыя
даследаванн
і
за
м
і
нулыя
25—30
гадо
ў
,
вылуча
-
ецца
шэсць
тыпа
ў
глеба
ў
–-
дзярновыя
,
дзярнова
-
падзол
і
стыя
,
забалочаныя
,
дзярнова
-
балотныя
,
тарфяна
-
балотныя
,
алюв
і
яльна
-
лугавыя
.
Сярод
і
х
найбольш
по
ў
на
ахарактарызаваны
дзярнова
-
падзол
і
стыя
і
дзярнова
-
падзол
і
стыя
забалоча
-
ныя
глебы
,
як
і
я
сфарм
і
равал
і
ся
пад
уплывам
занальных
працэса
ў
глеба
ў
тварэння
.
Значнай
падзеяй
у
г
і
сторы
і
вывучэння
глеба
ў
Беларус
і
з
'
яв
і
л
і
ся
буйнамаш
-
табныя
глебавыя
даследаванн
і
ў
с
і
х
калгаса
ў
і
са
ў
гаса
ў
кра
і
ны
(1958—1964).
Згод
-
на
клас
і
ф
і
кацы
і
А
.
Г
.
Мядзведзева
,
М
.
П
.
Булгакава
,
Ю
.
І
.
Га
ў
рыленк
і
(1960),
гле
-
бы
з
дыференцыраваным
проф
і
лем
аднесены
да
падзол
і
стых
і
дзярнова
-
падзол
і
стых
забалочаных
з
падзелам
і
х
на
тры
падтыпы
па
ступен
і
ападзольвання
.
Глебы
,
як
і
я
маюць
у
проф
і
л
і
адзнак
і
г
і
драмарф
і
зму
,
аднесены
да
тыпу
дзярнова
-
падзол
і
стых
забалочаных
з
раздзяленнем
і
х
на
тры
падтыпы
(
часова
зал
і
шне
ў
в
і
льготненыя
,
глеяватыя
і
глеевыя
).
Вял
і
к
і
ў
клад
у
разв
і
ццё
клас
і
ф
і
кацы
і
глеба
ў
кра
і
ны
ў
несл
і
навуко
ў
цы
-
глебазна
ў
цы
М
.
І
.
Смяян
,
Т
.
А
.
Раманава
,
І
.
М
.
Салавей
,
як
і
я
ў
першыню
ахарактарызавал
і
бурыя
лясныя
глебы
Беларус
і
,
вылучаныя
на
яе
тэрыторы
і
,
правял
і
дэталёвае
даследаванне
па
ў
г
і
драморфных
і
г
і
драморфных
,
у
тым
л
і
ку
і
поймавых
,
глеба
ў
.
У
адпаведнасц
і
з
падрыхтаваным
і
метадычным
і
ў
казанням
і
“
Палявое
дасле
-
даванне
і
картаграфаванне
глеба
ў
Беларус
і
” (
пад
рэдакцыяй
М
.
І
.
Смяяна
,
Т
.
М
.
Пучкаровай
,
Г
.
А
.
Ржэвуцкай
; 1990)
на
тэрыторы
і
рэспубл
і
к
і
вылучаны
на
-
ступныя
генетычныя
тыпы
глеба
ў
:
1)
дзярнова
-
карбанатныя
;
2)
бурыя
лясныя
;
3)
падзол
і
стыя
;
4)
дзярнова
-
падзол
і
стыя
;
5)
дзярнова
-
падзол
і
стыя
забалочаныя
;
6)
балотна
-
падзол
і
стыя
;
7)
дзярновыя
забалочаныя
;
8)
тарфяна
-
балотныя
н
і
з
і
нныя
;
9)
тарфяна
-
балотныя
верхавыя
;
10)
алюв
і
яльныя
(
пойменныя
)
дзярновыя
;
11)
алюв
і
яльныя
балотныя
;
12)
антрапагенныя
.
Генетычны
тып
з
'
я
ў
ляецца
гало
ў
най
таксанам
і
чнай
адз
і
нкай
клас
і
ф
і
кацы
і
.
У
аснову
яго
вылучэння
пакладзена
будова
глебавага
проф
і
лю
,
якая
адлюстро
ў
вае
аднатыпнасць
працэса
ў
глеба
ў
тварэння
.
Больш
н
і
зк
і
м
і
ў
зро
ў
ням
і
клас
і
ф
і
кацы
і
глеба
ў
Беларус
і
з
'
я
ў
ляюцца
падтыпы
,
роды
,
в
і
ды
і
разнав
і
днасц
і
.
Падтыпы
вылучаюцца
паводле
змянення
глебавага
проф
і
лю
,
абумо
ў
ленага
рознай
ступенню
прая
ў
лення
працэсу
,
як
і
накладваецца
на
папярэдн
і
;
роды
–-
па
-
водле
генез
і
су
і
характару
будовы
глеба
ў
тваральных
парод
;
віды
–-
паводле
выя
ў
ленасц
і
адзнак
,
як
і
я
характарызуюць
асно
ў
ны
элементарны
працэс
;
разнавіднасці
–-
паводле
грануламетрычнага
складу
глеба
ў
тваральных
і
подсц
і
льных
парод
.
Дзярнова
-
карбанатныя
глебы
.
Займаюць
невял
і
к
і
я
плошчы
(0,1 %)
ворыва
і
распа
ў
сюджаны
ў
выглядзе
дробных
лап
і
н
сярод
дзярнова
-
падзол
і
стых
глеба
ў
у
розных
рэг
і
ёнах
рэспубл
і
к
і
.
Фарм
і
руюцца
гэтыя
глебы
на
карбанатных
пародах
або
пры
неглыбок
і
м
і
х
заляганн
і
ў
а
ў
таморфных
умовах
пад
уплывам
дзярновага
працэсу
глеба
ў
тварэння
.
Да
карбанатных
парод
на
Беларус
і
належаць
:
вапняковыя
адклады
карэннага
залягання
;
прэснаводныя
(
другасныя
)
утварэнн
і
ў
выглядзе
мергелю
,
амергелёваных
парод
і
вапняковых
туфа
ў
;
карбанатная
марэна
.
Коль
-
касць
карбаната
ў
(
СаСО
3
)
у
гэтых
пародах
складае
ад
35--40
да
80--95%.
Нягледзячы
на
прамы
ў
ны
тып
воднага
рэжыму
,
вышчалочванне
карбаната
ў
з
верхняга
гумусавага
гарызонта
ў
н
і
жн
і
я
нязначнае
.
Арган
і
чныя
к
і
слоты
ў
гэтых
глебах
нейтрал
і
зуюцца
і
ў
твараюць
сол
і
,
як
і
я
замацо
ў
ваюцца
ў
верхн
і
х
гарызон
-
тах
.
Гэта
спрыяе
накапленню
гумусу
,
насычанага
карбанатам
і
.
Марфолага
-
генетычная
будова
і
ў
ласц
і
васц
і
дзярнова
-
карбанатных
асвоеных
глеба
ў
паказаны
на
рыс
. 37.
Магутнасць
гумусавага
гарызонта
звычайна
больш
за
25
см
,
а
колькасць
гумусу
–- 3—5 %
і
больш
.
Гумусавы
гарызонт
мае
камякавата
-
зярн
і
стую
агранам
і
чна
кашто
ў
ную
структуру
і
добрыя
водна
-
ф
і
з
і
чныя
ў
ласц
і
васц
і
.
Рэакцыя
асяроддзя
гэтага
гарызонта
часцей
за
ў
сё
слабак
і
слая
або
нейтральная
.
Для
гэтых
глеба
ў
характэрна
высокая
ём
і
стасць
паглынання
і
сту
-
пень
насычанасц
і
кальцыем
і
магн
і
ем
.
Па
ная
ў
насц
і
і
лу
і
х
і
м
і
чных
уласц
і
васцях
генетычны
проф
і
ль
дзярнова
-
карбанатных
глеба
ў
не
дыферэнцыраваны
або
ды
-
ферэнцыраваны
вельм
і
слаба
.
У
залежнасц
і
ад
ступен
і
выя
ў
ленасц
і
працэсу
глеба
ў
тварэння
дзярнова
-
карбанатныя
глебы
падзяляюцца
на
тры
падтыпы
:
тыповыя
,
вышчалачаныя
і
ападзоленыя
.
Тыповыя
дзярнова
-
карбанатныя
глебы
сустракаюцца
пераважна
ў
Гомель
-
скай
і
Брэсцкай
абласцях
і
прымеркаваны
да
амергелёваных
лёсападобных
сугл
і
нка
ў
н
і
зкага
м
і
жрэчча
Прыпяць
–
Сцв
і
га
.
Невял
і
к
і
м
і
ў
часткам
і
яны
трапляюц
-
ца
таксама
ў
В
і
цебскай
,
Гродзенскай
,
Маг
і
лё
ў
скай
і
М
і
нскай
абласцях
у
месцах
бл
і
зкага
залягання
вапняко
ў
,
мелу
,
далам
і
ту
і
і
ншых
карбанатных
парод
.
Магутнасць
гумусавага
гарызонта
тыповых
дзярнова
-
карбанатных
глеба
ў
да
-
сягае
0,5
м
і
больш
.
Для
яго
характэрна
чорная
або
цёмна
-
шэрая
афарбо
ў
ка
,
зярн
і
стая
структура
.
Зак
і
панне
ад
салянай
к
і
слаты
наз
і
раецца
на
паверхн
і
або
ў
межах
гумусава
-
акумуляты
ў
нага
гарызонта
,
як
і
разв
і
ваецца
непасрэдна
на
карба
-
натнай
пародзе
.
Колькасць
гумусу
самая
вял
і
кая
і
складае
4—6 %,
г
і
драл
і
тыч
-
ная
к
і
слотнасць
– 0,5—1,7
м
.
экв
/100
г
глебы
,
а
насычанасць
асновам
і
–- 90—99 %.
Дзярнова
-
карбанатныя
вышчалачаныя
глебы
разам
з
перагнойным
гары
-
зонтам
у
проф
і
л
і
маюць
і
пераходны
гарызонт
В
.
Разв
і
ваюцца
часцей
за
ў
сё
на
па
-
родах
,
як
і
я
характарызуюцца
невял
і
кай
колькасцю
СаСО
3
(
прэснаводныя
вапня
-
ковыя
і
марэнныя
адклады
).
Пры
вывучэнн
і
гэтых
глеба
ў
адзнак
і
вышчалочвання
выя
ў
лены
ў
н
і
жняй
частцы
гарызонта
А
або
ў
самай
верхняй
частцы
гарызонта
В
.
Тут
мае
месца
некаторае
зн
і
жэнне
валавой
колькасц
і
СаО
, MgO, Fe
2
O
3
і
адноснае
накапленне
SiO
2
.
Колькасць
гумусу
ў
дзярнова
-
карбанатных
вышчала
-
чаных
гле
-
бах
складае
3—5 %,
а
насычанасць
асновам
і
ў
зрастае
ад
60 %
у
гуму
-
савым
га
-