Файл: азастан аумаындаы тас асырына атысты археологиялы ескерткіштерді ашылуы.docx
ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 05.12.2023
Просмотров: 352
Скачиваний: 1
ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.
деген атпен кездеседі. Барлық жағынан алып қарағанда, «половецтер» терминін екі мағынада: дәл кумандарды білдіретін нақты және бүкіл қыпшақ тайпалары бірлестігіне қолданылған кең көлемдегі мағынада түсіну керек. Алайда жылнамаларда бұл мағыналары ажыратылмаған. Қыпшақтардың этникалық жер аумағы. Қыпшақтардың этникалық жер аумағының қалыптасу үрдісі этностың негізгі қоныстанған аймағының анықталуымен мейлінше тікелей байланысты.
Қимақ қағанының қол астында болған кең-байтақ жер XI ғасырдың басында әулеттік елбөрі руынан шыққан хандар бастаған қыпшақ шонжарларының қолына толық көшті.
24.Найман,керейіт,меркіт,жалайырлар туралы деректердің мәліметтері.
Кейбір зерттеушілердің айтуынша, “Меркіттер” атауы Мэргэд (Мерген – түбір сөзі де, “д” – тунгус-моңғолша көптік жалғауы) ұғымынан шыққан. Өйткені Меркіттер “құралайды көзден атқан” хас мергендер болған. Рашид ад-Диннің айтуынша, Меркіттер ерте орта ғасырда мемлекет құрған. Олар 9 – 10 ғасырларда “Цзубу” одағына қарайтын 18 тайпа құрамында қидан билігінде болған. Байкөлден (Байкал) Селенга өзенңнің орта бойы Орхонға дейін, Бүрэн жотасы, Хан тауы, Қасқа бүркіт жотасы, Ноян, Дэлгэрхан жотасын мекендеген. Үш меркіт одағы (Мэә-Ли-Зи) 11 – 12 ғасырларда ерте мемлекеттік құрылым (ұлыс) деңгейіне көтерілді. Ұлысты Тудур Билге Чигин басқарып тұрған шақта әскері үш топқа бөлінген. Меркіттер көрші наймандармен тату-тәтті өмір сүрді. Керейттер (керейлер) Меркіттерді төрт дүркін шапқан. Шыңғыс хан бастаған боржигендер тарих сөресіне шыққан тұста оларға ең әуелі қарсылық көрсеткен Меркіттер болды. Олар 1178 жылы Тэмужиннің (Шыңғыс хан) жаңа түскен келіншегі қоңырат қызы Бөртені қолға түсірді. 1179 жылы Шыңғыс хан Меркіттер ордасына тұтқиылдан шабуыл жасады. Бұл тарихта Бугур-Кегер шайқасы деп аталды. Осы шайқастан кейін Меркіттер Орталық Азиядан ығыстырыла бастады. Тоқтыбек бастаған Меркіттер 1205 жылға дейін моңғолдарға қарсылық көрсетіп, қазіргі Солтүстік Қазақстан жеріне шегінді. 1218 жылы меркіттерді қуып барған Шыңғыс ханның ұлы Жошы Ырғыз өзені бойында қыпшақтармен соғысып, Хорезм шаһәскерлерімен кездесті.
Найман,керейіт,жалайырлар
олар мемлекеттiлiк бастауларына үлес қосты. Найман тайпалар одағы VIII ғасырдың орта кезiнде Ертiстің жоғары тұсы мен Орхон өзенінің аралығында сегiз-оғыз атаумен пайда болған.
Сегiз-оғыздар Хангайдың батысынан Тарбағатайға дейiнгi жердi алып жатты. Х-ХІІ ғасырдың басында наймандар Ляо империясына тәуелдiлiкте едi. Керейiттер (керейлер) мен меркiттермен одақтасқан наймандар iрi мемлекетті құрылымға айналды. Наймандар өздерiн қоршаған көшпелi және отырықшы-егiншi этностармен, әсiресе қаңлылармен өте тығыз этникалық саяси және мәдени байланыс орнатты.
1125 жылы Қидан мемлекетi күйрегеннен кейiн, оның орнынан бiрнеше мемлекеттік бiрлестiктер құрылды. Олардың арасынан жетекшiлiк рөл керейiт хандарының қолына көштi. Керейiттер туралы алғашқы мәлiметтер Х ғасырдың басында кездеседі. Олар Шыңғысхан шапқыншылығына дейінгі кездерде Моңғолия мен Алтай аумағына үстемдiк еткен. Жалайырлар Шыңғыс хан империясының өрлеу кезiне қарай қазіргі Моңғолия жерінің Хилок және Орхон сағасы аймағын мекендеген. Наймандар, керейiттер, жалайырлар құрған ұлыстар — алғашқы феодалдық мемлекеттік құрылымдардың бір көрінісі болып табылады. Ұлыс ру да, тайпа да емес, ол рулық-тайпалық институттардан жоғары тұрады. «Ұлыс» ұғымы ол кезде «халық" дегендi бiлдiрген.
25. Түркілер өркениеті және Ұлы жібек жолы.
Біздің заманымыздың I мыңжылдығында Евразиялык аймактарда этикалык орта едәуір өзгерістерге ұшырайды, II-V ғасырларда ғұн тайпаларының Қазакстан, Орта Азия жане Шыгыс Еуропага ұлы қоныс аударуы, бұл жерлердің этникалык жане саяси картасына едәуір өзгерістер енгізді. жаппай келе басталу байкалды. Казахстан территориясына Түркі халыктарыдың Ең алғашқы «түрк» атауы- қытай жазбаларында 542 жылдан бастап туцзюе( қытайдың солтүстігіндегі Вэй княздігіне туцюе жыл сайын шабуыл жасайды), соғды жазбаларында турк, арабтарда тюрк, орыс торк деген атаулармен бергілы бола бастады. Түркі генеологиясының қышпақ, кыргыз, теле (огыздар), жалпы орта Азия халықтарының этногенезінің қалыптасуына әсер етті. (Аңыз бойынша түркі халыктарын Каскырдан, Кыпшактарды құстан жаралган деп сипаттады) Сонымен, IV гасырда түркі тілдес теле (тирек) тайпалар одағы монголиядан Орта Азиядагы Әмудария өзенінің бойына кең байтак аймакты коныстанды. Олардың орнына VI-X гасырларда Қазақ жеріндегі алгашкы феодалдык мемлекеттер Көне жане Батыс Typik каганаттары калыптасты. Біздің заманымыздың бір мың жылдыгындагы Орталык Азия жерінде мекендеген тайпалар одактарының тарихы осы түрік тайпаларымен өзара тығыз байланыста болды. «Түрік» деген ат алгаш рет 542ші жылы аталады. Кытайдың батысында орналаскан Вэй княздігіне туцюе жыл сайын шабуыл жасап, ойрандап отырғандығы айтылған. Қытайлар түріктерді сюнну- ғұндар деп атаған, мұның өзі түріктердің Ғұн тайпаларының жалғасы екенін көрсетеді
Ал Ертедегі түрік дінінің негізі Көкке(Тәңірге) сыйыну. Құдырет деп есептелген бул күштің негізгісі Көк болды. Көкке табынуды аспанга табыну деп түсіну дурыс емес, аспандагы куш иесіне табынды, ягни Көктегі тәңірге Тәңірге табынуды адамзат баласы тарихындағы алғашқы монотеистік дін (жалгыз Кудайга табыну) деп те атауға болады. Түріктердің нанымы бойынша Көктен кейінгі желеп- жебеуші әйел тәңрісі- Ұмай ана. Ол – отбасы мен - балашаганы коргаушы. Ұмай Typik тайпалары сыйынган құдіретті 3 күштің бірі болган. Ол туралы атакты аскер басшылары Тоныкөктің құрметiне орнатылган ескерткіште жазылган - "Көк, ұмай (құдай), Жер-Су, міне бізге жеңіс сыйлаған осылар деп ойлау керек", -деген сөздерден көруге болады. Түркі тайпалары күнге, айга, жулдьздарга табынган. Жыртқыш аңдардың ішінде бөріге (қасқыр) табынып, оларды ”көк бөрі” деп атаган.
26. Қазақстанның түркі дәуіріндегі ортағасырлық сәулет ескерткіштері.
Сәулет өнері ескерткіштері — оны жасаған қоғамнын өмірі туралы аса бай ақпарат көзі. Өнердің және құрылыс техникасының ескерткіштері болумен қатар, олар дәуірдің эстетикалық нормалары, идеологиясы туралы, ғылыми-техникалық мүмкіншіліктің дамуы туралы, мәдени қарым-қатынастар туралы, құрылыс қоленерінің ұйымдастырылуы мен деңгейі туралы айқын түсінік береді. Оңтүстік Қазақстан мен Жетісуда қазіргі кезге дейін сақталған архитектуралық құрылыстар саны көп емес және мұсылмандық орта ғасырлар дәуірімен шектелген. Сондықтан сәулет енері тарихының жалпы проблемаларын шешу, архитектуралық-көркемдік бейне эволюциясын ашып көрсету, сәулет өнері дамуының зандылыктарын зерттеу көбінесе сәулет енері ескерткіштерін археологиялық зертгеуге байланысты. Сәулет өнері археологиялық қазба жұмыстарында табылған ескерткішерде, тіпті тас дәуірі ескерткіштерінің өзінен-ақ ұшырасып, одан кейінгі кезендерде барған сайын ұлғая береді. Ол адамның материалдық жәнерухани мәдениет сапаларын біріктіретін жасампаздыққызметінің ерекше түрі — «пайданың, беріктік пен әсемдіктің» ұштастырылуы болып табылады. Қалаларда еңселі ғибадатхана және діни ғимараттарболған. Ақбешім мен Суябтан екі будда ғибадатханасытолық қазып ашылды, олардың мерзімі ВЫЫ ғасырдың аяғы — ВЫЫЫ ғасырдың басы депбелгіленді. Бірінші Акбешім ғибадатханасы тікбұрышты етіп жоспарланған. Көлемі 76х22 м. Ол мінажат ететін орын мен галереядан тұрады, оларғааула жақтан үш орамды баспалдақ апарады. Мінажаторны жанындағы сегіз бағаналы залдың төбесітегістеліп жабылған. Шығыс жағына тұрғылықтыжәне шаруашылық мақсатындағы қақпалықұрылыстар орналасқан. Олардың жүйесінешаршьшап жоспарланған кішкене шіркеу қосылған. Дәліздің қабырғаларын бойлай жасалған туғырлар мен сокілерге мүсіндер қойылынты. Кіреберістегі целладаекі жағында сатылы екі тұғыр тұр, оларға аяғынсалбыратып отырған Будданың мүсіндері қойылғанболса керек. Мінажат орнының еденінениконостастың Будда бейнеленіп, алтын жалатылғанқаңылтырлары (9) табылды. Жетісудың несториан-христиандары ғибадатханаларының архитектурасыжөнінде Ақбешім қала орны шахристаныныңсолтүстік-батыс бөлігінен аршылған шіркеуденаңғаруға болады. Жоспарлануы жөнінде бұл — кіреберісі арқамен көркемделген тік бұрыштығимарат. Оның көлемі 36х15 м. Үй ұзын жағынанбатыстан шығысқа қаратылған; батыс жағында аула бар, оның қабырғаларын бойлай бастапқыда жаппажасалған. Шығыс жағында шіркеудің өзі орналасқан.
27.Түркі мәдениетіндегі ауызша дәстүр. Әл-Фараби, Жүсіп Баласағұн, Махмуд Қашқари, Ахмет Яссауи шығармаларының әлемдік маңызы.
Көне түркі жазуы, түркі руникалық жазба ескерткіштері – 7–9 ғасырлардағы көне түркі ойма жазулары мен қолжазбалары, көне түркі әліпбиіндегі әр алуан мәтіндер. Көне түркі жазба ескерткіштері арқылы қазіргі түрік халықтарының көне тілін, тарихын, этногенезін, географиясын, рухани мәдениетін, жазба дәстүрін, әдет-ғұрыптары мен дүниетанымын білуге болады. Әл-Фараби – көрнекті ойшыл, өзінің замандастарының арасындағы ең ірі ғалым, философ және шығыс аристотелизмінің ең ірі өкілі. Өзінің білімділігі мен сауаттылығының арқасында "Екінші Ұстаз" атауына ие болды. Әл-Фарабидің шығармашылық мұрасы орасан зор (150-ге жуық философиялық және ғылыми трактаттар), ал оның айналысқан ғылыми салалары ол – философия мен логика, саясат пен этика, музыка мен астрономия. Ғылыми еңбектерінің ең әйгілісі "Қайырымды қала тұрғындарының көзқарастары жайлы трактат" деп аталады. Оның атақты “Музыка туралы үлкен трактат” деген шығармасы әлемнің көптеген тілдеріне аударылған.
Әбу Насыр әл-Фараби - Өмірі туралы мәліметтер аз сақталған. философиа, математика, медицина, астрономия, астрология, өнертану, әдебиеттану, тіл білімі, тағы басқа ғылым салаларының дамуына зор үлес қосқан. Жүсіп Баласағұнидің есімі әлемдік әдебиет пен мәдениет тарихында "Құтадғу білік" ("Құтты білік") дастаны арқылы қалды. Жүсіп Баласағұни бұл дастанын хижра есебімен 462 жылы, қазірғі жыл санау бойынша 1070 жылда жазып бітірген. Дастанды "хандардың ханы" - Қарахандар әулеті мемлекетінің (942 - 1210) негізін салушы Сүлеймен Арслан ханға (908 - 955) тарту етеді. Жүсіп Баласағұн
Махмұд Қашқари Туған жері, ежелгі үйсіндер құрған, әртүрлі аталған мемлекетінің, қазіргі Қырғызстанжеріндегі Ыстықкөл жағасындағы (кей деректе Шу бойындағы) Барсхан қаласы. Ыстықкөл маңындағы болған Барысхан қаласында әскерилер отбасында дүниеге келген. Қарахан әулетінен. · Қашқарда, Бағдатта білім алған. Византия, Түркия, Қытай және басқа елдерді аралаған. Түркі тілімен қатар, араб және парсы тілдерінде де еңбектер жазған. «Диуанилұғат ат-түрік» - Қ. ең ұлы шығармасы.
Қожа Ахмет Ясауи – 1093 жылы туылған түркістандықғұлама, әулие. Қожа Ахмет Ясауидің арғы тегі қожаларәулеті. Әкесі – Исфиджабта даңққа бөленген әулие, Әзірет Әлінің ұрпағы Шейх Ибраһим. Анасы – Мұсашейхтың қызы Айша (Қарашаш ана). Мұса шейх те Исфиджабта әулиелігімен танылған. Кейбір деректердеҚожа Ахмет Ясауидың Ибраһим атты ұлы мен ГауhарХошназ (Жауhар Шахназ) атты қызының болғандығыайтылады. Қожа Ахмет Ясауидың ұрпағы негізінен осы қызынан тарайды.
Қимақ қағанының қол астында болған кең-байтақ жер XI ғасырдың басында әулеттік елбөрі руынан шыққан хандар бастаған қыпшақ шонжарларының қолына толық көшті.
24.Найман,керейіт,меркіт,жалайырлар туралы деректердің мәліметтері.
Кейбір зерттеушілердің айтуынша, “Меркіттер” атауы Мэргэд (Мерген – түбір сөзі де, “д” – тунгус-моңғолша көптік жалғауы) ұғымынан шыққан. Өйткені Меркіттер “құралайды көзден атқан” хас мергендер болған. Рашид ад-Диннің айтуынша, Меркіттер ерте орта ғасырда мемлекет құрған. Олар 9 – 10 ғасырларда “Цзубу” одағына қарайтын 18 тайпа құрамында қидан билігінде болған. Байкөлден (Байкал) Селенга өзенңнің орта бойы Орхонға дейін, Бүрэн жотасы, Хан тауы, Қасқа бүркіт жотасы, Ноян, Дэлгэрхан жотасын мекендеген. Үш меркіт одағы (Мэә-Ли-Зи) 11 – 12 ғасырларда ерте мемлекеттік құрылым (ұлыс) деңгейіне көтерілді. Ұлысты Тудур Билге Чигин басқарып тұрған шақта әскері үш топқа бөлінген. Меркіттер көрші наймандармен тату-тәтті өмір сүрді. Керейттер (керейлер) Меркіттерді төрт дүркін шапқан. Шыңғыс хан бастаған боржигендер тарих сөресіне шыққан тұста оларға ең әуелі қарсылық көрсеткен Меркіттер болды. Олар 1178 жылы Тэмужиннің (Шыңғыс хан) жаңа түскен келіншегі қоңырат қызы Бөртені қолға түсірді. 1179 жылы Шыңғыс хан Меркіттер ордасына тұтқиылдан шабуыл жасады. Бұл тарихта Бугур-Кегер шайқасы деп аталды. Осы шайқастан кейін Меркіттер Орталық Азиядан ығыстырыла бастады. Тоқтыбек бастаған Меркіттер 1205 жылға дейін моңғолдарға қарсылық көрсетіп, қазіргі Солтүстік Қазақстан жеріне шегінді. 1218 жылы меркіттерді қуып барған Шыңғыс ханның ұлы Жошы Ырғыз өзені бойында қыпшақтармен соғысып, Хорезм шаһәскерлерімен кездесті.
Найман,керейіт,жалайырлар
олар мемлекеттiлiк бастауларына үлес қосты. Найман тайпалар одағы VIII ғасырдың орта кезiнде Ертiстің жоғары тұсы мен Орхон өзенінің аралығында сегiз-оғыз атаумен пайда болған.
Сегiз-оғыздар Хангайдың батысынан Тарбағатайға дейiнгi жердi алып жатты. Х-ХІІ ғасырдың басында наймандар Ляо империясына тәуелдiлiкте едi. Керейiттер (керейлер) мен меркiттермен одақтасқан наймандар iрi мемлекетті құрылымға айналды. Наймандар өздерiн қоршаған көшпелi және отырықшы-егiншi этностармен, әсiресе қаңлылармен өте тығыз этникалық саяси және мәдени байланыс орнатты.
1125 жылы Қидан мемлекетi күйрегеннен кейiн, оның орнынан бiрнеше мемлекеттік бiрлестiктер құрылды. Олардың арасынан жетекшiлiк рөл керейiт хандарының қолына көштi. Керейiттер туралы алғашқы мәлiметтер Х ғасырдың басында кездеседі. Олар Шыңғысхан шапқыншылығына дейінгі кездерде Моңғолия мен Алтай аумағына үстемдiк еткен. Жалайырлар Шыңғыс хан империясының өрлеу кезiне қарай қазіргі Моңғолия жерінің Хилок және Орхон сағасы аймағын мекендеген. Наймандар, керейiттер, жалайырлар құрған ұлыстар — алғашқы феодалдық мемлекеттік құрылымдардың бір көрінісі болып табылады. Ұлыс ру да, тайпа да емес, ол рулық-тайпалық институттардан жоғары тұрады. «Ұлыс» ұғымы ол кезде «халық" дегендi бiлдiрген.
25. Түркілер өркениеті және Ұлы жібек жолы.
Біздің заманымыздың I мыңжылдығында Евразиялык аймактарда этикалык орта едәуір өзгерістерге ұшырайды, II-V ғасырларда ғұн тайпаларының Қазакстан, Орта Азия жане Шыгыс Еуропага ұлы қоныс аударуы, бұл жерлердің этникалык жане саяси картасына едәуір өзгерістер енгізді. жаппай келе басталу байкалды. Казахстан территориясына Түркі халыктарыдың Ең алғашқы «түрк» атауы- қытай жазбаларында 542 жылдан бастап туцзюе( қытайдың солтүстігіндегі Вэй княздігіне туцюе жыл сайын шабуыл жасайды), соғды жазбаларында турк, арабтарда тюрк, орыс торк деген атаулармен бергілы бола бастады. Түркі генеологиясының қышпақ, кыргыз, теле (огыздар), жалпы орта Азия халықтарының этногенезінің қалыптасуына әсер етті. (Аңыз бойынша түркі халыктарын Каскырдан, Кыпшактарды құстан жаралган деп сипаттады) Сонымен, IV гасырда түркі тілдес теле (тирек) тайпалар одағы монголиядан Орта Азиядагы Әмудария өзенінің бойына кең байтак аймакты коныстанды. Олардың орнына VI-X гасырларда Қазақ жеріндегі алгашкы феодалдык мемлекеттер Көне жане Батыс Typik каганаттары калыптасты. Біздің заманымыздың бір мың жылдыгындагы Орталык Азия жерінде мекендеген тайпалар одактарының тарихы осы түрік тайпаларымен өзара тығыз байланыста болды. «Түрік» деген ат алгаш рет 542ші жылы аталады. Кытайдың батысында орналаскан Вэй княздігіне туцюе жыл сайын шабуыл жасап, ойрандап отырғандығы айтылған. Қытайлар түріктерді сюнну- ғұндар деп атаған, мұның өзі түріктердің Ғұн тайпаларының жалғасы екенін көрсетеді
Ал Ертедегі түрік дінінің негізі Көкке(Тәңірге) сыйыну. Құдырет деп есептелген бул күштің негізгісі Көк болды. Көкке табынуды аспанга табыну деп түсіну дурыс емес, аспандагы куш иесіне табынды, ягни Көктегі тәңірге Тәңірге табынуды адамзат баласы тарихындағы алғашқы монотеистік дін (жалгыз Кудайга табыну) деп те атауға болады. Түріктердің нанымы бойынша Көктен кейінгі желеп- жебеуші әйел тәңрісі- Ұмай ана. Ол – отбасы мен - балашаганы коргаушы. Ұмай Typik тайпалары сыйынган құдіретті 3 күштің бірі болган. Ол туралы атакты аскер басшылары Тоныкөктің құрметiне орнатылган ескерткіште жазылган - "Көк, ұмай (құдай), Жер-Су, міне бізге жеңіс сыйлаған осылар деп ойлау керек", -деген сөздерден көруге болады. Түркі тайпалары күнге, айга, жулдьздарга табынган. Жыртқыш аңдардың ішінде бөріге (қасқыр) табынып, оларды ”көк бөрі” деп атаган.
26. Қазақстанның түркі дәуіріндегі ортағасырлық сәулет ескерткіштері.
Сәулет өнері ескерткіштері — оны жасаған қоғамнын өмірі туралы аса бай ақпарат көзі. Өнердің және құрылыс техникасының ескерткіштері болумен қатар, олар дәуірдің эстетикалық нормалары, идеологиясы туралы, ғылыми-техникалық мүмкіншіліктің дамуы туралы, мәдени қарым-қатынастар туралы, құрылыс қоленерінің ұйымдастырылуы мен деңгейі туралы айқын түсінік береді. Оңтүстік Қазақстан мен Жетісуда қазіргі кезге дейін сақталған архитектуралық құрылыстар саны көп емес және мұсылмандық орта ғасырлар дәуірімен шектелген. Сондықтан сәулет енері тарихының жалпы проблемаларын шешу, архитектуралық-көркемдік бейне эволюциясын ашып көрсету, сәулет өнері дамуының зандылыктарын зерттеу көбінесе сәулет енері ескерткіштерін археологиялық зертгеуге байланысты. Сәулет өнері археологиялық қазба жұмыстарында табылған ескерткішерде, тіпті тас дәуірі ескерткіштерінің өзінен-ақ ұшырасып, одан кейінгі кезендерде барған сайын ұлғая береді. Ол адамның материалдық жәнерухани мәдениет сапаларын біріктіретін жасампаздыққызметінің ерекше түрі — «пайданың, беріктік пен әсемдіктің» ұштастырылуы болып табылады. Қалаларда еңселі ғибадатхана және діни ғимараттарболған. Ақбешім мен Суябтан екі будда ғибадатханасытолық қазып ашылды, олардың мерзімі ВЫЫ ғасырдың аяғы — ВЫЫЫ ғасырдың басы депбелгіленді. Бірінші Акбешім ғибадатханасы тікбұрышты етіп жоспарланған. Көлемі 76х22 м. Ол мінажат ететін орын мен галереядан тұрады, оларғааула жақтан үш орамды баспалдақ апарады. Мінажаторны жанындағы сегіз бағаналы залдың төбесітегістеліп жабылған. Шығыс жағына тұрғылықтыжәне шаруашылық мақсатындағы қақпалықұрылыстар орналасқан. Олардың жүйесінешаршьшап жоспарланған кішкене шіркеу қосылған. Дәліздің қабырғаларын бойлай жасалған туғырлар мен сокілерге мүсіндер қойылынты. Кіреберістегі целладаекі жағында сатылы екі тұғыр тұр, оларға аяғынсалбыратып отырған Будданың мүсіндері қойылғанболса керек. Мінажат орнының еденінениконостастың Будда бейнеленіп, алтын жалатылғанқаңылтырлары (9) табылды. Жетісудың несториан-христиандары ғибадатханаларының архитектурасыжөнінде Ақбешім қала орны шахристаныныңсолтүстік-батыс бөлігінен аршылған шіркеуденаңғаруға болады. Жоспарлануы жөнінде бұл — кіреберісі арқамен көркемделген тік бұрыштығимарат. Оның көлемі 36х15 м. Үй ұзын жағынанбатыстан шығысқа қаратылған; батыс жағында аула бар, оның қабырғаларын бойлай бастапқыда жаппажасалған. Шығыс жағында шіркеудің өзі орналасқан.
27.Түркі мәдениетіндегі ауызша дәстүр. Әл-Фараби, Жүсіп Баласағұн, Махмуд Қашқари, Ахмет Яссауи шығармаларының әлемдік маңызы.
Көне түркі жазуы, түркі руникалық жазба ескерткіштері – 7–9 ғасырлардағы көне түркі ойма жазулары мен қолжазбалары, көне түркі әліпбиіндегі әр алуан мәтіндер. Көне түркі жазба ескерткіштері арқылы қазіргі түрік халықтарының көне тілін, тарихын, этногенезін, географиясын, рухани мәдениетін, жазба дәстүрін, әдет-ғұрыптары мен дүниетанымын білуге болады. Әл-Фараби – көрнекті ойшыл, өзінің замандастарының арасындағы ең ірі ғалым, философ және шығыс аристотелизмінің ең ірі өкілі. Өзінің білімділігі мен сауаттылығының арқасында "Екінші Ұстаз" атауына ие болды. Әл-Фарабидің шығармашылық мұрасы орасан зор (150-ге жуық философиялық және ғылыми трактаттар), ал оның айналысқан ғылыми салалары ол – философия мен логика, саясат пен этика, музыка мен астрономия. Ғылыми еңбектерінің ең әйгілісі "Қайырымды қала тұрғындарының көзқарастары жайлы трактат" деп аталады. Оның атақты “Музыка туралы үлкен трактат” деген шығармасы әлемнің көптеген тілдеріне аударылған.
Әбу Насыр әл-Фараби - Өмірі туралы мәліметтер аз сақталған. философиа, математика, медицина, астрономия, астрология, өнертану, әдебиеттану, тіл білімі, тағы басқа ғылым салаларының дамуына зор үлес қосқан. Жүсіп Баласағұнидің есімі әлемдік әдебиет пен мәдениет тарихында "Құтадғу білік" ("Құтты білік") дастаны арқылы қалды. Жүсіп Баласағұни бұл дастанын хижра есебімен 462 жылы, қазірғі жыл санау бойынша 1070 жылда жазып бітірген. Дастанды "хандардың ханы" - Қарахандар әулеті мемлекетінің (942 - 1210) негізін салушы Сүлеймен Арслан ханға (908 - 955) тарту етеді. Жүсіп Баласағұн
Махмұд Қашқари Туған жері, ежелгі үйсіндер құрған, әртүрлі аталған мемлекетінің, қазіргі Қырғызстанжеріндегі Ыстықкөл жағасындағы (кей деректе Шу бойындағы) Барсхан қаласы. Ыстықкөл маңындағы болған Барысхан қаласында әскерилер отбасында дүниеге келген. Қарахан әулетінен. · Қашқарда, Бағдатта білім алған. Византия, Түркия, Қытай және басқа елдерді аралаған. Түркі тілімен қатар, араб және парсы тілдерінде де еңбектер жазған. «Диуанилұғат ат-түрік» - Қ. ең ұлы шығармасы.
Қожа Ахмет Ясауи – 1093 жылы туылған түркістандықғұлама, әулие. Қожа Ахмет Ясауидің арғы тегі қожаларәулеті. Әкесі – Исфиджабта даңққа бөленген әулие, Әзірет Әлінің ұрпағы Шейх Ибраһим. Анасы – Мұсашейхтың қызы Айша (Қарашаш ана). Мұса шейх те Исфиджабта әулиелігімен танылған. Кейбір деректердеҚожа Ахмет Ясауидың Ибраһим атты ұлы мен ГауhарХошназ (Жауhар Шахназ) атты қызының болғандығыайтылады. Қожа Ахмет Ясауидың ұрпағы негізінен осы қызынан тарайды.