Файл: Болжам диагноз мрынны сол жа анатыны шиан (фурункулы), инфильтрация кезеі.docx
ВУЗ: Не указан
Категория: Не указан
Дисциплина: Не указана
Добавлен: 10.11.2023
Просмотров: 339
Скачиваний: 3
ВНИМАНИЕ! Если данный файл нарушает Ваши авторские права, то обязательно сообщите нам.
1.Ваш диагноз, обоснуйте. 2.Принципы лечения 3. Осложнения
Ответ:
1.Диагноз: Механический тупой контузионные повреждения радужки,прямая,средняя степень.
Обоснование: свой диагноз мех.тупой, потому что у пациента удар в глаз, жалобы на светобоязнь. Контузионные повреждения радужки- зрачок смещен кнутри, овальный; прямая- удар кулаком, средняя степень- зрачок смещен кнутри, у лимба участок темный.
2.Лечение
Проведение противовоспалительной, антибактериальной, гемостатической терапии: хлорамфеникол 0.25% по 2 к. х 6 раз в день, 12 дней, р.-р дексаметазона 0,1% по 2 к. х 6 раз в день, 12 дней; п/бульбарные инъекции - р-р дексаметазона 0,5 с этамзилатом 0,5 - 7 дней; в/м этамзилат 1,5 мл, 7 дней; внутрь индометацин 0,01 т. х 3 раза в день, 12 дней, при наличии раны - противостолбнячная сыворотка.
При наличии разрыва глазного яблока - хирургическое устранение разрыва. Обезболивание как местное, так и общее.
Показания к операции: наличие разрыва глазного яблока, вывих хрусталика с гипертензией, отрыв цилиарного тела, рана век, наличие выраженного отека сетчатки, некупируемого медикаментозно, наличие массивного кровоизлияния в стекловидном теле.
Операция: другие виды коррекции повреждений глазного яблока и глазницы.
Противовоспалительная, антибактериальная, гемостатическая, дезинтоксикационная терапия (маннитол-внутривенно – 3 дня); рассасывающая терапия для профилактики п/операционных осложнений: п/бульбарные инъекции - р-р дексаметазона 0,5 с этамзилатом 0,5 - 7 дней; гентамицин п/б в/м до 7 дней; внутрь диклофенак 1 т. х 3 раза в день, 12 дней; глюкоза с аскорбиновой кислотой – 10 дней, витамины группы В, фуросемид по схеме – 3 дня; глазной гель (депротеинизированный дериват из телячьей крови) парабульбарно, внутримышечно; церебролизин п/б и в/м, пентоксифилин в/м либо внутривенно – 5,0; по показаниям: милдронат парабульбарно, внутримышечно либо по 1 тб. 3 раза в день, винпоцетин 5 мг по 1 тб. 3 раза в день.
Для купирования реактивного синдрома - в/м преднизолон по схеме, метронидазол в/в, 3-5 дней.
При люксации хрусталика - удаление люксированного хрусталика, имплантация искусственного хрусталика, модель сулькусная Cristal и др. (с использованием вискоэластиков).
При тотальном гемофтальме - закрытая субтотальная витрэктомия с использованием набора витреотома, по показаниям - набора для инъекций вязких жидкостей, перфлюорона, силикона.
При выраженном отеке сетчатки - операция дренирования супрахориоидального пространства с реваскуляризацией хориоидеи.
При благоприятном течении - лечение 10 дней, при неблагоприятном течении - лечение до 16 дней.
При необходимости дооперационного медикаментозного лечения время до операции может удлиняться.
Перечень основных медикаментов:
1. *Дексаметазон раствор (глазные капли) 0,1% 10 мл
2. Этамзилат раствор для инъекций 125 мг, 250 мг/2 мл, амп.
3. *Гентамицин раствор для инъекций 40 мг/мл, 80 мг/2 мл в ампуле
4. Диклофенак натрия 25 мг, 100 мг, 150 мг табл., гель для наружного применения 1%
5. Декстроза глазные капли
6. *Аскорбиновая кислота раствор для инъекций 5%, 10% в ампуле 2 мл, 5 мл
7. *Тиамин раствор для инъекций 5% в ампуле 1 мл
8. *Цианокобаламин раствор для инъекций в ампуле 1 мл (500 мкг)
9. *Фуросемид раствор для инъекций 20 мг/2 мл в ампуле
10. Комплекс пептидов, полученных из головного мозга свиньи, раствор для инъекций 5, 10 и 20 мл
11. *Винпоцетин 5 мг, 10 мг табл.
12. *Преднизолон раствор для инъекций 30 мг/мл
13. *Метронидазол раствор для инфузий 0,5 во флаконе 100 мл
3.Осложнения: Тяжёлые контузии нередко сопровождаются травматическим иридодиализом (отрыв радужки у корня), паралитическим мидриазом вследствие надрыва сфинктера зрачка. При отрыве более половины окружности происходит заворот радужки с выраженной деформацией зрачка. При контузии с разрывом склеры по лимбу может наблюдаться полный отрыв радужки (травматическая аниридия). При ранении в области лимба обычно возникает гнойный или серозный иридоциклит, с образованием гноя во внутренних оболочках глаза и стекловидном теле. Возникают болезненные ощущения, снижается зрение, зрачок становится узким и хорошо видно скопление в передней камере гнойного содержимого. Одним из осложнений глазных травм является травматическая катаракта. Она формируется при ранении лимба или области роговицы, хрусталик может помутнеть не сразу, а через некоторое время после травмы.
Задача 3.
На консультацию к окулисту был направлен больной Ш, 22 лет. Жалобы на отсутствие зрения на левый глаз, выстояние этого глаза, шум в голове. Из анамнеза удалось установить, что год назад получил травму черепа. Объективно: острота зрения правого глаза = 1,0; зрение левого = 0,02. Веки слева не изменены, глаз из орбиты выстоит на 2мм, экзофтальм. При аускультации слышен дующий шум в орбите, синхронный с пульсом. При сжатии общей сонной артерии на стороне поражения шум резко уменьшается.
1.Ваш предполагаемый диагноз .Обоснуйте 2.Диф.диагноз 3.Возможные осложнения 4.Лечение
Ответ:
1.Диагноз: Тромбоз вен глазницы
, экзофтальм.
Обоснование: У пациента тромбоз вен, поптому что ранее он получил травму головы, соответсвенно у него повреждение внутренней сонной артерии в кавернозном синусе при открытой травме обусловлено костными отломкамии или инородными телами, а при закрытой – чаще всего в результате гидравлического удара. В результате заброса артериальной крови резко повышается давление в кавернозном синусе увеличивается в диаметре. Это приводит к нарушению оттока крови и застою в головном мозгу, к ретроградному току артериальной крови по дренирующей синус венозной системе, а, в конечном итоге, снижению зрения, атрофическим процессам в мозгу и орбите. К первичным симптомам относятся: пульсирующий (синхронно с пульсом) шум, экзофтальм, пульсация глазного яблока, застой крови в сосудах радужки и сетчатки, повышение внутриглазного давления, нарушение подвижности глазного яблока, понижение зрения и слепота.Важную роль играет аускультация головы, выявляющая шум, синхронный с пульсом. Шум, как правило, исчезает при пережатии поврежденной сонной артерии на шее. Решающее значение в определении размеров, локализации каротидно-кавернозного соустья, состояния церебральной гемодинамики, венозного оттока имеет ангиографическое исследование.
2. Дифференциальная диагностика
3.Осложнения: Прогноз при своевременном и правильном личении благоприятный, в случае распространения процесса в кавернозный синус,развитая менингита, церебрального абсцесса- серьезный не только в отношении зрения, но и жизнь больного.
4. Лечение. Обязательна санация инфекционных очагов. Назначают большие дозы антибиотиков, внутримышечно (бензилпенициллина натриевая соль через каждые 3 ч круглосуточно по 200000—300 000 ЕД на инъекцию; стрептомицина сульфат по 500 000 ЕД 2 раза в сутки), сульфаниламиды — 4—6 г в сутки. Антибиотики внутривенно (см. Флегмона орбиты, лечение). С появлением флюктуации — вскрытие абсцесса. В тяжелых случаях , то есть в нашем случае : введение антибиотиков в сонную артерию.
ЛОР
Есту анализаторының қызметін зерттеу.Отоскопиядағы көрініс.
Есту анализаторының қызметін зерттеу
а) Дыбыстың ауа және сүйек арқылы берілуін зерттеу
Вебер және Риннэ тәжірибелері
Вебер тәжірибесі. Дыбыстың сүйек арқылы өтуін анықтау үшін дыбыс шығарып тұрған кaмертонды (128 Гц-тік) адамның төбе сүйегінің ортасына қояды. Сонда дыбыстың екі құлақпен бірдей естілетіндігі байқалады. Сосын бұл тәжірибені адaмның бір құлағын мақтамен тығындап қойғаннан кейін қайталайды. Осыдан кейінгі дыбысты қабылдау өзгерісін түсіндіру керек.
Риннэ тәжірибесі. Бұл тәжірибе дыбыстың ауа және сүйек арқылы өтуін салыстыру үшін жасалады. Самай сүйегінің еміздік тәрізді өсіндісіне дыбысы шығып тұрған камертонды қояды. Сонда зерттелуші адам, камертон қойылған жақтағы құлағымен, бірте-бірте баяулайтын дыбысты естиді. Дыбыс толығынан жоқ болған кезде (зерттелушінің айтуы бойынша), камертонды тікелей құлаққа жақындатады, сонда адам дыбысты қайтадан естиді. Дыбыстың ауа арқылы берілуі әр құлаққа бөлек анықталады.
б) Аудиометрия - құлақтың есту өткірлігін анықтау әдісі.
Аудиометр- магнитофоннан, аудиометриялық қосымша, ауа және сүйек арқылы өткізгіштік телефондары, бақылау телефоны, стандартты сөздер жазылған тексті бар магнитофон таспасынан тұратын аспап.
Адамның құлағы диапазоны 16 - 20000 Гц арасындағы дыбыс тербелістерін қабылдайды. Соның ішінде 1000- 3000 Гц тербелістерге өте күшті сезімтал болады, себебі бұл дыбыс адамның дауысына сәйкес келеді.
Есту талдағышының сезімталдығы әсер ететін дыбыстың есту түйсігін тудыратын ең аз шамасымен, яғни естілу табалдырығымен, бағаланады. Сондықтан құлақтың есту өткірлігін анықтау үшін клиникада аудиометрия әдісі қолданылады. Аудиометрдің көмегімен дыбыстың жиілігін (100-ден 10000 Гц дейін) және күшін (0-ден 100 дБ дейін) дәл белгілеп беруге болады.
Жұмысты орындау: Зерттелуші адам аспаптан біраз қашықтықта отырады да, ауа арқылы өтетін телефонның құлақ талдағыштарын киеді. Аудиометрлік қосымшада дыбыстың ең аз қарқындылығын белгілейді де, сыналушы адамнан естіген сөздерін қайталап айтуын сұрайды. Таспа қозғалысы басталғаннан зерттелуші адам екі- үш сөзді қатарынан дұрыс қайталағанша дыбысты біртіндеп күшейтеді. Бұл кезде аудиометриялық қосымшадағы дыбыс қарқындылығы индикаторының көрсеткіші есту қабілетінен айырылу дәрежесін көрсетеді. Сыналушы адамның есту талдағышының жағдайын сипаттау үшін әрбір дыбыс тербелісінің жиілігіне сәйкес келетін естілу табалдырығын анықтап, аудиограмманы сызып шығарады. Адамның есту қабілетінің кемістігін анықтау үшін жазылып алынған аудиограмманы қалыпты еститін адамның аудиограммалық көрсеткішімен салыстырады.
Бұл аудиограммадағы абсцисса - дыбыстың биіктік деңгейін (125-тен 10000 Гц дейінгі), ал ордината - дыбыстың қаттылығын (10-нан 110 дБ дейінгі) көрсетеді. Дыбыстың қаттылығы сыналушы адамның есту қабілетінің, қалыпты еститін адаммен салыстырғанда, төмен немесе қалыпты екендігін анықтауға мүмкіндік береді.
Құлақтың есту өткірлігі (дыбыстың естілу табалдырығын) әр құлаққа жеке анықталады.
Отоскопиядағы көрініс
Қалыпты отоскопиялық көрініс
Отоскопиялық тексеру кезінде маман құлақ жолдары мен барабан жарғағының жай-күйі туралы кейбір базалық мәліметтерді жинайды. Осы суретті осы саладағы нормаға қабылданған көрсеткіштермен салыстыра отырып, дәрігер құлақ ауруларының болуы немесе болмауы туралы тұжырымдай алады. Ең дұрысы, маман қарау кезінде бөртпе-шеміршек бөлімінің шаштығын, құлағында күкірттің болуын көреді. Ұзындығы бойынша сыртқы есту жолы 2,5 сантиметрге тең болуы тиіс. Барабанның өзі Меруерт құюға ие және сұр түске боялған. Әдетте отоскопия алдында сыртқы диагностика, яғни құлақ сыртынан тексеру және ауырсыну аймақтарын (егер ондай болса) анықтау үшін пальпациялауы тиіс. Жиі бұл процедураны дәрігерлер құлақ үрлеумен бірге толықтырады және өткізеді, соның арқасында есту құбырларының функциялары зерттеледі. Сондай-ақ, отоскопия көрінісін толықтыру үшін магниттік-резонанстық томография, рентгенография, компьютерлік томография, аудиометрия орындалады, құлақтың сүйек және ауа өткізгіштігін және есту анализаторының функционалдығын зерттейді. Құлақ адам денесінің ең сезімтал органдарының бірі болып табылады. Жиі құлақта патологиялар пайда болған кезде қарапайым дәрілік әдістемелер аз болады, әсіресе науқастар дереу мамандарға көмек сұрамаған және процесті соза отырып, өз бетімен емдеумен айналысатын жағдайларда. Сондықтан есту, құлақта ауырсыну сезімдері және басқа да симптомдары бар кез келген мәселелерде дереу дәрігерге бару маңызды. Құлақта үнемі күкірт бөлінеді, оның көп өтуі есту жолын жауып, нәтижесінде есту қабілетін жоғалтуға (толық немесе ішінара) әкелетін тығындардың пайда болуын туындатуы мүмкін. Күкіртті Тығындарды жою мақсатында құлаққа өз бетімен терең шығуға болмайды, себебі барабанды тесіктер өте нәзік материал болып табылады, ол жеңіл зақымдалады. Отоларингологтар тығындарды адам денесінің температурасына тең су арынымен жуып алып тастайды. Ол үшін арнайы шприц қолданылады, ол мақсатты ағын береді және барабан жарғағын зақымдамайды.
Аты – жөні: Орақбай Ернұр Берекеұлы
Топ: 4-008 ЖМ
№ 8 есептің жауабы:
1. Болжамды диагноз: Сыртқы отит. Жедел түрі, оң жақты.
2. Негізгі зерттеу әдістері:
- Шағымдар мен ауру анамнезін жинау;
- Физикалық тексеру;
- Инструменталдық зерттеу: отоскопия
- кейде іріңді бактериялық себу жəне саңырауқұлақтарға зерттеу қажет болады.
Шағымдар мен анамнез:
Сыртқы есту өтісі терісінің ісінуі, қызаруы, қабыршықтануы, сулануы, шырыштық немесе іріңдік бөлінулер. Бастапқы кезде пайда болатын қатты ауыру сезімі, кейіннен қатты қышумен жəне құлақтың тығындалып қалуы сезіміне ауысады.